Συνήθως πέφτουμε πάνω σε πληροφορίες για τους Ιεχωβάδες που εκτελέστηκαν, φυλακίστηκαν κλπ, όπως θα δείτε παρακάτω. Ωστόσο, αφορμή γι’ αυτό το ποστ ήταν μια αφήγηση ενός τρομερού καυγά, στη δεκαετία του ’70, ανάμεσα σ’ έναν Μάρτυρα κι έναν ράφτη, σ’ ένα κεφαλοχώρι της Μακεδονίας. Ο παριστάμενος, νεαρός τότε, που μου αφηγήθηκε την ιστορία, δεν είχε ιδέα για το παρελθόν τους. Κι όμως, είχαν βρεθεί και οι δύο μαζί στο Επταπύργιο, προς το τέλος του Εμφυλίου, καταδικασμένοι σε θάνατο.
Ο ράφτης γλίτωσε την εκτέλεση με το γνωστό τρόπο: λίρες. Ο άλλος, δια της προσχωρήσεως στους Μάρτυρες του Ιεχωβά! Αλλά όχι σε όποιους κι όποιους Μάρτυρες – είναι γνωστό ότι ήδη από τον καιρό του Μεταξά και παλαιότερα οι Ιεχωβάδες δεν είχαν τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με το ελληνικό κράτος. Τότε όμως έμπαιναν στις φυλακές αμερικανοί ιεραπόστολοι Μάρτυρες και κατηχούσαν τους κρατουμένους. Όποιος «πίστευε» σωζόταν, με την κυριολεκτική έννοια του όρου – και σε λίγο καιρό έβγαινε από τις φυλακές! Συνέχεια ανάγνωσης «Εμφύλιος και Μάρτυρες του Ιεχωβά «
Σημειώσεις για τον Εμφύλιο 