Ο Σκεντέρμπεης διχάζει τους Αλβανούς

Ο Γεώργιος Καστριώτης λεγόταν και Σκεντέρμπεης. Από το Ισκεντέρ ( = Αλέξανδρος) και το μπέης. Λένε ότι τον βάφτισε έτσι ο σουλτάνος Μουράτ Β’, ο οποίος τον κρατούσε ως όμηρο από νεαρή ηλικία. Ο Γκιόργκι εξισλαμίστηκε, αλλά όταν έφτασε σε ηλικία σαράντα ετών βρέθηκε στην πατρίδα του Αλβανία, κατέλαβε το ισχυρό κάστρο της Κρούγια, ξαναβαφτίστηκε χριστιανός και διακήρυξε ότι η Οθωμανοί κατακτητές δεν είναι πλέον ανεκτοί (οι Οθωμανοί είχαν κατακτήσει την Αλβανία ελάχιστα χρόνια πριν) Οι ιστορικοί λένε ότι δεν κατάφερε σπουδαία πράγματα, αλλά είναι γεγονός ότι απέκρουσε αποτελεσματικά δεκατρείς οθωμανικές εκστρατείες. Πέθανε στα 1468, σε ηλικία 64 ετών, και οι Οθωμανοί χρειάστηκαν άλλα δέκα χρόνια μετά το θάνατό του για να κυριεύσουν την Κρούγια και σχεδόν σαράντα χρόνια για να κυριαρχήσουν ολοκληρωτικά στην περιοχή που αντιστοιχεί στη σημερινή Αλβανία. Ήταν επόμενο ο Γκιόργκι να γίνει θρύλος. Κάτι περισσότερο: ιδρυτικός πυλώνας του σύγχρονου Αλβανικού έθνους. Αλλά, εκεί που δεν το περίμενε κανείς, στα 2017 οι πιστοί μουσουλμάνοι τον αναθεματίζουν ως αποστάτη! Τα επίκαιρα για τον Γκιόργκι – Αλέξανδρο μπέη θα τα βρείτε στο άρθρο του Σταύρου Τζίμα.

Σταύρος Τζίμας

Advertisements

Η Κική και η Κοκώ στην Αθήνα του 1942

(Προδημοσίευση απ’ τον «Ερμή»)

«Η σημαντικότερη ένοπλη οργάνωση της Αθήνας τον πρώτο καιρό της Κατοχής, πριν τελειώσει το 1941, ήταν η ΠΕΑΝ, που είχε επικεφαλής τον απότακτο υποσμηναγό Κώστα Περρίκο. Αυτός σχετιζόταν πολιτικά με τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο και γύρω του σχηματίστηκε μια τρομερή ομάδα από ψυχωμένους νέους άντρες και μερικές γυναίκες»

«Όταν λέτε σχετιζόταν πολιτικά με τον Κανελλόπουλο;»

Καραγάτσης

Γεννήθηκα στην Αθήνα σε ένα από τα τέσσερα γωνιακά σπίτια των οδών Ακαδημίας και Θεμιστοκλέους. Δεν σας λέω όμως σε ποιό. Και το κάνω επίτηδες αυτό, για να μπλέξω άγρια-σε αυτό το αθηναϊκό σταυροδρόμι- τους διαφόρους «αρμοδίους», όταν έρθει η στιγμή να εντοιχισθεί η αναμνηστική πλάκα. Εγώ βέβαια θα τα έχω τινάξει προ πολλού, και θα σπάω κέφι καλά στον ουρανό, με τη μεταθανάτια φάρσα μου. Θα έχω παρέα το Σολωμό, που θα μου λέει κουνώντας το κεφάλι: «Τράβα και σύ Καραγάτση, όσα τράβηξα εγώ από τον Καιροφύλλα, τον Αποστολάκη και το Σπαταλά».

Τσάμηδες

(Προδημοσίευση από τον «Ερμή»)

«Οι Τσάμηδες ήταν αλβανικό φύλο και κατοικούσαν περίπου στη Θεσπρωτία, που την έλεγαν Τσαμουριά. Στη δεκαετία του ’20 έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών με την Τουρκία. Όσοι απ’ αυτούς ήταν χριστιανοί δεν είχαν πρόβλημα, δεν τους ενόχλησε κανείς και ενσωματώθηκαν μια χαρά στο ελληνικό κράτος. Όσοι όμως ήταν μουσουλμάνοι έπρεπε να φύγουν για την Τουρκία. Έβαλαν τότε τις φωνές ότι αυτοί δεν είναι Τούρκοι αλλά Αλβανοί, ίσως βοήθησε και η παρέμβαση της Ιταλίας. Το κυριότερο ήταν μάλλον ότι οι Τούρκοι δεν τους ήθελαν. Έτσι έμειναν καμιά εικοσαριά χιλιάδες μουσουλμάνοι Τσάμηδες στην Παραμυθιά, τους Φιλιάτες και τα άλλα χωριά. Πολλοί απ΄ αυτούς με μεγάλες και πλούσιες ιδιοκτησίες, που είχαν αποκτήσει επί των Οθωμανών»

Η αντιμετώπιση του Τραμπ

Δημήτρης Ρουσσόπουλος

Θεσσαλονίκη, Σεπτέμβριος 2017
Στις 7 Νοεμβρίου 2016 η ανθρώπινη ιστορία πήρε μια νέα τροπή: ο
δισεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ. Δύο γεγονότα
ακολούθησαν: Όσοι και όσες ανησυχούμε για την επιδείνωση της σχέσης μεταξύ
κοινωνίας και Φύσης, είδαμε να εκλέγεται ένας πρόεδρος που, όπως ομολογεί ο ίδιος, αμφισβητεί την κλιματική αλλαγή. Σχεδόν αμέσως διόρισε στην κυβέρνησή του κι άλλους πλουτοκράτες με παρόμοια άποψη.

Σεπτεμβριανά: Η μαύρη σελίδα της τουρκικής ιστορίας και του σήμερα

Ραγκίπ Ντουράν

Οι Έλληνες αναγνώστες, και ιδίως εκείνοι που οι γονείς τους ή οι παππούδες τους κατάγονται από την Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη, την Πρίγκηπο ή ακόμη καλύτερα την Σμύρνη, γνωρίζουν καλά το πογκρόμ της 6ης και της 7ης Σεπτεμβρίου 1955.

Πάπας: Χωρίς συμφιλίωση, η ειρήνη στην Κολομβία θα αποτύχει

«Κάθε προσπάθεια για ειρήνη στην Κολομβία είναι καταδικασμένη να αποτύχει χωρίς μια ειλικρινή δέσμευση για συμφιλίωση», προειδοποίησε ο πάπας Φραγκίσκος κατά την τρίτη ημέρα της επίσκεψής του στη χώρα της Λατινικής Αμερικής, η οποία προσπαθεί να κλείσει το κεφάλαιο του αιματηρού εμφυλίου πολέμου.