Ο Θανάσης Χατζής περιγράφει την πρώτη (και τελευταία) σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου στις Κορυσχάδες, 14-27 Μαΐου 1944

Στις Κορυσχάδες.

Αντιπρόσωποι τού λαού απ’ όλη την Ελλάδα πήραν τα βουνά και πορεύονταν προς το άγνωστο μέχρι τότε χωριαδάκι τής Ευρυτανίας ΚΟΡΥΣΧΑΔΕΣ, που θα μείνει στην Ιστορία τής νεώτερης Ελλάδα σαν την Επίδαυρο της Εθνικής Επανάστασης του 1821. Μορφές αγωνιστικές, οι περισσότεροι μπαρουτοκαπνισμένοι, πολλοί με διάτρητα τα κορμιά τους από φασιστικές σφαίρες, άλλοι σακατεμένοι από τα βασανιστήρια στα μπουντρούμια, τις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα ξερονήσια της εξορίας, άντρες και γυναίκες, οδοιπορούσαν νύκτα και μέρα, περνούσαν μέσα από κλοιούς και ενέδρες τις εχθρικές γραμμές, για να φτάσουν έγκαιρα στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της νέας Ελεύθερης, Ανεξάρτητης και Λαοκρατικής Ελλάδας.

Πως χάθηκε το αρχείο του ΕΛΑΣ

Η κάθοδος της ηγεσίας της Αριστεράς στην πρωτεύουσα έγινε χωρίς επεισόδια.  Τη φάλαγγα της την προστάτευε ένοπλη βρετανική συνοδεία. Ούτε στη διαδρομή ούτε κατά την άφιξη στην Αθήνα επέτρεψαν οι Άγγλοι Να γίνει έρευνα στους διάφορους σταθμούς ελέγχου (“μπλόκα”).  έτσι έμειναν άθικτα τα αρχεία – όσα δεν αποκρύφτηκαν στα βουνά – που έφερε μαζί της η ηγεσία. Χάθηκε όμως το ιστορικό αρχείο του ΕΛΑΣ με πολύτιμο υλικό που περιλάμβανε μεταξύ άλλων ημερολόγια των πρωτοπόρων ανταρτών,  αλλά και άφθονα στοιχεία από επικές όσο πιο σκοτεινές σελίδες του αγώνα, του οποίου η συγκέντρωση και κατόπιν η αξιοποίηση είχαν ανατεθεί σε έναν δημοσιογράφο από την Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ.