…ζήτησαν 180 μαχητές της Φατάχ, προκειμένου να γλιτώσουν από τους αδελφούς τους της Χαμάς.
(Ελευθεροτυπία, 4 Αυγούστου 2008)
Είναι αξιοθαύμαστο το πως επαναλαμβάνεται η ιστορία, σε άλλο χρόνο, σε άλλον τόπο, με άλλους πρωταγωνιστές και, εξωτερικά τουλάχιστον, σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Ωστόσο, όσοι έχουν μελετήσει την περίοδο 1943-44 στην Ελλάδα δεν εκπλήσσονται. Ακόμα και οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί για τους «προδότες» που «προτίμησαν την κατοχή» είναι ανατριχιαστικά όμοιοι…
Και το τέλος προβλέπεται αντίστοιχο: θα χάσουν και οι δύο παλαιστινιακές πλευρές, όπως έχασαν και οι δύο πλευρές του ελληνικού Εμφυλίου. Και η Παλαιστίνη θα καταστραφεί (κι άλλο…) από τα ίδια τα παιδιά της, όπως καταστράφηκε η δική μας χώρα από τα δικά της παιδιά, στη μαύρη δεκαετία του ’40.