Οι διανοούμενοι του Μουσολίνι

(Μουσολίνι, 1903, γύρω στα είκοσι. Οι Ελβετοί τον έστειλαν πακέτο στην Ιταλία, ως «αλήτη και αναρχικό» να υπηρετήσει τη θητεία του)

ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ-ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΝΓΚΑΝΕΛΛΗ

Δεκαπέντε στους χίλιους διακόσιους: Τόσοι ήταν οι πανεπιστημιακοί καθηγητές που αρνήθηκαν να δώσουν τον «ανανεωμένο» όρκο πίστεως, όχι πια μόνο «στο Σύνταγμα και τον Βασιλιά», αλλά και «στο φασιστικό καθεστώς» (28 Αυγούστου 1931). «Ένα τοις χιλίοις», όπως έγραψε μια εφημερίδα της εποχής.

Ιός: Ο στρατός-φάντασμα της εθνικοφροσύνης

Ιός

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ / ios@enet.gr

Το δίδυμο του βαθέος «εθνικού κράτους»

Το συγκλονιστικό ντοκουμέντο που αποκαλύπτουμε σήμερα εντοπίστηκε σε φάκελο του Αρχείου Βασιλικών Ανακτόρων, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (φ. 439, «Εκθέσεις Μαρκεζίνη – Ζαλοκώστα 1944-1946. Top Secret»). Ο φάκελος αυτός περιέχει τις εκθέσεις που έστελναν τακτικά επί διετία (18.11.1944 – 7.7.1946) στον εξόριστο βασιλιά Γεώργιο Β’, στο Λονδίνο, δυο από τις κεντρικότερες -και συνάμα σκοτεινές- φυσιογνωμίες του εθνικόφρονος κόσμου της εποχής.

Εμφύλιος και χιούμορ

Ο Εμφύλιος ήταν ατελείωτη μαυρίλα. Ωστόσο, πρέπει να είχε και τις «αστείες του» στιγμές. Θυμάμαι τον πατέρα μου, εξαιρετικό αφηγητή, να αφηγείται αστείες ιστορίες του Εμφυλίου στα χωριά μας – τις οποίες δεν κατέγραψα και χάθηκαν. Ψάχνοντας να βρω υλικό στο δίκτυο,  η συγκομιδή μου ήταν μάλλον φτωχή: ένα αφιέρωμα του «Ιού»,  λίγα  σκίτσα (του Μποστ και άλλων)  και μερικά αποσπάσματα από ταινίες. 

Ο παπουλάκος του 1821

(Τις επόμενες σελίδες της αφήγησης του Φωτάκου για τον παπουλάκο και τον Κολοκοτρώνη μπορείτε να τις δείτε ανατρέχοντας στην καλύβα: https://panosz.wordpress.com/2007/04/12/papoulakos/ )