Του ΣΑΘ
O David John Wallace (1914-1944) καταγόταν από παλιά και πλούσια οικογένεια της Σκωτίας. Πατέρας του ήταν ο David (Euan) Wallace (1892-1941), υπολοχαγός των «Life Guards», του πλέον εκλεκτού Σώματος της βρετανικής Βασιλικής Φρουράς, και μητέρα του η λαίδη (Mary) Idina Sackville of Petworth.
Σπούδασε στα κολέγια Heathfield και Eton, και αρχαία ελληνική και λατινική γραμματεία στο κολέγιο Balliol της Οξφόρδης. Το άριστα στο πτυχίο του, τού εξασφάλισε μια υποτροφία για την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής, με θέμα τα φραγκικά κάστρα στην Ελλάδα, γεγονός που τον οδήγησε στη χώρα μας, το 1939, για μια εκτεταμένη περιοδεία, μαζί με τη γυναίκα του.
Η κήρυξη του πολέμου τον βρίσκει στην Ελλάδα, οπότε διορίζεται ακόλουθος τύπου στη Βρετανική Πρεσβεία, στην Αθήνα. Τον Απρίλιο του 1941 εγκαταλείπει την Ελλάδα για να καταταγεί στο Βασιλικό Σώμα Τυφεκιοφόρων (King’s Royal Rifle Corps, KRRC), του βρετανικού στρατού. Το 1943, ο ελληνομαθής και καλός γνώστης τών ελληνικών πολιτικών πραγμάτων Wallace, (στο εξής W), επιλέγεται από το Foreign Office (στο εξής FO) να σταλεί και πάλι στη χώρα μας σε μιαν άκρως εμπιστευτική αποστολή (με τον βαθμό τού ταγματάρχη αυτή τη φορά), με την εντολή να αναφέρει σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση στην «Ελεύθερη Ελλάδα». Το FΟ δυσπιστούσε απέναντι στις αναφορές και στις (συμβιβαστικές κατά βάσιν) συστάσεις τού ταξιάρχου Eddie Myers, (αρχηγού τής Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής στην Ελλάδα), και χρειαζόταν οπωσδήποτε ένα δεύτερο, φρέσκο «μάτι» τής απολύτου εμπιστοσύνης του. Ο Wallace, (ψευδώνυμο «Eduards»), ο οποίος τυπικά είχε την ιδιότητα του «πολιτικού συμβούλου» του Myers, έπεσε με αλεξίπτωτο σε περιοχή τού Ζέρβα (Ηπειρος) τη νύχτα τής 14ης Ιουλίου 1943. Τέσσερες μέρες αργότερα έφτασε στο Κοινό Γενικό Στρατηγείο τών ανταρτών στο Περτούλι Τρικάλων, όπου και παρέμεινε ως το τέλος τής αποστολής του. Εκεί συναντήθηκε με όλους σχεδόν τους ανώτερους αξιωματικούς τής Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής και ενημερώθηκε για το τι ακριβώς συνέβαινε στην περιοχή τού καθενός από αυτούς, αλλά και με όλους σχεδόν τους Έλληνες πρωταγωνιστές τών γεγονότων της εποχής.
Ήταν «οξύνους» και «ευθύς», γράφει γι’ αυτόν ο Myers. Γράφει ακόμα ότι προκάλεσε κατάπληξη στον W η έκταση της επιβολής τού ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στον πληθυσμό τών βουνών, και ο «ακροαριστερός» πολιτικός έλεγχος που ασκούσαν επί του πληθυσμού αυτού. «Έμοιαζε έκπληκτος», συνεχίζει ο Myers, «με τον τρόπο που, ξανά και ξανά, έκανα τα στραβά μάτια μπροστά στην αθέμιτη συμπεριφορά τού ΕΛΑΣ -όταν αυτή δεν επηρέαζε σοβαρά τα επιχειρησιακά σχέδια- , προκειμένου να μη χάσω την εμπιστοσύνη του και να εκμεταλλευθώ τη μαχητική του αξία».
Κατά τον Woodhouse, την εποχή εκείνη, είχε ξεσπάσει λυσσαλέα διαμάχη ανάμεσα στο FO και στη SOE (Special Operations Executive), σχετικά με τη διαχείριση των ελληνικών πολιτικών πραγμάτων. Η SOE Καΐρου, διακατεχόμενη από μια στενά στρατιωτική λογική, προέκρινε την ενίσχυση όλων ανεξαιρέτως των αντιστασιακών οργανώσεων, (ανεξαρτήτως πολιτικής ταυτότητος), ενώ το FO νοιαζόταν και για τις μεταπολεμικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Στις 9 Αυγούστου 1943 ο W αναχώρησε αεροπορικώς για το Κάιρο, συνοδευόμενος από τον Myers και 6 αντιπροσώπους τών ανταρτικών οργανώσεων. Εκεί και συνέταξε (σε εντυπωσιακά σύντομο χρόνο) την περίφημη απόρρητη «αναφορά» του σχετικά με την επίσκεψή του στην Ελλάδα, την οποία παρέδωσε στον R. Leeper, (πρέσβη τής Αγγλίας στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση), την 29η Αυγούστου 1943. Την επομένη, ο τελευταίος την απέστειλε στο FO.
O W παρέμεινε στην Ελλάδα συνολικά 25 μέρες. Μια τόσο διεισδυτική (αλλά και «ακριβής» ως επί το πολύ) «φωτογράφιση» αν όχι «ακτινογράφηση» της τόσο περίπλοκης ελληνικής πραγματικότητος μέσα σε 25 μόνο μέρες, και μάλιστα κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, αποτελεί ένα πράγματι «αξιοθαύμαστο επίτευγμα». Σημειωτέον ότι ο W ήταν τότε μόνο 29 ετών!
Η αναφορά W είναι βέβαιο ότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην περαιτέρω διαμόρφωση της Αγγλικής πολιτικής στην Ελλάδα.
Τον Ιούλιο του 1944 ο Wallace επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου και, λίγο αργότερα, άφησε την τελευταία του πνοή. Σκοτώθηκε στη μεγάλη μάχη τού ΕΔΕΣ εναντίον τών Γερμανών στη Μενίνα (σημερινή Νεράιδα) Θεσπρωτίας, στις 17 Αυγούστου 1944. Για τη δόξα τής Βρετανικής Αυτοκρατορίας, βεβαίως, αλλά και για την Ελλάδα. Δεν είχε ακόμα κλείσει τα τριάντα του χρόνια…
Στο μνημείο που με φροντίδα και δαπάνη του Ν. Ζέρβα στήθηκε αργότερα στην Παραμυθιά, υπάρχει η ακόλουθη επιγραφή: «Εδώ, ανάμεσα στους συντρόφους του αντάρτες, αναπαύεται Ένας Άγγλος, ο ταγματάρχης David Wallace. Σκοτώθηκε στη μάχη τής Μενίνας στις 17 Αυγούστου του 1944. Η ελληνική γη έχει την τιμή να φιλοξενεί αυτόν τον ήρωα».
Ωστόσο ο W δεν κατάφερε να αποφύγει κάποιες προφανώς λαθεμένες εκτιμήσεις / διαπιστώσεις. Π.χ. ότι στον «εθνικό αγώνα» δεν έλαβαν μέρος βασιλόφρονες.
Ο W δεν διστάζει να εξάρει τα ηγετικά προσόντα τού Βελουχιώτη, επισημαίνοντας ταυτοχρόνως τον «διεστραμμένο» χαρακτήρα του και χαρακτηρίζοντάς τον «ανελέητο» και «σαδιστή». Δεν διστάζει να εξάρει τη δραματική προσωπικότητα του Α. Τζήμα, επισημαίνοντας ταυτοχρόνως την καταστροφική για την Ελλάδα βαλκανική πολιτική τού ΚΚΕ. Δεν διστάζει να αποκαλέσει τον Σαράφη «μηδενικό» και «ανδρείκελο», και να χαρακτηρίσει τους ΕΛΑΣίτες «κακά εκπαιδευμένους», «απειθάρχητους», και ανίκανους για σοβαρές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Δεν διστάζει να υπογραμμίσει την οργανωτική αδυναμία του ΕΔΕΣ, παρομοιάζοντάς τον με ανεστραμμένη πυραμίδα, αφού τα πάντα εξαρτώνται από τον Ζέρβα.
«Κράμα συναισθηματισμού αλλά και πολιτικού κυνισμού, το κείμενό του είναι συνάμα προφητικό», γράφει ο Π. Μακρής-Στάικος.
Ο W προβλέπει ολοκάθαρα την επερχόμενη σύγκρουση Άγγλων και ΕΛΑΣ. Δεν διστάζει να αποκαλέσει «δόλια» την τότε αγγλική πολιτική στην Ελλάδα. Την πολιτική, δηλαδή, της συνεχούς ενίσχυσης του (υπό κομμουνιστικό έλεγχο) ΕΛΑΣ, παρά την ολοφάνερη προοπτική τής συντριβής του από τους ίδιους τους Άγγλους, όταν ο ΕΛΑΣ θα επιχειρήσει να καταλάβει την εξουσία…
Φαίνεται ότι η βαθιά απογοήτευσή του για τον αυτοκαταστροφικό χαρακτήρα τών Ελλήνων, (την αέναη διχόνοια μεταξύ τους, το ελληνικό «φρενοκομείο του Καΐρου» κ.τ.λ.), το έσπρωξαν σε μια διατύπωση, (σε άλλη, μεταγενέστερη έκθεσή του), που έκαμε τον ιστορικό Φλάισερ να μιλήσει για «μισελληνισμό» του W. Να η επίμαχη παράγραφος:
«Παρ’ όλη τη μεγάλη καλοσύνη και τη φιλοξενία τους, δεν βλέπω κάποιο λόγο για να αλλάξω την άποψή μου σχετικά με τους Έλληνες, όπως τη διαμόρφωσα στο Κάιρο. Έχω πειστεί ότι πρόκειται για έναν βασικά αδιόρθωτο και άχρηστο λαό, χωρίς μέλλον και χωρίς προοπτική να καταλαγιάσει και να ζήσει ομαλά, με οποιονδήποτε τρόπο, σε προβλέψιμο χρόνο. Το μέγεθος -σε ανθρώπους και χρήματα- της προσπάθειάς μας στην Ελλάδα, τελεί σε απόλυτη δυσαναλογία, όχι μόνο με τα αποτελέσματα που πετύχαμε εναντίον τών Γερμανών, αλλά και με την αξία τού ελληνικού λαού, που δεν είναι ικανός να σωθεί από τον ίδιο του τον εαυτό, ούτε και είναι άξιος του εαυτού του». Λίγο παρακάτω, βέβαια, ο ίδιος μιλάει για έναν λαό (τον ελληνικό) «αφοσιωμένο και ευγνώμονα», έναν «αδύναμο και διαιρεμένο σύμμαχο».
Χαρακτηριστικές / ενδεικτικές εκφράσεις τού Wallace στην εν λόγω απόρρητη αναφορά του:
-
- «Ολόκληρος ο κεντρικός ορεινός όγκος που σχηματίζει τη ραχοκοκαλιά τής Ελλάδος είναι ολοκληρωτικά και απόλυτα ανεξάρτητος από την επιρροή ή την επαφή με τις δυνάμεις κατοχής και την κυβέρνηση των Κουίσλινγκ στην Αθήνα… Μπορείς να ταξιδέψεις από τη Φλώρινα μέχρι τα περίχωρα των Αθηνών απλώς με ένα διαβατήριο του ΕΑΜ»
- «Η σοδειά είναι ενθαρρυντική και συγκεντρώνεται ταχύτατα, ενώ καταβάλλεται κάθε προσπάθεια ώστε το μεγαλύτερο μέρος της να μεταφερθεί στα βουνά, πριν προλάβει να το κατάσχει ο Άξονας. Η Βρετανική Αποστολή έχει διαθέσει σημαντικά ποσά για την αγορά ολόκληρης της συγκομιδής» (!!)
- «Ο Ζέρβας …. Είναι αρκετά ευφυής, ώστε να αντιλαμβάνεται ότι το όνομά του δεν είναι επαρκώς σεβαστό για να εμπνεύσει την υποστήριξη που θα του επιτρέψει να επιβληθεί ως η πλέον σημαντική προσωπικότητα στην Ελλάδα, μετά την απελευθέρωσή της…. Είναι απόλυτα διατεθειμένος να αποδεχθεί τον βασιλέα και οτιδήποτε του ζητήσουμε στο μεταξύ…. Είναι φανατικός αντικομμουνιστής και ασφαλώς θα χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του για να αντισταθεί σε ένα πραξικόπημα του ΕΛΑΣ…. ….έχει την απόλυτη πεποίθηση πως η πολιτική κατευνασμού τού ΕΑΜ εκ μέρους της [Βρετανικής] Αποστολής είναι εσφαλμένη…. Θεωρεί ειλικρινά πως ενισχύουμε την ανάπτυξη του ΕΑΜ σε βαθμό που καθίσταται απειλή για τα συμφέροντά μας και για το μέλλον τής Ελλάδος…. Ο Ζέρβας είναι πραγματικός ηγέτης και εμπνέει μεγάλο σεβασμό και αφοσίωση στους οπαδούς του.»
- [Το ΕΑΜ, ενώ αυτοπροβάλλεται ως συνασπισμός αριστερών κομμάτων] «στην πραγματικότητα αποτελεί κάλυψη της ηγεσίας του ΚΚΕ»
- «Το ΕΑΜ….θα συγκέντρωνε λιγότερους οπαδούς αν οι αληθινοί σκοποί του ήταν γνωστοί και οι άνθρωποι ελεύθεροι να εκφράσουν τη γνώμη τους».
- [Οι χωρικοί τής Δυτικής Θεσσαλίας] «θα έδιναν τα πάντα για να απαλλαγούν από τον ζυγό τού ΕΑΜ. Δεν φοβούνται ότι οι Ιταλοί ή οι Γερμανοί θα παραμείνουν στην Ελλάδα για πολύ ακόμα. Φοβούνται, ωστόσο, τρομερά ότι το ΕΑΜ θα παραμείνει»…
- [Οι αντάρτες του ΕΛΑΣ] «δεν συμμετείχαν στην τελευταία σειρά των επιχειρήσεων για την καταστροφή τών μέσων επικοινωνίας τού εχθρού πριν ακριβώς από την απόβαση στη Σικελία. Όλη η δουλειά έγινε από τους ίδιους τους Βρετανούς αξιωματικούς».
- «Η κεντρική διοίκηση του ΕΑΜ είναι κατά 90% κομμουνιστική».
- «Το ΕΑΜ…εκδίδει έναν εκπληκτικό αριθμό τοπικών εφημερίδων. Σε όλες, τα ¾ του χώρου τους είναι αφιερωμένα στη διαφώτιση, έναντι του ¼ που καταλαμβάνουν οι ειδήσεις, από τις οποίες πάλι τα ¾ αποτελούν νέα από τη Μόσχα».
- «Οι κομμουνιστές ουδέποτε λένε αυτά που εννοούν, ούτε και εννοούν αυτά που λένε».
- [Το ΕΑΜ] «διέσυρε κάθε άλλη οργάνωση -πολύ συχνά και τη Βρετανική Αποστολή-, ενώ πάσχισε να διαλύσει κάθε ένοπλη ανταρτική ομάδα. Μόνον ο Ζέρβας ήταν πολύ ισχυρός για να τον διαλύσει το ΕΑΜ»
- «Ο δεύτερος παράγων ήταν η οξύτατη αντίδραση του ίδιου του ελληνικού λαού εναντίον τής πολιτικής τής βίας του ΕΑΜ απέναντι σε όλες τις άλλες ανταρτικές οργανώσεις και στις προσπάθειές του να μονοπωλήσει τον εθνικό αγώνα»
- «Η σύγχρονη Ελλάδα είναι ο κληρονόμος τής αρχαίας Ελλάδας και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας».
- [Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους τής μακράς αγγλόφιλης παράδοσης των Ελλήνων είναι ότι «για δεκαετίες και αιώνες, η Ελλάδα δεν είχε ελπίδα επιβίωσης ως έθνος ανεξάρτητο από τα σλαβικά Βαλκάνια, από τα οποία μοιραία θα είχε τελικά απορροφηθεί χωρίς την αγγλοσαξονική υποστήριξη».
- «Οι συζητήσεις μας [στο Γενικό Στρατηγείο των ανταρτών] ουδεμία σχέση είχαν με κοινό στρατηγικό σχεδιασμό. Έμοιαζαν με διαπραγματεύσεις μεταξύ ανεξαρτήτων κρατών [!!], με την απειλή τής βίας να κρύβεται πίσω από κάθε λέξη που αρθρωνόταν».
- «Το ΕΑΜ δοκίμασε κάθε τρόπο προκειμένου να καλοπιάσει τον Ψαρρό και να τον παρασύρει στις τάξεις του, όπως είχε γίνει με τον Σαράφη, ο οποίος είχε πολύ χειρότερες εμπειρίες στα χέρια τών ανθρώπων του. Ο Ψαρρός, όμως, δεν είναι από το ίδιο μέταλλο και αρνήθηκε με αποφασιστικότητα».
- «Ουδεμία αμφιβολία διατηρώ για τη μεγάλη αντιδημοτικότητα του βασιλέως στην Ελεύθερη Ελλάδα. Είναι το θύμα δυόμισι ετών έντονης, φορτικής και ακατάσχετης προπαγάνδας, το μεγαλύτερο μέρος τής οποίας ωστόσο, αν και άδικο, είναι αληθοφανές».
- [Η προπαγάνδα τού ΕΑΜ διαβεβαιώνει τους αμόρφωτους και δυστυχείς Έλληνες ότι «όλα τα δεινά τού παρελθόντος οφείλονται στον βασιλέα».
- [Ένα τμήμα της κοινής γνώμης] «βλέπει τον βασιλέα ως πιθανό άξονα συσπείρωσης εναντίον τής κομμουνιστικής απειλής, όμως στην πραγματικότητα αυτό δεν σημαίνει πως είναι οπαδοί του».
- «Δεν υπάρχουν βασιλόφρονες ανταρτικές ομάδες, ούτε ηγέτες ούτε εφημερίδες».
- «Οπωσδήποτε, η δικτατορία Μεταξά υπήρξε αντιπαθής».
- «…σχεδόν όλοι οι αξιωματικοί οι οποίοι υπηρετούν σήμερα στα βουνά, ανήκουν σ’ εκείνους που δεν τους επέτρεψαν να πολεμήσουν στην Αλβανία».
- «Ο Ζέρβας και ο ΕΔΕΣ αποδέχθηκαν τον βασιλέα ως παραχώρηση στις βρετανικές επιθυμίες».
- «Η Βρετανική Στρατιωτική Αποστολή αποτελείται από περίπου 60 αξιωματικούς και 40 υπαξιωματικούς, ενώ διαθέτει περισσότερους από 30 ασυρμάτους».
- «Το θέαμα ανθρώπων [των Ελλήνων] που διατυπώνουν συνέχεια μεγαλοστομίες περί ελευθερίας και ηρωισμού, ενώ, προφανώς, θέτουν τις εσωτερικές τους πολιτικές διαφορές πάνω από οτιδήποτε άλλο και, στην κυριολεξία, χρειάζονται ξένους διαιτητές για να κρατήσουν τα μαχαίρια τους μακριά ο ένας από τον λαιμό τού άλλου» (!!)
- [Το ΕΑΜ απαιτεί] «η οικονομική βοήθεια προς τα καμένα χωριά, στις περιοχές του, να καταβάλλεται από τις τοπικές οργανώσεις του και όχι από τους Βρετανούς αξιωματικούς-συνδέσμους, παρότι τα χρήματα αυτά είναι από τη βρετανική κυβέρνηση».
- «Το πρόσφατο συμφωνητικό των Εθνικών Ομάδων [Ελλήνων Ανταρτών] ευνοεί περισσότερο τους εχθρούς μας παρά εμάς και τούς φίλους μας».
- «Να συνεχίσει η κυβέρνηση της Α.Μ. τον εξοπλισμό τών στοιχείων εκείνων που είναι τελείως αντίθετα προς τα ίδια της τα συμφέροντα και προς τα αληθινά συμφέροντα της Ελλάδος, τα στοιχεία τής αταξίας, της τυραννίας και του μπολσεβικισμού; Με τις μέχρι τώρα ενέργειές μας έχουμε προκαλέσει μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων, ακόμα και στη σημερινή Ελλάδα, ώστε εάν τυχόν οι κομμουνιστές επιχειρήσουν τώρα ένα κίνημα και επιτύχουν -ή αποτύχουν ύστερα από μεγάλη αιματοχυσία-, για την απόπειρά τους αυτή θα έχουν εφοδιαστεί με όπλα από την κυβέρνηση της Α.Μ. Η ευθύνη μας απέναντι στον Θεό και στον ελληνικό λαό θα είναι πολύ βαριά. Και θα είναι ακόμα βαρύτερη διότι -αν και εμείς οι ίδιοι εξοπλίσαμε αυτούς τους ανθρώπους, σε σημείο που να απειλούν την ασφάλεια της χώρας- γνωρίζουμε ότι, στην έσχατη περίπτωση, δεν θα μπορέσουμε να παραμείνουμε απαθείς και να τους κοιτάζουμε να θριαμβεύουν. Θα αισθανθούμε δεσμευμένοι να καταστείλουμε εμείς οι ίδιοι τις ταραχές, ή να βοηθήσουμε τη νόμιμη ελληνική κυβέρνηση να το πράξει η ίδια» (!!)
- «…πολλοί από τους Βρετανούς αξιωματικούς-συνδέσμους που υπηρετούν κοντά τους [στους ΕΛΑΣίτες] τους θεωρούν τελείως ανίκανους για σοβαρή εκπαίδευση και για σοβαρές στρατιωτικές επιχειρήσεις».
- [Σε περίπτωση σοβαρής πολεμικής σύγκρουσης Βρετανών και Γερμανών επί ελληνικού εδάφους] «Εγώ τουλάχιστον, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι η επιτυχία τών σχεδίων μας ή η ζωή πολλών Βρετανών στρατιωτών θα εξαρτηθεί από την αφοσίωση των Ελλήνων ατάκτων»…
- «…ίσως έχουμε υπερεκτιμήσει τη στρατιωτική βοήθεια που θα προσφέρουν οι αντάρτες στις επιχειρήσεις μας».
- «Η αναδιοργάνωση του ελληνικού στρατού, μετά την απελευθέρωση, θα αντιμετωπίσει τρομακτικά προβλήματα και το μεγαλύτερο από αυτά θα είναι, ασφαλώς, τι θα γίνει με τους αντάρτες. Ο ΕΛΑΣ μπορεί εύκολα να αντισταθεί στη διάλυσή του. Δεν βλέπω, όμως, πώς είναι δυνατόν να αποτελέσουν τη βάση τού νέου εθνικού στρατού αυτοί οι μασκαράδες που διοικούνται από δασκάλους»…
Σημείωση: Το κείμενο βασίζεται αποκλειστικά στο βιβλίο τού Π. Μακρή-Στάικου, «Βρετανική πολιτική και αντιστασιακά κινήματα στην Ελλάδα», Ωκεανίδα 2009, όπου και ολόκληρη η αναφορά τού David J. Wallace σε μετάφραση.
Δείτε και κάποια (εκτενέστερα) αποσπάσματα εδώ:
http://ellinikosemfilios.blogspot.gr/2011/12/blog-post_01.html
Σημειώσεις για τον Εμφύλιο 
inscription:
«Here rests amongst his guerilla comrades an Englishman, Major David Wallace, killed on 17th August, 1944, in the battle of Meninas. The soil of Greece is honoured to give shelter to this hero.»
Burial:
Paramythia Civil Cemetery
https://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=100409625
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
DAVID JOHN WALLACE
1914-1944.
DAVID JOHN WALLACE, son of Captain the Rt. Hon. David Euan Wallace, was born in 1914
and educated at Eton and Balliol, where he was president of the Junior Common Room. After
taking a first class in Greats, and obtaining a Harmsworth Senior Scholarship at Merton College,
he spent two years as a Student of the British School at Athens, and devoted himself to the
study of Byzantine art. In 1938 he surveyed the sites of medieval fortifications in central
Greece, the southern Peloponnese, and the Cyclades, and in 1938-39 surveyed the Frankish
castles. He married a fellow-student, Miss Prudence Magor.
On the outbreak of war, Wallace served for two years as Press Attache to the British
Legation at Athens, and was evacuated when Greece was invaded in 1941. In July 1943 he
returned to Greece as liaison officer with the Greek guerilla forces in Epirus; but after a few
months of brilliant military activity he was transferred to an administrative post in Cairo,
where his knowledge of Greek politics was of great value. But his heart was with the fighting
men, and after a while he was released for service in Greece, and was in continuous active
enterprise with the guerilla bands in Epirus.
In August 1944 he took part in an assault by the 3/4Oth Evzone Regiment, under Lt.-Col.
Agoras, on the German fortified post at Menina, between Preveza and Paramythia, covering
communications and supplies. The attack reached the fortified houses which encircled the
town, and here Wallace was hit and killed immediately by machine-gun fire.
On his tombstone his Greek comrades carved the epitaph: ‘ The soil of Greece is proud to
offer hospitality to this hero.’
Wallace was a fine classical scholar, a keen traveller and explorer, with a wide interest in
politics, art and antiquities, deep understanding of Greek people and problems, wide capacity
for friendship and leadership, and high diplomatic and military distinction. With striking
appearance and slight build he combined, in the words of one who knew him at Merton, ‘ a
queer physical toughness and enduring quality. He looked as if he were meant for the arts,
but his real metier was for action, and he found what he wanted.’ His work at the School was
planned on broad lines, but it is doubtful how much had reached a stage where publication
will be possible. JOHN L. MYRES.
https://www.cambridge.org/core/services/aop-cambridge-core/content/view/S0068245400004172
(Myers, προφανώς)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%84%CE%AD%CE%B7%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84_%CE%93%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%82
Η «Έκθεση» Γουάλλας
Στο Κάιρο, μετά από συζητήσεις με μέλη του Φόρειν Όφις και ειδικότερα με τον Βρετανό πρέσβη στην Ελληνική κυβέρνηση Λίπερ[2][3] ολοκληρώσε στις 29 Αυγούστου 1943 αναφορά η οποία αποστέλεται στον Βρετανό αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών μέσω του πρέσβη Λίπερ. Ο ίδιος ο πρέσβης Λίπερ ισχυριζόταν ότι τον μετέπεισε για την εσφαλμένη θεώρηση των Ελληνικών πραγμάτων από την πλευρά των αξιωματικών της Βρετανικής Αποστολής. Η έκθεση αποτελέσε στροφή προς την πολιτική της Βρετανίας ενάντια στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και απομόνωσε τη μέχρι τότε θεωρούμενη ως φιλοεαμική τακτική των στρατιωτικών της SOE (Special Operations Executive)[4] ενώ έθεσε τα θεμέλια για νέες εμφύλιες συγκρούσεις μεταξύ των αντιστασιακών οργανώσεων[5].
Η έκθεση του Ντέηβιντ Γουάλλας πρωτοεκδόθηκε το 2002 στα Αγγλικά μετά και τον θάνατο όλων των Βρετανών πρωταγωνιστών της περιόδου καθώς περιείχε κρίσεις ενάντιον τους, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα[6] της έκθεσης εκδόθηκε στα Ελληνικά το 2009 από τις εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ.
Τα κυριότερα σημεία της Έκθεσης :
Η κατοχή αφορούσε κυρίως τις πόλεις και τα πεδινά, καθώς το μεγαλύτερο μέρος ήταν ανταρτοκρατούμενο.
Οι αντάρτες του ΕΛΑΣ ήταν κακά εξοπλισμένοι και απειθάρχητοι ενώ δεν είχαν θέληση για να πολεμήσουν τους κατακτητές.
Στη Δυτική Θεσσαλία, οι πολίτες ανησυχούσαν για τη παραμονή του ΕΑΜ και όχι των κατακτητών.[7]
Ο ΕΔΕΣ ήταν ανίσχυρος.[8]
Η ΕΚΚΑ και ο ΕΔΕΣ αν και αντιβασιλικές οργανώσεις, θα υποτάσοταν στη θέληση της Βρετανικής πολιτικής σε περίπτωση επιστροφής του Έλληνα βασιλιά.[9]
Τη συμβιβαστική υπερ του ΕΑΜ διάθεση του αρχηγού της Βρετανικής αποστολής Tαξιάρχου Myers.[10]
Τη μεγάλη αντιδημοτικότητα του Έλληνα Βασιλιά.[11]
Την πλήρη απουσία φιλοβασιλικών αντιστασιακών κινήσεων.[12]
Προτάση για πλήρη στήριξη του Έλληνα βασιλιά, επ’ απειλή διακοπής της στήριξης σε όποιους αρνηθούν την επιστροφή του.[13]
Πρόταση για διακοπή της βοήθειας προς το ΕΑΜ σε περίπτωση διαφοροποιήσης της πολιτικής του.[14]
Πρόταση για σκλήρυνση της στάσης της Βρετανικής αποστολής.[15]
Πρόταση για στήριξη του προσώπου του Πλαστήρα καθώς ήταν αντικομμουνιστής καθώς και μη βασιλόφρων[16].
Πρόταση για ευνουχισμό της SOE[17] καθώς δημιουργούσε μαζικά κινήματα που ξέφευγαν από τα όρια της Βρετανικής πολιτικής[18].
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να συμπληρώσω κάτι σημαντικό:
Ο Wallace πιστεύει ότι την απειλή τού ΕΑΜ / ΕΛΑΣ μόνο ένας πολύ ικανός και πολύ ισχυρός άνδρας μπορεί να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Κέ τέτοιον άνδρα ο W θεωρεί τον στρατηγό Πλαστήρα. Θεωρεί ότι η παρουσία τού στρατηγού αυτού στην κυβέρνηση, (πολλώ μάλλον στην Ελλάδα), θα αποτελούσε τεράστιο πλεονέκτημα για την Αγγλία και θανάσιμη απειλή για το ΕΑΜ. Σ’ αυτό το σημείο, ο W διαφωνεί κάθετα με τον Myers. Γράφει ο W:
«Ο Πλαστήρας αποτελεί πολύ μεγαλύτερη προσωπικότητα από οποιονδήποτε άλλον στο ελληνικό αντιστασιακό κίνημα και, όπως πιστεύω, θα μπορούσαμε, ενδεχομένως, [μ’ αυτόν σ’ ένα καίριο πόστο], να βρεθούμε μπροστά σε μια πραγματική κατάρρευση του ΕΑΜ».
Γράφει ακόμα ότι, παρότι ο βασιλιάς δεν θα ενθουσιαζόταν με τον Πλαστήρα, μπορεί να θεωρούσε [ο βασιλιάς] «ευκολότερο και πιο αρεστό να έχει να κάμει με έναν άνθρωπο, κυρίως δε με έναν έντιμο άνθρωπο, παρά με τον σημερινό συρφετό από ανθρωπάκια που συνωμοτούν αεμάως πίσω από την πλάτη του».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Και τέτοιον άνδρα», βεβαίως.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φαίνεται πως ο γενναίος W. κάπου έχανε το μέτρο των πραγμάτων στις κρίσεις του. Και όχι μόνο στις πολιτικές του κρίσεις.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευγε ΣΑΘ
Η γνωμη του Μαγιερς για το Βελουχιωτη:
«Ειναι ενας ανελεητος παλιανθρωπος, ομως οταν κανεις τον συναντησει δεν μπορει παρα να τον συμπαθησει. Διαθετει μεγαλη αισθηση του χιουμορ και γοητευτικη προσωπικοτητα, ειναι εξαιρετικα μορφωμενος και ευφυης. Ειναι απολαυστικος σαν παρεα, αλλα όντας πιο Ασιατης απο τους περισσοτερους Ελληνες- και ολοι οι Ελληνες ειναι Ασιατες-ειναι ο πιο ανελεητα σκληρος ανθρωπος που εχω συναντησει. Ενας απο τους αξιωματικους μου, ο ταγματαρχης Barker, που τον εστειλα τον Ιανουαριο του 1943 ως αξιωματικο συνδεσμο στον Βελουχιωτη, υπηρξε μαρτυρας ακατονομαστων σκηνων απανθρωπιας. Υποπτους για προδοσια τους εδειρε μεχρι θανατου. Με εντολη του χρησιμοποιηθηκε καυτο λαδι. Βασανισε γυναικες»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν έχει σημασία το δίκιο ή το άδικο. Είναι μια ξεκάθαρη έκφραση ρατσισμού – και αφ’ υψηλού αντιμετώπισης. Την παραβλέπουμε, λόγω του ηρωικού τέλους του W.
Just for the record, το ποστ έχει ήδη 200 επισκέψεις και δυναμική για πολύ περισσότερες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Grenade
🙂
Κουράζει, ωστόσο πολύ τα μάτια μου η πληκτρολόγηση επί ώρες…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χρησιμοποιείστε δάκρυα. Είτε σε σταγόνες είτε σε σπρέυ (πιο ακριβά αλλά πολύ βολικά)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
..και μειώστε τη φωτεινότητα της οθόνης, όσο βολεύει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οι χαρακτηρισμοί τού Myers (‘Ασιάτες’), και του Wallace (‘αδιόρθωτος και άχρηστος λαός, χωρίς μέλλον, που δεν είναι ικανός να σωθεί από τον ίδιο του τον εαυτό, ούτε και είναι άξιος του εαυτού του’), είναι από τους βαρύτερους που μας έχουν απευθυνθεί από Άγγλους.
Τώρα, σε ποιον βαθμό μπορεί να έχουν και κάποιο ‘δίκιο’, είναι ζήτημα οπτικής.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευχαριστώ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
καποιος αλλος Βρεττανος ειχε γραψει πολυ χειροτερα για του Κρητικους, υπαρχει αρθρο του Κωστοπουλου, που μαλλον περιμενε το θανατο Μητσοτακη και εκανε σχετικη ερευνα ωστε να μπορει να απαντησει στην αστικη προπαγανδα.
Αν και νομιζω οτι ο Γουαλας αναφερεται περισσοτερο σε οσους ειχαν μαζευτει στη Μ.Α στρατιωτικους και πολιτικους (φρενοκομειο του Καιρου)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ελόγου μου νομίζω ότι αναφέρεται στους Έλληνες γενικότερα:
1) «Παρ’ όλη τη μεγάλη καλοσύνη και τη φιλοξενία τους, δεν βλέπω κάποιο λόγο για να αλλάξω την άποψή μου σχετικά με τους Έλληνες, όπως τη διαμόρφωσα στο Κάιρο. Έχω πειστεί ότι πρόκειται για έναν βασικά αδιόρθωτο και άχρηστο λαό, χωρίς μέλλον και χωρίς προοπτική να καταλαγιάσει και να ζήσει ομαλά, με οποιονδήποτε τρόπο, σε προβλέψιμο χρόνο. Το μέγεθος -σε ανθρώπους και χρήματα- της προσπάθειάς μας στην Ελλάδα, τελεί σε απόλυτη δυσαναλογία, όχι μόνο με τα αποτελέσματα που πετύχαμε εναντίον τών Γερμανών, αλλά και με την αξία τού ελληνικού λαού, που δεν είναι ικανός να σωθεί από τον ίδιο του τον εαυτό, ούτε και είναι άξιος του εαυτού του».
2) «Οι συζητήσεις μας [στο Γενικό Στρατηγείο των ανταρτών] ουδεμία σχέση είχαν με κοινό στρατηγικό σχεδιασμό. Έμοιαζαν με διαπραγματεύσεις μεταξύ ανεξαρτήτων κρατών [!!], με την απειλή τής βίας να κρύβεται πίσω από κάθε λέξη που αρθρωνόταν».
3) «Το θέαμα ανθρώπων [των Ελλήνων] που διατυπώνουν συνέχεια μεγαλοστομίες περί ελευθερίας και ηρωισμού, ενώ, προφανώς, θέτουν τις εσωτερικές τους πολιτικές διαφορές πάνω από οτιδήποτε άλλο και, στην κυριολεξία, χρειάζονται ξένους διαιτητές για να κρατήσουν τα μαχαίρια τους μακριά ο ένας από τον λαιμό τού άλλου».
ΥΓ
Σε ποιο άρθρο τού Κωστόπουλου αναφέρεστε, παρακαλώ, και γιατί ο Κωστόπουλος «μάλλον περίμενε τον θάνατο του Μητσοτάκη»;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε προσφατο (μαλλον) αρθρο του Κωστοπουλου (θα υπαρχει στο σαιτ της εφσυν) οπου παρουσιασε και σχολιασε φυσικα με το δικο του μοναδικο τροπο, εκθεση αξιωματικου της SOE υπευθυνου για τα Χανια οπου μιλαει υποτιμητικα για τους Κρητικους, τους χαρακτηριζει πυγμαιους παλληκαραδες κτλπ κτλπ. Ε Μητσοτακης-Χανια-Αντισταση ηταν και σε προχωρημενη ηλικια ο επιτιμος καταλαβαινετε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ειδικά για τους Κρητικούς, κάκιστη εικόνα είχε και ο μακαρίτης ο πατέρας μου.
Κι αυτό, εξ αιτίας τής (βάρβαρης, άνανδρης, απαράδεκτης κατ’ αυτόν) συμπεριφοράς τους απέναντι σε Ιταλούς αιχμαλώτους και τραυματίες, στον πόλεμο του ’40.
Δεν ήθελε ούτε ν’ ακούει για Κρητικό…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παρόμοια μου έχουν αφηγηθεί για την περίοδο της Μικρασιατικής εκστρατείας, για τους Κρητικούς. Ευαίσθητο θέμα. Πολλοί Άγγλοι, πάντως, στη διάρκεια της Κατοχής δεν έκαναν διακρίσεις και αδικίες: θεωρούσαν συλλήβδην τους Έλληνες ως κατώτερο λαό. Το έγραφαν κιόλας, σε επίσημες εκθέσεις!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εγω παλι εχω την καλυτερη γνωμη (για τους κρητικους) Καλα ο αξιωματικος της SOE τους κατηγορουσε βασικα για δειλια.
Ο ΤΖ Σμιθ Χιουζ Στην Απορρητη Αναφορα της δρασεως της SOE στην Κρητη 1941-45 εχει διαφορετικη αποψη. Συμφωνα με το Μακρη Σταικο το τελευταιο κεφαλαιο της εκθεση W. (το οποιο δεν συμπεριληφθηκε στην ελληνικη εκδοση – κατηγορηθηκε απο το Φλαισερ για λογοκρισια)
ΓΙα τη μεση Ανατολη (φρενοκομειο καιρου) δειτε εδω
http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/25448#page/1/mode/1up
Η εικονα του Στρατου και της κυβερνησης δεν ηταν καθολου κολακευτικη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
συμπληρωνω
Συμφωνα με το Μακρη Σταικο το τελευταιο κεφαλαιο της εκθεση W. (το οποιο δεν συμπεριληφθηκε στην ελληνικη εκδοση – κατηγορηθηκε απο το Φλαισερ για λογοκρισια) αποτελει υμνο για τους Ελληνες
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Grenade
«Συμφωνα με το Μακρη Σταικο το τελευταιο κεφαλαιο της εκθεση W. (το οποιο δεν συμπεριληφθηκε στην ελληνικη εκδοση – κατηγορηθηκε απο το Φλαισερ για λογοκρισια) αποτελει υμνο για τους Ελληνες» (!;!;!)
Γιατί, όμως, δεν συμπεριελήφθη στην ελληνική έκδοση (του Μ-Σ);
Και μάλιστα όταν ο ίδιος ο Μ-Σ «λέει» (πού το λέει;) ότι το τελευταίο αυτό κεφάλαιο είναι «ύμνος για τους Έλληνες»;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτό μάλλον επιβεβαιώνει τα περί αστάθειας του συντάκτη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Συμφωνα με το Μ-Σ στο φακελο των βρ αρχειων με τιτλο Major DjW British policy κτλπ κτλπ περιεχονται δυο αντιγραφα ή παραλλαγες της εκθεσης. Η μια (20 σελιδες αυτη που του εστειλαν και μετεφρασε) διανεμηθηκε στην κυβερνηση, η αλλη (27 σελ) μαλλον απευθυνοταν σε Πρεσβη, FO, Soe κτλπ.
«Στην τελευταία παράγραφο του κεφαλαίου 10 ο Wallace αποκαλύπτει πως, προτού οι έξι αντιπρόσωποι φύγουν για το Κάιρο, ο Εddie Μyers τούς δήλωσε ότι συμφωνεί απόλυτα μαζί τους πως ο Γεώργιος Β΄ δεν πρέπει να επιστρέψει στην Ελλάδα πριν από δημοψήφισμα. Αλλά και ότι ένας από τους σκοπούς της αποστολής τους, όπως και της δικής του, είναι η προσπάθεια να πείσουν σχετικά τη βρετανική κυβέρνηση. Το κεφάλαιο 11 τιτλοφορείται SΟΕ και περιλαμβάνει οξύτατη επίθεση κατά της βρετανικής μυστικής αυτής υπηρεσίας, ενώ το κεφάλαιο 12, το τελευταίο, αφορά και πάλι τον Μyers, ενώ το δεύτερο τμήμα του αποτελεί ύμνο για τους Έλληνες.» απο αρθρο του Μ-Σ στο Βημα.
ενα αποσπασμα απο αυτα τα κεφαλαια:
«Απο τα 13 τηλεγραφηματα που απηυθυνα στον πρεσβ ουτε ενα δεν του παραδοθηκε….
Ο πρεσβυς αγνοουσε τελειως οτι ο Ζερβας υπεγραψε συμφωνητικο των Εθνικων Ομαδων χωρις τη θεληση του και οτι καθημερινα δεχοταν πιεσεις απο τη Βρεττανικη αποστολη προκειμενου να προβει σε παραχωρησεις προς το ΕΑΜ. Αγνοουσε τελειως οτι το Κοινο Γενικο Στρατηγειο ειχε λαβει μια αποφαση συμφωνα με την οποια ηταν σχεδον αδυνατο να αναπτυχθουν εθνικες ομαδες αρκετα ισχυρες, ωστε να εχουν ελπιδες επιβιωσης σε περιπτωση που το ΕΑΜ γινοταν εχθρικο απεναντι τους. Αγνοουσε τελειως οτι στην Πελοποννησο εμαινετο κανονικος εμφυλιος πολεμος, ή οτι η Βρετανικη Αποστολη, μακραν του να προσπαθει να ευνοησει ανταρτικες ομαδες, συμφωνες με την πολιτικη της βρετανικης κυβερνησης… στο ονομα της ειρηνης»
Ολοκληρη η εκθεση εχει δημοσιευθει στο βιβλιο του καθηγητη Richard Clogg, Greece 1940-1949. Οccupation, Resistance, Civil War (δεν εχει μεταφραστει στα ελληνικα)
Ο W ηταν κυριος συνεργατης του Leeper στη διοργανωση του συνεδριου του Λιβανου.
«Φαίνεται ότι η βαθιά απογοήτευσή του για τον αυτοκαταστροφικό χαρακτήρα τών Ελλήνων, (την αέναη διχόνοια μεταξύ τους, το ελληνικό «φρενοκομείο του Καΐρου» κ.τ.λ.), το έσπρωξαν σε μια διατύπωση, (σε άλλη, μεταγενέστερη έκθεσή του), που έκαμε τον ιστορικό Φλάισερ να μιλήσει για «μισελληνισμό» του W.»
Υποθετω οτι συνεταξε τη νεα του εκθεση το καλοκαιρι του 44. Μεταξυ Αυγ 43-Ιουλ 44 ειχαν μεσολαβησει η επιθεση ΕΛΑΣ εναντιον του ΕΔΕΣ εν καιρω γερμανικων εκκαθαριστικων επιχειρησεων, η διαλυση του 5/42, οι μηχανοραφιες πολιτικων και αξιωματικων στην Αιγυπτο με αποτελεσμα την σταση και την ουσιαστικη διαλυση του ελληνικου στρατου Μ. Ανατολης και το συνεδριο του Λιβανου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευχαριστώ.
Φαίνεται ότι ο πολύς Φλάισερ έχει φτάσει στο σημείο να πιστεύει πώς μόνο αυτός κατέχει την απόλυτη αλήθεια…
Και ότι κάτι ‘τυπάκια’ σαν τον Καλύβα και τον Μακρή-Στάικο, (που τόλμησαν, οι πανάθλιοι, να αμφισβητήσουν το ιστοριογραφικό κατεστημένο, (βασικός πυλώνας τού οποίου είναι και ο ίδιος ο Φ.), ‘δεν έχουν δικαίωμα δια να ομιλούν’.
Αλλιώς δεν εξηγείται τόση χολή και τόση κακοπιστία.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλα και ο Μ-Σ θα επρεπε να ειναι προσεκτικοτερος. Ο Φλ θα μπορουσε να τον κατηγορησει για προχειροτητα, ερασιτεχνισμο κτλπ αλλα οχι για λογοκρισια της εκθεσης. Βεβαια στοχος του ηταν ο Καλυβας αφου επεμενε οτι αυτος ειχε μεταφρασει την εκθεση.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μα σ’ αυτό περισσότερο αναφέρομαι. Στη χολή, αν όχι στο μίσος, που βγάζει ο Φλάισερ εναντίον τού Καλύβα.
Η εξήγηση που δίνει ο Μ-Σ για το προφανές λάθος, εμένα τουλάχιστο με καλύπτει πλήρως.
Ο άνθρωπος μετέφρασε μια μορφή / εκδοχή τής αναφοράς Wallace, μη γνωρίζοντας ότι υπήρχε και δεύτερη μορφή / εκδοχή της. Με δεδομένα, μάλιστα, αυτά που λέει, δύσκολα θα μπορούσε να είχε φανταστεί ο οποιοσδήποτε ότι υπήρχε και άλλη, εκτενέστερη, μορφή / εκδοχή τής αναφοράς αυτής. Τέτοια, ανθρώπινα, λάθη, δεν είναι καθόλου σπάνια στην ιστοριογραφία. Αρκεί ο υπαίτιος να τα παραδέχεται, πράγμα που εν προκειμένω ο Μ-Σ έκαμε.
Εκείνο που βρίσκω εντελώς μικρόψυχο και απαράδεκτο, είναι η επιμονή τού Φλάισερ στη θέση ότι έγινε «λογοκρισία» τής αναφοράς, και μάλιστα από τον Καλύβα, παρά τις (πειστικές για κάθε καλόπιστο αναγνώστη) εξηγήσεις που δόθηκαν. Θέλετε να τους καταλογίσω (στους Μ-Σ και Καλύβα) απροσεξία; Το κάνω ευχαρίστως. «Λαθραία λογοκρισία», όμως, που επιμένει ο Φλάισερ, επ’ ουδενί. Γιατί δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος!
Ο φλάισερ κατηγορεί τους Μ-Σ και Καλύβα ότι «ξανάφεραν με φανφάρες στην επιφάνεια, ένα προ πολλού γνωστό ντοκουμέντο με έναν ελλιπέστατο και στρεβλό σχολιασμό». Ότι «ξέθαψαν» το κείμενο ενός ανθρώπου που, κατά τον Φλάισερ, είναι υπαίτιος για τον κατοχικό εμφύλιο!..
Από πού και ως πού «προ πολλού γνωστό» στο ελληνόφωνο κοινό; Πότε και πού ξαναείχε δημοσιευτεί η αναφορά αυτή στα Ελληνικά;
Ιδού (με χρονολογική σειρά) τα βασικά κείμενα της ‘κόντρας’ Φλάισερ και Νκολακόπουλου από τη μια, και Μακρή-Στάικου και Καλύβα από την άλλη, εξ αφορμής τής δημοσίευσης της διαβόητης αναφοράς τού D. Wallace…
Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
1) http://www.tanea.gr/news/lifearts/books/article/4548409/?iid=2
2) http://www.tanea.gr/news/lifearts/books/article/4548411/?iid=2
3) http://www.tanea.gr/news/lifearts/books/article/4549694/?iid=2
4) http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=305833
5) http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=308737
6) http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=311312
7) http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=312706
8) http://emfilios.blogspot.gr/2010/12/blog-post_8619.html#_ftn1
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φταιει ο Μ-Σ 100% Γραφει:
«Τις ίδιες, εξάλλου, ημέρες έφθασε στα χέρια μου το βιβλίο του καθηγητή Richard Clogg,Greece 1940-1949. Οccupation,Resistance,Civil War, όπου η έκθεση βρίσκεται δημοσιευμένη στα αγγλικά. Η παραπομπή του Clogg στον ίδιο φάκελο με εμένα, η εκ μέρους μου κατοχή του αντιγράφου του από τα Βρετανικά Αρχεία, μαζί δε και το πανομοιότυπο των πρώτων κεφαλαίων της δικής του έκθεσης με εκείνα της δικής μου, με απέτρεψαν από το να ελέγξω αν τα κείμενά μας συνέπιπταν απόλυτα» Θα μπορουσε να ελεγξει και τα υπολοιπα κεφαλαια.
Απο την αλλη τι συμφερον θα ειχε καποιος για να λογοκρινει ενα εγγραφο που εχει ηδη δημοσιευθει στα Αγγλικα.
Για την εμπαθεια προς τον Κ συμφωνω, γραφει οτι παλιοτερα τον ειχε κατηγορησει οτι επιθυμουσε την επιστροφη στα πετρινα χρονια οτι ναναι δηλ.
Τουλαχιστον ο Φλ παραδεχεται οτι ο ΕΛΑΣ ειχε την πρωτοβουλια της επιθεσης εναντιον του ΕΔΕΣ, παλι καλα.
Γελοια ειναι οσα υποστηριζει ο Νικολακοπουλος προσπαθωντας να δικαιολογησει την υπαρξη σχεδιου για καταληψη της Αθηνας απο τον ΕΛΑΣ. Ειχε λεει σχεδιο και ο ΕΔΕΣ.
Περισσοτερα για το σχεδιο καταλληψης της Αθηνας μπορειτε να διαβασετε εδω: Η εκπόνηση στρατιωτικού σχεδίου από την ηγεσία του ΚΚΕ για την κατάληψη της εξουσίας μετά την αποχώρηση των Γερμανών (1943-1944)
http://www.istorikathemata.com/2012/11/The-secret-plan-of-KKE-to-capture-the-political-power-in-Greece-1943-1944.html
Πιστευω οτι εχει αρκετο ενδιαφερον ισως θα μπορουσε να γινει και ξεχωριστο ποστ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
https://el.gr1lib.org/book/2685083/eea09f
Anglo-Greek Attitudes: Studies in History
Richard Clogg (auth.)
σχετικα με την αναφορα Wallace δειτε το κεφαλαιο ‘Pearls from Swine’: the Foreign Office Papers, SOE and the Greek Resistance
Μου αρέσει!Μου αρέσει!