(Του Σπύρου Α. Θεοδωρόπουλου)
Εξ αφορμής τής επίσκεψης στη χώρα μας του διαδόχου τού θρόνου τής Αγγλίας πρίγκιπα Καρόλου, είπα να «ανεβάσω» εδώ μια σημαδιακή αν όχι συγκλονιστική επιστολή την οποία έγραψε στις 19.12.1921, διαρκούσης δηλαδή της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο (τόσο κακολογημένος και απαξιωμένος) τότε αντιστράτηγος πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδος, παππούς (από πατέρα) τού Καρόλου τής Αγγλίας. Συνέχεια ανάγνωσης ««Ανδρέας Βασιλόπαις», ο Έλληνας παππούς τού Καρόλου τής Αγγλίας»
(Ένα ιστορικό σχεδίασμα του Σπύρου Α. Θεοδωρόπουλου).
Είναι γνωστό ότι ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος άρχισε ουσιαστικά το 1943, (εν μέσω Κατοχής δηλαδή), και τελείωσε το 1949.
Τον Δεκέμβριο του 1947, η τελευταία φάση τής απαίσιας εκείνης αδερφοσφαγής, («ανθρωποκτόνο παράκρουση» την χαρακτηρίζει ο καθηγητής Χ. Δ. Γούδης), βρισκόταν στο αποκορύφωμά της. Συνέχεια ανάγνωσης «Tο δραματικό εμφυλιοπολεμικό τετραήμερο 23-26 Δεκεμβρίου του 1947, στην περιοχή Καλλιθέας (Προστοβάς) – Δρυμώνα (Μπερίκου) – Θέρμου Τριχωνίδας – Νέα και Ειδήσεις για το Αγρίνιο και την Αιτωλοακαρνανία»
Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος (από το fb)
Στην Αθήνα, επί της Λεωφόρου Μεσογείων, (στο ύψος τού Νοσοκομείου Παίδων και λίγο πριν από το πάρκο τών πρώην Σχολών Χωροφυλακής), υπάρχει ακόμα η γνωστή στάση «Καρανίκα».
Η στάση αυτή οφείλει το όνομά της σε έναν Παναγιώτη Καρανίκα από το Λιδωρίκι, ο οποίος είχε στο σημείο αυτό ονομαστή ταβέρνα, εγκατεστημένη εκεί από τα τέλη του 19ου αιώνα. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ταβέρνα αυτή, (εμβληματική για την περιοχή, όπως και το αφεντικό της), έγινε λέσχη (σφαιριστήριο). Συνέχεια ανάγνωσης «Ένας «άλλος» Καρανίκας…»
Αντίποινα (για την εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων), ή προσχεδιασμένο έγκλημα;
(Αντίλογος στα γραφόμενα για το ζήτημα αυτό στο βιβλίο τού κ. Β. Λάζαρη, «Η Αχαΐα στην Κατοχή 1941-1944»).
Του Σπυρίδωνα Α. Θεοδωρόπουλου Συνέχεια ανάγνωσης «Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων»
Δημήτρης Λιαντίνης
(ΓΚΕΜΜΑ, Βιβλιογονία, Αθήνα 1997, σελ. 170-180)
Πρόλογος και επιμέλεια: ΣΑΘ
Την περίφημη αυτή σονάτα του, (1803), ο Μπετόβεν την είχε αρχικά αφιερώσει στον εξαίρετο βιολονίστα και φίλο του Μπριτζτάουερ, που ήταν και ο πρώτος ερμηνευτής της. Μια παρεξήγηση, όμως, μεταξύ τους, έγινε αιτία να αποσύρει ο Μπετόβεν την αφιέρωση αυτή. Αργότερα ο Μπετόβεν την αφιέρωσε στον βιολονίστα Κρόυτσερ (ο Κανελλόπουλος τον θεωρεί Γάλλο και προφέρει Κροϋτσέρ), ο οποίος πράγματι δεν την ερμήνευσε ποτέ, διότι τη θεωρούσε «εξοργιστικά ακατανόητη»!
Κακότυχη ήταν στην αρχή και η νουβέλα τού Τολστόι «Η σονάτα του Κρόυτσερ» (1889). Στη Ρωσία το έργο αυτό του Τολστόι απαγορεύτηκε! Το ίδιο έγινε και στις ΗΠΑ, διότι, θεωρήθηκε «σεξουαλικά και ηθικά διεστραμμένο»… Συνέχεια ανάγνωσης «Γιατί και πώς τυφλώθηκε ο Τειρεσίας ή το Στραντιβάριους και ο (βιολιστής) Μπετόβεν…»
Του ΣΑΘ
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας και πιο άγριας φάσης (1946-1949) του Εμφυλίου, έδρασαν στην περιοχή τής ορεινής Τριχωνίδας (με επίκεντρο κυρίως το Θέρμο) και της ορεινής Ναυπακτίας τού νομού Αιτωλοακαρνανίας, καθώς επίσης και στη ΝΔ Ευρυτανία, οι διαβόητοι «Γανωμεναίοι». Το όνομά τους οφείλεται στο παρωνύμιο «Γανωμένος» τού επικεφαλής τους ταγματάρχη Ιωάννη Παπαγεωργίου από τη Άνω Χρυσοβίτσα Θέρμου. Ήταν τέτοιος ο φόβος και ο τρόμος που είχαν εμπνεύσει οι άνθρωποι αυτοί στις παραπάνω περιοχές, ώστε ακόμα και σήμερα, εβδομήντα πάνω-κάτω χρόνια μετά, η λέξη «Γανωμεναίοι» ταράζει και τρομάζει… Επισήμως ήταν γνωστοί ως «Εθνικόν Σώμα Αιτωλοακαρνάνων», και «Μονάδα Ασφαλείας και Διώξεως Παναιτωλικού Αιτωλοακαρνανίας». Συνέχεια ανάγνωσης «Εμφύλιος: Οι «Γανωμεναίοι»»
Του ΣΑΘ
Απόσπασμα της υπ’ αριθμ. 29/518/79 εγκυκλίου διαταγής, υπό ημερομηνία 17.4.1945, του τότε Υπουργού Εσωτερικών Κων/νου Τσάτσου, προς τους Ανώτερους Διοικητές τής Χωροφυλακής και όλες τις υπηρεσίες τού Σώματος: Συνέχεια ανάγνωσης «Κ. Τσάτσος, 17.4.1945: «Περί ληπτέων μέτρων προς αποκατάστασιν της Δημοσίας Ασφαλείας και Τάξεως»»
