Λένιν: ένα βήμα μπρος, πολλά βήματα πίσω

Σάκης Μουμτζής

Το κείμενο περιέχεται στο αφιέρωμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για τα 100 χρόνια από τον θάνατό του Λένιν.

Αν πρόκειται να συντάξω μια λίστα με τα βιβλία που επηρέασαν πιο πολύ τις συνειδήσεις των ανθρώπων, σίγουρα τιμητική θέση θα είχαν τα δύο έργα του Β.Ι. Λένιν «Τι να κάνουμε;» (1902) και το «Κράτος και Επανάσταση» (1917). Χωρίς να παραγνωρίσω τη συμβολή των άλλων βιβλίων του στη μαρξιστική παιδεία και στη δράση των κομμουνιστικών κομμάτων, ξεχώρισα αυτά τα δύο, διότι το πρώτο θέτει το θέμα της επαναστατικής συνείδησης και του επαναστατικού κόμματος και το δεύτερο θέτει, με ολοκληρωμένο τρόπο, τη θεωρία του Κράτους από μαρξιστική οπτική. «Η λενινιστική θεωρία του Κράτους αποτελεί το βάθρο της γενικής θεωρίας της Επανάστασης», γράφει στον πρόλογο του βιβλίου ο Βαλεντίνο Τζερρατάνα 1

Καλό 2024!

Σε όλους τους φίλους και τις φίλες από αρχαιοτάτων χρόνων στη ζωή και από το 2005 και μετά στα μπλογκ

εύχομαι καλό και τυχερό το 2024!

Συνεχίζω και την επόμενη χρονιά με δυο σελίδες στο facebook.

Μια προσωπική, με αναδημοσιεύσεις και νέα κομμάτια:

https://www.facebook.com/profile.php?id=100092484876019

Και μια για τα τραγούδια της δεκαετίας του 1940:

https://www.facebook.com/profile.php?id=100093496221944

Σχολιάζω καθημερινά (πολιτικά κλπ) στο τουίτερ, νυν Χ: https://twitter.com/panos2222

Και, για τους πιο απαιτητικούς, αναρτώ κείμενα στο Academia.edu:

https://independent.academia.edu/%CE%A0%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82%CE%96%CE%AD%CF%81%CE%B2%CE%B1%CF%82

Υγεία και Τύχη!

Το ΚΚΕ, ο Πόλεμος του 1940-41 κι ένα ρεμπέτικο τραγούδι

Η «Σπείρα» είναι ένα μοναχικό (και μοναδικό) αντιπολεμικό ρεμπέτικο, γραμμένο στην κομμουνιστική γραμμή του ΚΚΕ στα 1940. Μόνο που αυτή η γραμμή υποβλήθηκε σε δραστικές τροποποιήσεις, ανάλογα με τις διεθνείς εξελίξεις.

https://www.academia.edu/111973401/%CE%A4%CE%BF_%CE%9A%CE%9A%CE%95_%CE%BF_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_1940_41_%CE%BA%CE%B9_%CE%AD%CE%BD%CE%B1_%CF%81%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF_%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9?email_work_card=title

Ο Άρης της Σοφίας Αδαμίδου και του Τάσου Σωτηράκη

Αν εξαιρέσουμε τους κινηματογραφικούς και τους ποδοσφαιρικούς αστέρες, από το 1940 και μετά υπήρξαν δύο μονάχα πραγματικά λαϊκά είδωλα, τα οποία επιζούν ως τις μέρες μας. Το ένα είναι ο Στέλιος Καζαντζίδης, το άλλο ο Άρης Βελουχιώτης.

Μια ανάγνωση του βιβλίου «Ανεπιθύμητοι και Αναλώσιμοι»

Η μελέτη του Ιωάννη Στεφανίδη «Ανεπιθύμητοι και Αναλώσιμοι» για το Σύνταγμα 5/42 και τον Δημήτριο Ψαρρό (Επίκεντρο, 2022) οπωσδήποτε είναι αξιόλογη και καλύπτει σε σημαντικό βαθμό την ανάγκη για μια εμπεριστατωμένη και λεπτομερή ματιά στα γεγονότα που ορθώς καταγράφονται ως «Κατοχικός Εμφύλιος, 1943-44». Ο συγγραφέας συγκεντρώνει με υπομονή τις διαθέσιμες ψηφίδες από τις διαθέσιμες πηγές (μαρτυρίες,  αρχειακά υλικά) και συνθέτει μια ήρεμη, έντιμη και κατά το δυνατόν πλήρη εξιστόρηση.

Γιάννης Στεφανίδης: «Ανεπιθύμητοι και αναλώσιμοι»

Του Σάκη Μουμτζή

Ο Γιάννης Στεφανίδης στο βιβλίο του «Ανεπιθύμητοι και αναλώσιμοι» (εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, 2022) το οποίο αναφέρεται στη δολοφονία του Δ. Ψαρρού και στην εξόντωση του 5/42 Συντάγματος, τα λέει όλα. Δεν κάνει μια απλή παράθεση γεγονότων, αλλά ερμηνεύει συγχρόνως. Με άλλα λόγια το βιβλίο έχει άποψη για το τι έγινε εκείνη την ταραγμένη περίοδο στη Ρούμελη. Και αυτή η άποψη είναι αναθεωρητική σε σχέση με την κρατούσα στους πανεπιστημιακούς κύκλους και απολύτως τεκμηριωμένη. Είναι μια εργασία που κάλυψε ένα σημαντικό κενό για το πώς και γιατί δολοφονήθηκε ο Ψαρρός και εξοντώθηκε το 5/42 Σύνταγμα. Ο Γιάννης Στεφανίδης με αυτό το βιβλίο του αποφάσισε να συμμετάσχει στην ιδεολογική μάχη που γίνεται γύρω από τον εμφύλιο πόλεμο, παρέχοντας στοιχεία που καμιά πλευρά δεν μπορεί να αμφισβητήσει.

Το νησί της Καλυψώς – Έκθεση γλυπτικής

Η «Έκθεση γλυπτικής» είναι το πρώτο από τα 29 κεφάλαια του «Νησιού της Καλυψώς». Μια παρέα φοιτητών σχηματίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στη Θεσσαλονίκη και ο πυρήνας της εξακολουθεί να υφίσταται ως τις αρχές του επόμενου αιώνα. Οι ήρωες και οι ηρωίδες του βιβλίου ασκούνται στις βασικές χαρές της ζωής: τον έρωτα, τη φιλία, το γλέντι, την πολιτική, τη φιλοσοφία. Αλλά και στην απογοήτευση, την αποτυχία και το συμβιβασμό, το φλερτ του θανάτου. Το στοίχημα είναι η παρουσίαση μιας τόσο κοντινής και τόσο μακρινής εποχής, μέσα από το βίωμα και τη μυθοπλασία. Έτσι που ο αναγνώστης και η αναγνώστρια να νοιώθουν ότι βρέθηκαν κι εκείνοι στο νησί της Καλυψώς.

https://www.academia.edu/96677816/Exhibition

Το νησί της Καλυψώς

ΒΑΘΙΑ, ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ…

Του Σ. Α. Θεοδωρόπουλου

«Βαθύ-βαθύ το πέσιμο,

βαθύ-βαθύ το ανέβασμα…»*

Μια (πέρα για πέρα αληθινή) ιστορία, σαν παραμύθι…

Ο Αλβανός Εμίν Βέης και η γυναίκα του, η «Οθωμανίς» Φιρδεύς (που έγινε Μαρία)·

ο γιος τους ο Μπεσίμ (που έγινε Γεώργιος) ο μετέπειτα αντιστράτηγος Γεώργιος Κορτζάς·

η κόρη τού Γεωργίου, η Ελένη Κορτζά, η «Ελενίτσα», (η αθάνατη «Ραχήλ») ο απεγνωσμένος ‘γεροντικός’ έρωτας και η μούσα τού τρισμέγιστου Κωστή Παλαμά…

*****

ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΩΣΙΛΟΓΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΣΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, (ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1943);

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος

Τον Δεκέμβριο του 2005, σε ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ*, είχε υποστηριχτεί η άποψη ότι στην πασίγνωστη φρικώδη καταστροφή / σφαγή τών Καλαβρύτων και των γύρω χωριών, μέσα στο πρώτο 15νθήμερο του Δεκεμβρίου τού 1943, είχαν λάβει μέρος και πάρα πολλοί «γερμανοντυμένοι» Έλληνες συνεργάτες τών Γερμανών…

Κατά το δημοσίευμα αυτό, σύμφωνα με (κατατεθείσα το 1988) μαρτυρία τού Γιάννη Λαμπρόπουλου, (φερομένου ως διερμηνέα-μεταφραστή τών Γερμανών στην περιοχή Αιγίου), επρόκειτο για 300 άνδρες (Έλληνες) του δωσιλογικού τάγματος «Λεωνίδας» (του Λεωνίδα Βρεττάκου) από τη Λακωνία.

Σύμφωνα με την ίδια μαρτυρία, εκτός από τους ως άνω «300» άνδρες (του τάγματος «Λεωνίδας»), στη γερμανική στρατιωτική Επιχείρηση «Καλάβρυτα», υπό τον αντισυνταγματάρχη Βέλφινγκερ, έλαβαν μέρος, (παραταχθέντες περιμετρικά τής περιοχής, μαζί με τους Γερμανούς), και 1500 (!!) ακόμα «γερμανοντυμένοι» Έλληνες «ταγματασφαλίτες», προερχόμενοι από την Αρκαδία (Μεγαλόπολη), την Ηλεία, την Κορινθία, τη Βοιωτία (Θήβα) και την Αττική (Μέγαρα)….