Υπήρξε μια κατηγορία Ελλήνων που με το ξεκίνημα της Κατοχής προσπάθησε να μπει στην πολιτική δημιουργώντας ναζιστικά, ουσιαστικά φιλογερμανικά, κόμματα και ενώσεις, κυρίως στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Δεν ήταν κάτι αξιόλογο, ήταν μια τάση λίγων ιδεολόγων και πολλών τυχοδιωκτών.
Τα πιο σημαντικά πολιτικά πρόσωπα ήταν ο Ιωάννης Ράλλης, ο τελευταίος δωσίλογος πρωθυπουργός. Ο Σωτήριος Γκοτζαμάνης, που είχε διατελέσει βουλευτής προπολεμικά και διορίστηκε υπουργός Οικονομικών. Ο Γεώργιος Μερκούρης, που ήταν στο Λαϊκό κόμμα, αλλά ήδη από το 1932 είχε αποχωρήσει και ίδρυσε ναζιστικό κόμμα στη Ελλάδα, το οποίο διασυνδέθηκε με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κόμματα, αλλά δεν είχε απήχηση στο εσωτερικό. Στην κατοχή επανασυστήθηκε, αλλά ο αρχηγός Μερκούρης, που είχε στο μεταξύ διοριστεί διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας, πέθανε το Δεκέμβριο του ’43.
Ένας άλλος ήταν ο Γεώργιος Σημίτης, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Μερκούρη, αλλά τελικά ήρθε σε επαφή με το ΕΑΜ, και ήταν δίπλα στον Βελουχιώτη στη Λαμία, μετά την απελευθέρωση. Γενικά τα πολιτικά πρόσωπα δεν συνεργάστηκαν ανοιχτά με τους Γερμανούς, αν και ορισμένοι το έκαναν στο παρασκήνιο, όπως ο πρώην δικτάτορας Πάγκαλος ή ο στρατηγός Γονατάς, που ήταν ο τοποτηρητής του Πλαστήρα στην Αθήνα. Οι φιλογερμανικές και ναζιστικές κινήσεις εκφράστηκαν πολιτικά με νέα σχήματα.
Τα πιο σημαντικά ήταν στην Αθήνα, η Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση, ΕΣΠΟ, η οποία δέχτηκε μεγάλο πλήγμα όταν η ΠΕΑΝ ανατίναξε το κτήριο με τα γραφεία της. Αν και ήταν περισσότερο τυχοδιώκτες παρά ναζιστές. Η Ένωσις Φίλων Χίτλερ, η οποία μάλλον είχε ιδρυθεί πριν τον πόλεμο. Εξέδιδε εφημερίδα και είχε παράρτημα στη Θεσσαλονίκη. Το 1943 ενώθηκε με τη Μπουντ, που θα πει σύνδεσμος, και μεταβλήθηκε από πολιτική κίνηση σε παράρτημα των γερμανικών υπηρεσιών ασφαλείας, το οποίο κατάφερε να σχηματίσει ένα λόχο εθελοντών που βγήκαν να πολεμήσουν εκτός Ελλάδος. Μια Οργάνωσις Εθνικών και Κοινωνικών Κατευθύνσεων, επίσης εξέδιδε εφημερίδα. Ανάμεσα στα μέλη της ήταν η λογοτέχνης και προπαγανδίστρια Σίτσα Καραϊσκάκη, που είχε μεταπηδήσει από τον κομμουνισμό στο ναζισμό, ο γιος του Παύλου Μελά και άλλοι. Μια άλλη Οργάνωσις Πρωτοπόρων Νέων Ευρώπης, είχε γραφεία στην οδό Πατησίων, τα οποία ανατινάχτηκαν στα Δεκεμβριανά.
Ναζιστικές πολιτικές προσπάθειες έγιναν και στη Θεσσαλονίκη, από ανθρώπους όπως ο Διονύσιος Αγάθος, ο Γρηγόριος Παζιώνης και ο Γεώργιος Σπυρίδης, οι οποίοι ήταν ταυτόχρονα απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου. Υπήρχε και η Τρία Έψιλον, γνωστή από τη δεκαετία του τριάντα, η οποία είχε ανασυσταθεί, αλλά είχε πολλούς ανταγωνιστές. Τελικά δεν μπόρεσε να υπάρξει στη διάρκεια της Κατοχής ένα ελληνικό ναζιστικό κόμμα με πανελλαδική εμβέλεια και αξιοσημείωτη πολιτική δράση.
Σημειώσεις για τον Εμφύλιο 
σχετικα με τον πατερα Σημιτη ειχα γραψει σε αλλο σχολιο:
«ηταν νομικος συμβουλος της εμπορικης τραπεζας (ιδιωτικη) απο το 1932. στο κίτσος μαλτέζος ο αγαπημένος των θεών ο συγγραφεας αναφερει την πληροφορια οτι το εαμ σπουδαστων κερδιζε την πλειοψηφια στην ανωτατη εμπορικη (οπου ηταν και καθηγητης) εξαιτιας της μεγαλης επιροης του αριστερου καθηγητη σημιτη
κομμουνιζων για την ακριβεια συμφωνα με αναφορα της ελληνικης εξοριστης κυβερνησης (πρωθ Τσουδερος)»
H φιλολογια περι δοσιλογισμου του κτλπ ειναι μαλλον εμπνευση Κουκουνα που ηθελε να βγαλει ολους τους μνημονιακους καταγωμενους απο δοσιλογους κτλπ που δεν διεκδικουν αποζημιωσεις εξαιτιας της γερμανοφιλιας τους. Αν δεν κανω λαθος ηταν μελος της ενωσης ελληνικων τραπεζων αυτη ηταν η υποτιθεμενη συνεργασια του με τον Μερκουρη, δεν λειτουργουσαν πολλες τραπεζες εκεινη την περιοδο και υποθετω οτι θα ειχαν καποιον εκπροσωπο στη συγκεκριμενη ενωση.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τίποτα…
*
Τι είπε για το Γεώργιο Σημίτη ο Σταμάτης Μερκούρης ;
Ο Σταμάτης Μερκούρης, πατέρας της Μελίνας Μερκούρη και αδελφός του ναζιστή Γεωργίου Μερκούρη, έγραψε ένα άρθρο σχετικά με τον Γεώργιο Σημίτη στην εφημερίδα «Ριζοσπαστική Ηχώ» στις 12 Οκτωβρίου 1944 με τίτλο «Οι καπάτσοι». Το άρθρο αυτό έλεγε τα εξής :
«Διά μίαν ακόμη φορά έλαμψε η Ελληνική κουτοπονηριά, την οποία λογιοτίζοντες και μη, ονομάζομεν αθάνατον δαιμόνιον της φυλής. Ιδού λόγου χάρη όκνον της μαστίζουσης τον τόπον από μίας εικοσαετίας επιτηδιοκρατίας, επεζήτησε και επέτυχε να σφηνωθεί σωρηρόν και αδιακρίτως , εις όλας σχεδόν τας ανωνύμους εταιρίας και ιδιαιτέρως τας τραπεζικάς υπό τον εύηχον τίτλον του νομικού συμβούλου, με αποτέλεσμα να εισπράττει καθόλον το διαρεύσαν μέχρι της Κατοχής, αλλά και μετ΄ αυτήν, και ημείς δεν ηξεύρωμεν πόσα κατά μήνα, πάντως όμως πολύ περισσότερα των όσων, κατά το ισόχρονον διάστημα , εισέπραξε λόγω μισθού το σύνολον των απαρτιζόντων το ανώτατον ημών δικαστήριον, τον Άρειον Πάγον, δικαστών συνυπολογιζομένων και των υπαλλήλων των. Ήδη ο κ. Γεώργιος Σημίτης αλλάζει δια μιας πορείαν. Αντιλαμβάνεται ότι το καθεστώς της εμμίσθου ραστώνης, του οποίου και χτες ακόμη ήτο αυτός υπέρ πάντα άλλον ο εκλεχτός, βαίνει βιαίως προς την δύσην του. Και ο υπερεξύπνος κ. Γεώργιος Σημίτης κάμνει τι; Απλούστατα: Εγκαταλείπει οικεία θελήσει, ως αφήνει να πιστεύεται, τα οχυρά του, θέλομεν να είπωμεν τας παντοειδείς θέσεις του, και μεταπηδά εις το στρατόπεδον, όθεν, καθώς τον συμβουλεύει η αλάθητος όσφρησης του, φαίνεται εγγίζουσα του κρατούντος οικονομικού συστήματος η ανατροπή. Γίνεται λοιπόν ο Κ. Γεώργιος Σημίτης –κρατηθείτε καλώς εις το κάθισμά σας – κοινοκτήμων… Ο κ. Γ. Σημίτης είναι κάθαρμα. Όπως καθάρματα κακού ποιού είναι και η συνομοταξία των υπερεξύπνων, όσοι αφού συνέφαγον και συνεκόπρισαν μέχρι σκασίματος επί δύο τρία έτη, ΕΝ ΣΦΙΧΤΩ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΩ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΝ,… Η ημέρα της εκκαθαρίσεως δεν είναι μακρυά».
Πηγή: http://original-fippak.blogspot.com/2012/12/blog-post_1153.html
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτό έστειλα και εγώ , αλλά το σχόλιο κρατήθηκε στην καραντίνα. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
καλα ενταξει γνωστο το αρθρο του Μερκουρη, το χρησιμοποιει ο Κουκουνας για να «τεκμηριωσει» το δοσιλογισμο του και το αναπαραγουν διαφοροι σε ακροδεξια και αριστερα μπλογκ.
Τι αναφερει εκθεση υπηρεσιας πληροφοριων προς την ελληνικη κυβερνηση του Καιρου: «μονο εις την Εμπορικη σχολην επεκρατησαν οι εαμικοι αλλα και εκει ητο μαλλον πυρρειος η νικη των. Διοτι, δια πρωτην φοραν, εκερδισαν τας εκλογας με ελαχιστον αριθμον ψηφων (εαμικοι 300, εθνικοφρονες 260), ταυτοχρονως δε παντες λεγουν, οτι μεγαλην επιδρασην ησκησεν εις την κρισιμον στιγμην των εκλογων, εμφανης υπερ του εαμ παρεμβασις του κομμουνιζοντος καθηγητου Σημιτη»
Εμπορικη σχολη η σημερινη Ασοεε. Οι φοιτητικες εκλογες εγιναν τον Απριλιο του 1943 και το εαμ ηττηθηκε σε πολυτεχνειο και πανεπιστημιο, με μεγαλη διαφορα συμφωνα με το βιβλιο για τον Κιτσο Μαλτεζο.
Ο πατερας Σημιτης ηταν νομικος συμβουλος της εμπορικης τραπεζας απο το 1932 (συμφωνα και με τον Κουκουνα) και προεδρος του δικηγορικου συλλογου πειραια την περιοδο 1932-1941, αρα δεν διοριστηκε στην τραπεζα λογω των οποιων διασυνδεσεων του, απλα ισως ηταν κορυφαιος νομικος, ενταξει δεν θα υπηρχαν και πολλοι με ειδικοτητα στο εμπορικο/εταιρικο δικαιο. Ποσες ηταν οι μεγαλες ελληνικες τραπεζες εκεινη την εποχη; 5-6; Εθνικη που θα ειχε και το μεγαλυτερο μεριοδιο της αγορας, Αθηνων, Ιονικη, Εμπορικη κτλπ κτλπ λογικο δεν ειναι καθε τραπεζα να ειχε εκπροσωπο στην ενωση ελλ τρ. Απο που προκυπτει οτι διοριστηκε απο τον Μερκουρη και ηταν μαλιστα στενος του συνεργατης μελος του κομματος του και μπλα μπλα μπλα; Μαλλον απο πουθενα.
Οπως εγραψα η εμπορικη ηταν ιδιωτικη τραπεζα ο ιδρυτης της Γρ Εμπεδοκλης εγκατασταθηκε το 1941 στη Ν. Αφρικη, Με απόφαση του Δ.Σ. αναθέτει την από κοινού διοίκηση της τράπεζας από τους Χρήστο Μουλάκη και Π. Βαφειαδάκη. Συμφωνα με το μπλογκ commercialbankofgreece.blogspot το 1944 λειτουργουσαν στην χωρα 12 τραπεζες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
You have a point. Πολύ σωστή παρέμβαση!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!