Διώξεις μη «ορθόδοξων» κομμουνιστών στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης

Ελένη Νικολαϊδη

Η ιστορία της αριστεράς στην Ελλάδα είναι γραμμένη σε σελίδες που έχουν άμεση σύνδεση με την ανεξαρτησία της χώρας και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Τα μέλη της πρωτοστάτησαν στην ένοπλη αντίσταση της Κατοχής κατά των κατακτητών, εναντιώθηκαν στην αλλαγή φρουράς και τον έλεγχο της εξουσίας της χώρας τους από τους Άγγλους, αντιστάθηκαν στη λευκή τρομοκρατία, πήραν τα όπλα όταν δεν υπήρχε πλέον περιθώριο συνεννόησης και ανέβηκαν στα βουνά, μέλη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος.

«Απάτριδες» γεννημένοι στην Ελλάδα – Αφηγήσεις Ελλήνων που απέμειναν στην Τασκένδη

Από παλαιότερη εκδήλωση για παλιννοστούντες. Φωτογραφία αρχείου: ΜΟΤΙΟΝ ΤΕΑΜ/ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ.

ΤΑΣΚΕΝΔΗ. Στη ρωσική γλωσσά υπάρχει μια ελληνική λέξη apatrid «апатри́д», από την αρχαιοελληνική άπατρις, που σημαίνει άνθρωπος χωρίς ιθαγένεια. Κατ΄ ειρωνεία της μοίρας του Ελληνισμού, στην Κεντρική Ασία, στην πόλη Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν, μένουν ακόμα Έλληνες – πολιτικοί πρόσφυγες του ‘49, που παραμένουν απάτριδες, χωρίς ιθαγένεια.

Είναι Ελληνόπουλα που πέρασαν πεζή και ξυπόλυτα από τα βουνά της Μακεδονίας και της Ηπείρου στις τότε “λαϊκές δημοκρατίες” για να αποφύγουν τις δραματικές συνέπειες του εμφυλίου πολέμου.