Δημήτρης Μπάτσης και Ηλίας Αργυριάδης

(Από τον «Ερμή»)

«Η στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ απέναντι στον Μπελογιάννη σκιαγραφείται σε μεγάλο βαθμό από ένα γράμμα του Ζαχαριάδη, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της ΕΠΟΝ Αθήνας, στις 24 Ιουνίου 1952, απευθυνόμενο στους Επονίτες και στις Επονιτοπούλες. Νωρίτερα είχε δημοσιευτεί στον παράνομο Ριζοσπάστη και είχε μεταδοθεί από την Ελεύθερη Ελλάδα, αφού στη πραγματικότητα ήταν μια βαρυσήμαντη πολιτική τοποθέτηση που απευθυνόταν κυρίως στα μέλη του ΚΚΕ»

Οι ασύρματοι του 1951

(Από τον «Ερμή»)

– Αυτό που απασχολούσε τον Μπελογιάννη συνεχώς ήταν ποιος ήταν ο χαφιές που οδήγησε στη σύλληψή του. Και που ήταν.  Στο Παρίσι ή στην Αθήνα;

-Μπορούσε να είναι στο Παρίσι;

Ο Νίκος Μπελογιάννης για την «Ελληνική Νομαρχία»

Αποτίμηση του «μανιφέστου» της Επανάστασης του ’21 από μια σημαίνουσα προσωπικότητα του κομμουνιστικού κινήματος

 Η Επανάσταση του 1821, μια ακόμη αστική επανάσταση στην σειρά ανάλογων επαναστάσεων εκείνου του αιώνα και των προηγούμενων – αν και καθυστερημένη, χρονικά, λόγω των αντικειμενικών συνθηκών που είχε δημιουργήσει στα Βαλκάνια και στον ελλαδικό χώρο η μακραίωνη κατάκτηση από την Οθωμανική αυτοκρατορία – συνιστά μια χαρακτηριστική περίπτωση του τρόπου που το αστικό πολιτικό σύστημα, από την στιγμή της εδραίωσης της κυριαρχίας του, διαχειρίζεται την συλλογική ιστορική μνήμη.

Νίκος Μπελογιάννης: το αντάρτικο στην Πελοπόννησο (1948)

Το άρθρο αυτό πάρθηκε από το Περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός», Ιούνης 1948,  δακτυλογραφήθηκε και αναρτήθηκε στο Athens Indymedia (https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1149203) στις 30/3/2010.

Το αντάρτικο στην Πελοπόννησο

Ο Δημ. Στρατός στην Πελοπόννησο αντρώθηκε κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, πιο δύσκολες ίσως απ’ αυτές που συνάντησαν οι άλλες περιοχές της χώρας.

Τζίμης Πανούσης: Ο Μπελογιάννης ζει

Μουσικη ¨Λακης Χατζης¨/ Στιχοι Λακης Ραβανης

(Από δίσκο του 2013)
Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια
ίδιος μ’ αυτά, περήφανος, στητός
αχούν απ’ τη φωνή του τα ρουμάνια
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα μπρος.

Ο Νίκος Μπελογιάννης για τη χρεοκοπία του 1932

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη «Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα» από τις εκδόσεις «ΑΓΡΑ»

Α’. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΕΛΑΓΩΜΑ

Η περίοδος 1931-32 είναι αρκετά δραματική για το λαό και την Ελλάδα. Η κρίση από ‘να μέρος κι η πολιτική των φαυλοκρατικών κυβερνήσεων από τ΄ άλλο, ερήμωσαν πάλι τη χώρα. Τα καπνά κι η σταφίδα έμεναν απούλητα, μαζί με τις εξαγωγές πέφτουν κι οι εισαγωγές. Οι αγρότες πεινούν, οι εργάτες μένουν άνεργοι, όλοι οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε απόγνωση. Οι μόνοι που απολαμβάνουν μακάρια τη ζωή τους και αδιαφορούν για την τραγική αυτή κατάσταση είναι – εκτός από τους νεόπλουτους που δημιούργησε η κυβέρνηση Βενιζέλου – οι ξένοι και ντόπιοι ομολογιούχοι, που μέχρι το 1932 έπαιρναν στο ακέραιο το τοκοχρεολύσιο.

Νίκος Πλουμπίδης

Το άρθρο του  Βαγγέλη Καργούδη για τον Νίκο Πλουμπίδη μπορείτε να το δείτε στην καλύβα (σύνδεσμος στο τέλος). Στο παρόν υπάρχει μια παρουσίαση των δικών μου σχολίων σ’ εκείνη την ανάρτηση και πρόσθετο υλικό. 

Ενδιαφέρουσα, σχετικά με την αποκήρυξη του Πλουμπίδη από το ΚΚΕ, είναι η ερμηνεία που άκουσα να αναπτύσσει ο Γιώργος Μαργαρίτης.

Κατ΄ αυτόν, ο Πλουμπίδης εξέφραζε μια άποψη για συνεργασία της αριστεράς με το κέντρο, την οποία δεν αποδεχόταν η ζαχαριαδική ηγεσία. Εξ ου και η αποκήρυξη.