ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ (ΜΠΟΤΣΑΡΑΙΩΝ) ΣΤΟ ΣΕΛΤΣΟ

Του Σπύρου Θεοδωρόπουλου

Τον Απρίλιο* του 1804, εδώ δηλαδή και 216 χρόνια, στο μοναστήρι τού Σέλτσου**, κοντά στον οικισμό Πηγές (πρώην Βρεστενίτσα) Άρτης, γράφτηκε ο (ελάχιστα γνωστός) τραγικός μα και τρισένδοξος επίλογος της Τραγωδίας τού Σουλίου και των Σουλιωτών…

Από το τέλος τού 1799, (4 δηλαδή χρόνια πριν από την άλωση τού Σουλίου από τον Αλή Πασά), τα οικονομικά συμφέροντα της ηγετικής (και τότε κατ’ ουσίαν ηγεμονεύουσας) στο Σούλι φάρας τών Μποτσαραίων, αλλά και το άφθονο χρήμα τού Αλή Πασά, οδήγησαν τη φάρα αυτή (170 οικογένειες!) στην εθελούσια υποταγή της στην οθωμανική «νομιμότητα» του Αλή Πασά (ΑΠ).

Η αναφορά των διασωθέντων του Μεσολογγίου, προς την Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδος. Το Μεσολόγγι και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης

Σπύρος Θεοδωρόπουλος

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΔΙΑΣΩΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Γραμμένη στη Δερβέκιστα, (τη σημερινή Ανάληψη Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας), στις 12 Απριλίου 1826, δυο μέρες μετά την Έξοδο. 194 χρόνια, ακριβώς, από σήμερα.

# Σεβ[αστή] Διοίκησις!
Με την ελπίδα να μας καταφθάσουν τα καράβια και να μας μπάσουν ζαερέν [προμήθειες, τρόφιμα], εφθάσαμεν εις την αθλιωτάτην κατάστασιν. Εφάγαμεν όλα τα άλογα, μο[υ]λάρια, γομάρια, σκύλους και γάτες, τα οποία ετελείωσαν και αυτά. Τα καράβια δε τα ελληνικά μίαν φοράν εφάνηκαν εις τον λιμένα μας και επειδή ήτον [ήσαν] ολίγα, όχι [μόνο] δεν έβλαψαν τον εχθρόν, αλλά και εδιώχθησαν. Και επεριμέναμεν οκτώ ημέρας τρώγοντες θαλάσσια χόρτα και πλέον δεν τα μεταείδαμεν [τα καράβια].

«Ανδρέας Βασιλόπαις», ο Έλληνας παππούς τού Καρόλου τής Αγγλίας

(Του Σπύρου Α. Θεοδωρόπουλου)

Εξ αφορμής τής επίσκεψης στη χώρα μας του διαδόχου τού θρόνου τής Αγγλίας πρίγκιπα Καρόλου, είπα να «ανεβάσω» εδώ μια σημαδιακή αν όχι συγκλονιστική επιστολή την οποία έγραψε στις 19.12.1921, διαρκούσης δηλαδή της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο (τόσο κακολογημένος και απαξιωμένος) τότε αντιστράτηγος πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδος, παππούς (από πατέρα) τού Καρόλου τής Αγγλίας.

Tο δραματικό εμφυλιοπολεμικό τετραήμερο 23-26 Δεκεμβρίου του 1947, στην περιοχή Καλλιθέας (Προστοβάς) – Δρυμώνα (Μπερίκου) – Θέρμου Τριχωνίδας – Νέα και Ειδήσεις για το Αγρίνιο και την Αιτωλοακαρνανία

(Ένα ιστορικό σχεδίασμα του Σπύρου Α. Θεοδωρόπουλου).

Είναι γνωστό ότι ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος άρχισε ουσιαστικά το 1943, (εν μέσω Κατοχής δηλαδή), και τελείωσε το 1949.

Τον Δεκέμβριο του 1947, η τελευταία φάση τής απαίσιας εκείνης αδερφοσφαγής, («ανθρωποκτόνο παράκρουση» την χαρακτηρίζει ο καθηγητής Χ. Δ. Γούδης), βρισκόταν στο αποκορύφωμά της.

Ένας «άλλος» Καρανίκας…

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος (από το fb)

Στην Αθήνα, επί της Λεωφόρου Μεσογείων, (στο ύψος τού Νοσοκομείου Παίδων και λίγο πριν από το πάρκο τών πρώην Σχολών Χωροφυλακής), υπάρχει ακόμα η γνωστή στάση «Καρανίκα».
Η στάση αυτή οφείλει το όνομά της σε έναν Παναγιώτη Καρανίκα από το Λιδωρίκι, ο οποίος είχε στο σημείο αυτό ονομαστή ταβέρνα, εγκατεστημένη εκεί από τα τέλη του 19ου αιώνα. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ταβέρνα αυτή, (εμβληματική για την περιοχή, όπως και το αφεντικό της), έγινε λέσχη (σφαιριστήριο).

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων

Αντίποινα (για την εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων), ή προσχεδιασμένο έγκλημα;

(Αντίλογος στα γραφόμενα για το ζήτημα αυτό στο βιβλίο τού κ. Β. Λάζαρη, «Η Αχαΐα στην Κατοχή 1941-1944»).

Του Σπυρίδωνα Α. Θεοδωρόπουλου

Γιατί και πώς τυφλώθηκε ο Τειρεσίας ή το Στραντιβάριους και ο (βιολιστής) Μπετόβεν…

Δημήτρης Λιαντίνης

(ΓΚΕΜΜΑ, Βιβλιογονία, Αθήνα 1997, σελ. 170-180)

Πρόλογος και επιμέλεια: ΣΑΘ

Την περίφημη αυτή σονάτα του, (1803), ο Μπετόβεν την είχε αρχικά αφιερώσει στον εξαίρετο βιολονίστα και φίλο του Μπριτζτάουερ, που ήταν και ο πρώτος ερμηνευτής της. Μια παρεξήγηση, όμως, μεταξύ τους, έγινε αιτία να αποσύρει ο Μπετόβεν την αφιέρωση αυτή. Αργότερα ο Μπετόβεν την αφιέρωσε στον βιολονίστα Κρόυτσερ (ο Κανελλόπουλος τον θεωρεί Γάλλο και προφέρει Κροϋτσέρ), ο οποίος πράγματι δεν την ερμήνευσε ποτέ, διότι τη θεωρούσε «εξοργιστικά ακατανόητη»!
Κακότυχη ήταν στην αρχή και η νουβέλα τού Τολστόι «Η σονάτα του Κρόυτσερ» (1889). Στη Ρωσία το έργο αυτό του Τολστόι απαγορεύτηκε! Το ίδιο έγινε και στις ΗΠΑ, διότι, θεωρήθηκε «σεξουαλικά και ηθικά διεστραμμένο»…

Εμφύλιος: Οι «Γανωμεναίοι»

Του ΣΑΘ

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας και πιο άγριας φάσης (1946-1949) του Εμφυλίου, έδρασαν στην περιοχή τής ορεινής Τριχωνίδας (με επίκεντρο κυρίως το Θέρμο) και της ορεινής Ναυπακτίας τού νομού Αιτωλοακαρνανίας, καθώς επίσης και στη ΝΔ Ευρυτανία, οι διαβόητοι «Γανωμεναίοι». Το όνομά τους οφείλεται στο παρωνύμιο «Γανωμένος» τού επικεφαλής τους ταγματάρχη Ιωάννη Παπαγεωργίου από τη Άνω Χρυσοβίτσα Θέρμου. Ήταν τέτοιος ο φόβος και ο τρόμος που είχαν εμπνεύσει οι άνθρωποι αυτοί στις παραπάνω περιοχές, ώστε ακόμα και σήμερα, εβδομήντα πάνω-κάτω χρόνια μετά, η λέξη «Γανωμεναίοι» ταράζει και τρομάζει… Επισήμως ήταν γνωστοί ως «Εθνικόν Σώμα Αιτωλοακαρνάνων», και «Μονάδα Ασφαλείας και Διώξεως Παναιτωλικού Αιτωλοακαρνανίας».

Κ. Τσάτσος, 17.4.1945: «Περί ληπτέων μέτρων προς αποκατάστασιν της Δημοσίας Ασφαλείας και Τάξεως»

Του ΣΑΘ

Απόσπασμα της υπ’ αριθμ. 29/518/79 εγκυκλίου διαταγής, υπό ημερομηνία 17.4.1945, του τότε Υπουργού Εσωτερικών Κων/νου Τσάτσου, προς τους Ανώτερους Διοικητές τής Χωροφυλακής και όλες τις υπηρεσίες τού Σώματος:

Η απόρρητη αναφορά του Άγγλου ταγματάρχη David John Wallace (Γουάλας) για την κατάσταση στην κατοχική Ελλάδα (29 Αυγούστου 1943)

Του ΣΑΘ

O David John Wallace (1914-1944) καταγόταν από παλιά και πλούσια οικογένεια της Σκωτίας. Πατέρας του ήταν ο David (Euan) Wallace (1892-1941), υπολοχαγός των «Life Guards», του πλέον εκλεκτού Σώματος της βρετανικής Βασιλικής Φρουράς, και μητέρα του η λαίδη (Mary) Idina Sackville of Petworth.