Μη νομίζεις ότι το δικό μας ζήτημα θα λυθεί στρατιωτικά

Διαβάζω το βιβλίο του Επαμεινώνδα Σακελλαρίου «διαθέσαμε τη ζωή μας». Ο Σακελλαρίου ήταν γιατρός και στην τελευταία φάση του Εμφυλίου αρχίατρος του ΔΣΕ. Έπεσα λοιπόν πάνω σ’ αυτή την εντυπωσιακή αφήγηση:

…Κι ύστερα μου λέει: «Πώς τα βλέπεις γιατρέ, τι γίνεται;» «Δεν βλέπω κανένα τέλος» του λέω. «Κανένας δεν έρχεται να μας δει. Εγκαταλελειμμένοι είμαστε». Απαντάει, λοιπόν: «Τι νόμισες γιατρέ, όλες οι επαναστάσεις νικούν;» Πρόσεξέ το αυτό: «Όλες οι επαναστάσεις νικούν;». Αυτό μου έκανε εντύπωση, μεγάλη εντύπωση… Στο Μπούλκες όταν ήμουνα, ο Ρούσος, μέλος του Πολιτικού Γραφείου, μου είπε: «Μη βιάζεσαι να πας στο αντάρτικο, σε χρειαζόμαστε κι εδώ». Του είπα εγώ: «Εγώ βγήκα για τ’ αντάρτικο, κι εκεί θα πάω». Δεύτερη απάντηση:»Μη νομίζεις ότι το δικό μας ζήτημα θα λυθεί στρατιωτικά…». Όταν ήμουν στο σανατόριο, ερχόταν ο Τζαννής και μ’ έβλεπε. Και μου λέει αυτός: «Τι τα θέλεις τα πρόβατα και τις αγελάδες;» Το 1939. «Γιατί, Κώστα;» λέω «Ε; Θα κάνουμε κομμουνισμό εμείς. Κομμουνισμό θα κάνουμε» Το 1939. Παρ’ τους όλους αυτούς τώρα. Τι είπε ο Τζαννής, τι είπε ο Ρούσος, τι λέει ο Στρίγγος… (σελ. 162-3)

Λίγο παρακάτω (σελ. 184-5) ο γιατρός γίνεται πιο συγκεκριμένος:

Οι Υγειονομικές Υπηρεσίες του ΔΣΕ σε Γράμμο – Βίτσι

Αποσπάσματα από ομιλίες και παρεμβάσεις στο συνέδριο της ΕΔΙΑ, Νεστόριο 21 & 22 Αυγούστου 2010

Κατερίνα Λατίφη

Τώρα έρχομαι στο θέμα της υγειονομικής υπηρεσίας. Ποια ήταν η υγειονομική υπηρεσία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Με τη δημιουργία της προσωρινής δημοκρατικής κυβέρνησης, το Δεκέμβρη του 1947, δημιουργήθηκε και Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, με υπουργό τον Πέτρο Κόκκαλη, τον χειρουργό.  (…) Πρέπει εξαρχής να ξεκαθαρίσουμε για το θέμα της υγειονομικής υπηρεσίας ότι όταν μιλάμε για υγειονομική υπηρεσία μιλάμε κυρίως γι’ αυτόν τον όγκο, εδώ, για τη Βόρεια Ελλάδα.  Γιατί για τη Νότια Ελλάδα, να τ’ αφήσουμε μετά. Κυρίως εδώ δημιουργήθηκε μία οργανωμένη υγειονομική υπηρεσία, και όταν λέμε Βόρεια Ελλάδα εννοούμε κυρίως την παραμεθόρια περιοχή, που είναι οι μεγάλοι ορεινοί όγκοι, υπό την  κυριαρχία του Δημοκρατικού Στρατού, παρ’ όλες τις αυξομειώσεις τις γεωγραφικές, που πέφταν μια από δω μια από κει στα χέρια (…) ωστόσο πρόσφεραν μία σταθερότητα και μια ασφάλεια, και δίναν τη δυνατότητα να δημιουργηθούν μεγάλες νοσοκομειακές εγκαταστάσεις και , γενικά, συγκροτήματα χειρουργικά πιο σταθερά και μεγαλύτερα.