Κωνσταντίνος Καραμανλής

(Από τον «Ερμή».  Το κείμενο δεν είναι τελικό)

Προϊστορία

Ο Καραμανλής είναι γέννημα της ελληνικής επαρχίας και μάλιστα των Νέων Χωρών, αφού γεννήθηκε  στο Κιούπκιοϊ, νυν Πρώτη, των Σερρών. Εκπληκτικό πολιτικό ένστικτο, αλλά αυτό το είχαν κι άλλοι. Ο Καραμανλής διέθετε, επιπλέον, το σπανιότατο χάρισμα της αποτελεσματικότητας. Το τρίτο βασικό χαρακτηριστικό του, που αναπτύχθηκε με τα χρόνια, ήταν η αίσθηση  της αποστολής, μέσω της αφοσίωσης στην πολιτική, η οποία κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό τον απεριόριστο ναρκισσισμό που τον διακατείχε. Οι αριστεροί δεν τον χώνεψαν ποτέ, το ίδιο οι κεντρώοι. Οι δικοί του όμως τον λάτρεψαν, μια λατρεία που άγγιζε και πολλές φορές ξεπερνούσε τα όρια της υπερβολής και την οποία ο ίδιος αποδεχόταν ευχαρίστως, ως αντίδωρο στα οδυνηρά παρεπόμενα της ολοκληρωτικής αφοσίωσής του στην πολιτική.

Κυβερνήσεις 1945-1949

(Από τον «Ερμή»)*

«Μετά το Δεκέμβρη ο Παπανδρέου ήταν καμένο χαρτί. Η ηττημένη αριστερά τον μισούσε θανάσιμα και η ισχυρότατη βασιλική ακροδεξιά το ίδιο, επειδή νόμιζε πως η διαλλακτική στάση του απέναντι στο ΕΑΜ οδήγησε στην εξέγερση. Με τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις στη διάρκεια του Δεκέμβρη έχασε και την εμπιστοσύνη των Βρετανών. Οι Βρετανοί, οι οποίοι διόριζαν τους πρωθυπουργούς εκείνα τα χρόνια, επέλεξαν τον Πλαστήρα, που είχε επιστρέψει στην Ελλάδα δυο βδομάδες πριν»

«Γιατί τον Πλαστήρα;»

Ο Στρατός στον Εμφύλιο

(Από τον «Ερμή»)

«Ο στρατός μετά τα Δεκεμβριανά έπρεπε να δημιουργηθεί εξαρχής, καθώς τα μοναδικά στρατιωτικά σώματα που υπήρχαν ήταν η Ταξιαρχία Ρίμινι του Τσακαλώτου και ο Ιερός Λόχος του Χριστόδουλου Τσιγάντε, που ως τις αρχές Μαΐου επιχειρούσε κατά των Γερμανών που είχαν απομείνει στο Αιγαίο. Μια καλή αρχή για τον νέο ελληνικό στρατό θα μπορούσε να είναι το πλούσιο πολεμικό υλικό  που άφησαν οι Γερμανοί αποχωρώντας τον Μάιο από την Κρήτη. Αλλά…»

«Τι συνέβη;»

«Το υλικό αυτό δεν δόθηκε ποτέ στην ελληνική κυβέρνηση. Οι Άγγλοι το βύθισαν στη θάλασσα»