Οι Εβραίοι στην Ελλάδα πριν το 1940

«Οι διώξεις και οι διακρίσεις των Εβραίων είναι παλιά υπόθεση, από τα χρόνια των  αυτοκρατόρων της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης. Από τον δωδέκατο ως τον δέκατο έκτο αιώνα έγιναν πρόσκαιρες ή οριστικές απελάσεις από μεγάλο τμήμα της δυτικής Ευρώπης. Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία, Ναβάρα, Ιταλικά κράτη. Οι εβραϊκές κοινότητες αναζήτησαν ασφαλή καταφύγια στα ανατολικά. Στην Πολωνία και στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Μεταξύ τους όσοι απελάθηκαν με το διάταγμα του Φερδινάνδου και της Ισαβέλλας, στα 1492, πολλοί από τους οποίους κατέληξαν στη Θεσσαλονίκη»

Οι Σλαβομακεδόνες στην Κατοχή και τον Εμφύλιο

Το πρώτο μέρος:

• Να Γκραντάτς πούκαϊα, να Γκουμέντσα σλούσαϊα. Οι Σλαβομακεδόνες πριν τον πόλεμο

Στην κατοχή

«Η Βουλγαρία βρήκε ανταπόκριση στους Έλληνες σλαβόφωνους;»

«Βρήκε, στη δυτική Μακεδονία. Σε πολλά χωριά της Φλώρινας και της Καστοριάς καταργήθηκαν οι διορισμένες κοινοτικές αρχές, ελευθερώθηκε η γλώσσα, λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν τα ελληνικά σχολεία. Οι θρησκευτικές τελετές  γινόντουσαν στα βουλγαρικά, εορτάζονταν ελεύθερα ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος, η επέτειος της επανάστασης του 1903 και τα τοπικά επαναστατικά γεγονότα. Αρπάχτηκαν οι φάκελοι φρονημάτων από τους τοπικούς σταθμούς Χωροφυλακής, κάτι που προξένησε αναστάτωση στις τοπικές κοινωνίες, καθώς καθένας μάθαινε πως τον είχε κατατάξει η Χωροφυλακή. Αντίθετα, η κατάσταση για τους γκρεκομάνους επιδεινώθηκε, μόλις αποχώρησαν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι χωροφύλακες»

«Δεν αντέδρασε η κυβέρνηση Τσολάκογλου, που βασικό μέλημα της ήταν η απόκρουση της βουλγαρικής πολιτικής στη Μακεδονία;»

Η δολοφονία του Λαμπράκη

(Από τον Ερμή. Το κείμενο δεν είναι οριστικό)

Βιογραφικά

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης καταγόταν από την Αρκαδία. Γεννήθηκε στα 1912. Ήταν το τελευταίο παιδί  μιας πολυμελούς οικογένειας. Το Σεπτέμβριο του 1931 γράφτηκε σε μία ετήσια ιδιωτική εμπορική και λογιστική σχολή και το καλοκαίρι του 1932 επέστρεψε στη γενέτειρά του, την Κερασίτσα, για να ασχοληθεί με τα χωράφια και το πατρικό μαγαζί. Την επόμενη χρονιά, σε ηλικία 21 ετών, έδωσε εξετάσεις και πέρασε από τους πρώτους στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, για την οποία πήρε κάποια υποτροφία. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτή η μεγάλη στροφή από τα  χωράφια και το εμπόριο στην Ιατρική, οφειλόταν στο μεγαλύτερο αδελφό του Θεόδωρο, ο οποίος ήταν ήδη γιατρός  χειρουργός, εγκατεστημένος στον Πειραιά. Ήταν η πρώτη  καθοριστική επίδραση που είχε στον Γρηγόρη, ο κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερος Θεόδωρος, ο οποίος ήταν ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία και λειτούργησε ως πρότυπο για τον μικρότερο αδερφό. Στην κατοχή είχε βγει στα βουνά, όπου υπηρέτησε σαν γιατρός την αντίσταση. Υπήρξε φημισμένος χειρουργός στον Πειραιά, όπου έστησε μαζί με άλλους κλινική, τον Λευκό Σταυρό. Στα 1956, ο Παπαπολίτης, που είχε διαδεχτεί τον Πλαστήρα στην ΕΠΕΚ, τον έπεισε να κατέβει ως υποψήφιος στις εκλογές. Το έκανε και εξελέγη, αλλά λίγους μήνες μετά πέθανε, σε ηλικία πενήντα δύο ετών. Ο Γρηγόρης έδωσε το όνομα του αδερφού του στον δεύτερο από τους τρεις γιους που απέκτησε. Η ενασχόληση με την πολιτική πιθανότατα ήταν η δεύτερη καθοριστική επίδραση του μεγαλύτερου αδερφού στον μικρότερο. Ο οποίος επιδίωξε να είναι υποψήφιος με την Ένωση Κέντρου, αλλά δεν τον δέχτηκαν στα ψηφοδέλτια . Έτσι συνεργάστηκε με την ΕΔΑ και εξελέγη, στις εκλογές του 1961.

Κωνσταντίνος Καραμανλής

(Από τον «Ερμή».  Το κείμενο δεν είναι τελικό)

Προϊστορία

Ο Καραμανλής είναι γέννημα της ελληνικής επαρχίας και μάλιστα των Νέων Χωρών, αφού γεννήθηκε  στο Κιούπκιοϊ, νυν Πρώτη, των Σερρών. Εκπληκτικό πολιτικό ένστικτο, αλλά αυτό το είχαν κι άλλοι. Ο Καραμανλής διέθετε, επιπλέον, το σπανιότατο χάρισμα της αποτελεσματικότητας. Το τρίτο βασικό χαρακτηριστικό του, που αναπτύχθηκε με τα χρόνια, ήταν η αίσθηση  της αποστολής, μέσω της αφοσίωσης στην πολιτική, η οποία κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό τον απεριόριστο ναρκισσισμό που τον διακατείχε. Οι αριστεροί δεν τον χώνεψαν ποτέ, το ίδιο οι κεντρώοι. Οι δικοί του όμως τον λάτρεψαν, μια λατρεία που άγγιζε και πολλές φορές ξεπερνούσε τα όρια της υπερβολής και την οποία ο ίδιος αποδεχόταν ευχαρίστως, ως αντίδωρο στα οδυνηρά παρεπόμενα της ολοκληρωτικής αφοσίωσής του στην πολιτική.

Να Γκραντάτς πούκαϊα, να Γκουμέντσα σλούσαϊα. Οι Σλαβομακεδόνες πριν τον πόλεμο

(Από τον «Ερμή»)

«Επιμένω στο θέμα της Δυτικής Μακεδονίας, δηλαδή Καστοριά, Φλώρινα και Πέλλα. Γιατί αν δεν υπήρχε το Μακεδονικό, αυτό το εκρηκτικό ζήτημα με τους σλαβόφωνους, το οποίο οδηγούσε από μόνο του σε διεθνείς περιπλοκές, θα έλειπε ίσως η σημαντικότερη από τις αιτίες, για τον εμφύλιο που ακολούθησε»

Η ιστορία των Τσάμηδων της Θεσπρωτίας

(Από τον «Ερμή»- νεότερη εκδοχή)

«Οι Τσάμηδες ήταν αλβανικό φύλο και κατοικούσαν περίπου στη Θεσπρωτία, που την έλεγαν Τσαμουριά. Σε συνάφεια με τους Τσάμηδες της Αλβανίας, στο νοτιότερο τμήμα της. Βορειότερα υπήρχαν οι Λιάπηδες και πιο πάνω οι Τόσκηδες»

«Πως ήταν οι σχέσεις των Τσάμηδων με τους Έλληνες και το ελληνικό κράτος;»

Πρόσφυγες

 

«Να μιλήσουμε τώρα για τον εμφύλιο;»

«Όχι.  Αν πάμε κατευθείαν σε αυτά, απλά θα χάσουμε και οι δύο το χρόνο μας»

«Πόσο πίσω πρέπει να πάμε;»

«Όχι πολύ. Να έχουμε όμως μια εικόνα για την ελληνική κοινωνία, την οικονομία,  το κράτος και τις πολιτικές δυνάμεις όπως είχαν διαμορφωθεί στις παραμονές του πολέμου. Για τους πρόσφυγες και τον Εθνικό Διχασμό, για τη δικτατορία των Γεωργίου – Μεταξά, τέτοια. Μετά μπορούμε να περάσουμε στην κατοχή στην Ελλάδα και την Ευρώπη, την αντίσταση, την απελευθέρωση, το Δεκέμβρη και ούτω καθεξής»

Σοβιετικοί και λαϊκές δημοκρατίες

(Από τον «Ερμή». Η συζήτηση γίνεται στα 1982)

«Ελάτε, τώρα!» φώναξε ο καθηγητής Χριστόπουλος. «Πολύ εύκολα δεν αθωώνετε τον σταλινισμό και τον μαοϊσμό;»

Ο Ερμής τον κοίταξε απορώντας, μετά χαμογέλασε, αλλά δεν απάντησε. Ο καθηγητής δαγκώθηκε.

Για τον Μαρξ, σε μια υπόγεια ταβέρνα

(Από τον «Ερμή»)

«Το ερώτημα παραμένει. Γιατί ο σοσιαλισμός τα έκανε μπάχαλο;».

Ο Ερμής έκανε μια κίνηση που μπορούσε να σημαίνει ότι αυτή είναι μια μεγάλη ιστορία και έμεινε για λίγο σιωπηλός. Πρόσφερα τσιγάρο, το οποίο αρνήθηκε.

Ζέρβας – Βελουχιώτης: η συμφωνία της Ροβέλιστας

(Από τον «Ερμή»)

«Δεν είχαν χαλάσει ακόμα οι σχέσεις με τον ΕΛΑΣ;»