Το Ναύπλιο την ημέρα της δολοφονίας του Καποδίστρια

Στις 8 Οκτωβρίου 1831,* ο μεγάλος κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας, ο οποίος αφιέρωσε όλη τη ζωή του στην υπηρεσία της πατρίδος του, έπεφτε νεκρός από ελληνικές, δυστυχώς, σφαίρες. Πολλοί έγραψαν για τον τραγικό θάνατο του. Μεταξύ αυτών είνε και ο Ιταλός Τζεκκίνι.

Γιατρός κι αυτός, είχε σπουδάσει στην Ιταλία μαζί με τον Καποδίστρια,  ο οποίος όταν γίνηκε κυβερνήτης, τον κάλεσε κοντά του ως γιατρό του. Ο Τζεκκίνι συνεδέετο στενώτατα με τον κυβερνήτη. Στο πολύτιμο δε, για την ιστορία της ελληνικής επαναστάσεως, βιβλίο του «Εικόνες της Νεωτέρας Ελλάδος» αφιερώνει ένα σημαντικό κεφάλαιο στη δολοφονία του φίλου του.

…ανέλαβε την στολήν αυτού, πενιχροτέραν και της των δασονόμων της αντιβασιλείας

Ο σημαντικότερος ηγέτης της Επανάστασης του 1821, πλάι στον Θοδωράκη Κολοκοτρώνη και απολύτως απαραίτητο συμπλήρωμά του, ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας. Λέω της Επανάστασης, γιατί όταν έφτασε στην Ελλάδα ο Κυβερνήτης, στις 6 Ιανουαρίου 1828, αυτή συνεχιζόταν, με αμείωτη ένταση, και κάθε άλλο παρά είχε κριθεί. Όσοι νομίζουν ότι τα πάντα τελείωσαν με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου (Αύγουστος 1827) κάνουν πολύ μεγάλο λάθος. Πρώτον, γιατί οι σκληρές μάχες συνεχίστηκαν τουλάχιστον για ένα χρόνο ακόμα στην Πελοπόννησο, έως την άφιξη του Γαλλικού εκστρατευτικού σώματος και την αποχώρηση του Ιμπραήμ και, ακόμα σκληρότερες σε ολόκληρη τη Ρούμελη, έως το Φθινόπωρο του 1829 (μάχη της Πέτρας, 12 Σεπτεμβρίου). Δεύτερον, γιατί η συμπερίληψη της Στερεάς Ελλάδας στο υπό ίδρυση κρατίδιο δεν ήταν δεδομένη. Έπρεπε να υπάρξει ένας επίμονος και ακούραστος συνδυασμός αιματηρών πολεμικών επιχειρήσεων στο εσωτερικό και διπλωματίας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, έως ότου αναγνωριστεί, χωρίς περικοπές, το maximum της έκτασης του νεοελληνικού κρατιδίου, που διεκδικούσε τότε η Επανάσταση. Όπως κι έγινε, υπό την εξαιρετική καθοδήγηση του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.