Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τόμος Α’
Κυκλοφόρησε.
25 «μουσικές» αναρτήσεις στο Academia.edu
Ποιος σκότωσε το Γελαστό Παιδί;
Το πρώτο σουξέ του Μίκη Θεοδωράκη
Το δημοτικό τραγούδι στη σύγχρονη εποχή
Οι μυστικές διαδρομές από το χριστιανισμό στον κομμουνισμό στο ελληνικό τραγούδι
Μιλάει ο Εμβέρ στο Κόμμα μας μπροστά… Η χορωδία της ΠΠΣΠ
Γκουανταναμέρα, γκουαχίρα (χωριατοπούλα) γκουανταναμέρα
Ο Εμφύλιος στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη
Ο Λόρδος Μπάυρον του Δεκέμβρη ’44 λεγόταν Johnny και ξεκίνησε από την Κεϋλάνη
Ο Οδοιπόρος, το Μεθυσμένο Κορίτσι και ο Αλκιβιάδης
Αραπιά για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί
Η Υψηλή Ιστορία μιλάει για το Μάρκο και τον Τσιτσάνη!
Οι πιο δημοφιλείς αναρτήσεις μου στο Academia.edu
1 Οι τελευταίες αστακομακαρονάδες (2006-2009)
2 Ιωάννης Τσιγάντες: το χρονικό μιας συγκλονιστικής Ιστορίας της Αντίστασης
3 Αυτοί που μιλούσαν με τον Θεό
4 Ο Συνταγματάρχης Λιάπκιν στον Εμφύλιο
5 Η αφήγηση του Μιλτιάδη Πορφυρογένη για τον Εμφύλιο
6 Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος: «Γιατί δεν υπογράφω τη δήλωση μετανοίας». Μακρόνησος, 1948
9 Ανδρέας Μουντρίχας ή καπετάν Ορέστης
10 Θεόδωρος Ζέγκος, ο Έλληνας Νικολάι Γιεζόφ
11 Γ. Σιάντος: προβοκάτσια εναντίον μου η δολοφονία των αεροπόρων στη Θεσσαλονίκη
12 Πατήρ Δημήτριος: ο αρχηγός της Ιντέλιντζενς Σέρβις στην Ελλάδα
Η διάλεξη του Χατζιδάκι, 31 Ιανουαρίου 1949
Ο Χατζιδάκις ξεκινάει αναρωτώμενος αν μπορεί να γίνει μια ψύχραιμη και αντικειμενική αποτίμηση του ρεμπέτικου και απαντά ο ίδιος: Όσο να ναι όμως, η μεγάλη διάδοση που πήρε τα δύο τελευταία χρόνια το ρεμπέτικο, μας αφήνει περιθώριο για μια τέτοια, επικίνδυνα πρώιμη, ομολογώ εργασία. Το ρεμπέτικο, κι αυτό είναι γεγονός αναμφισβήτητο, έχει πια επιβάλει τη δύναμή του, λίγο πολύ σ’ όλους μας, είτε θετικά είτε αρνητικά, είτε δηλαδή γιατί το παραδεχόμαστε, είτε όχι, Ενώ συγχρόνως βλέπουμε να έχει δημιουργηθεί γύρω του μια επιπόλαιη κατάσταση μόδας, που μας κάνει να αντιδρούμε δικαιολογημένα σ’ αυτήν και ν’ αμφιβάλλουμε για τη μελλοντική και ποιοτική εξέλιξη του είδους.
Συνέχεια ανάγνωσης «Η διάλεξη του Χατζιδάκι, 31 Ιανουαρίου 1949»
Σηκώνομαι πολύ πρωί
Η οικογένεια Μπαρτζώκα κατάγεται από το βλαχόφωνο Συρράκο της Ηπείρου. Το τραγούδι που μας απασχολεί τραγουδιέται μέχρι και σήμερα στο Συρράκο.
Ασκώθηκα πολύ ταχιά ο μαύρος απ’ τον ύπνο
Παίρνω νερό και νίβομαι φορώ και τάρματά μου
Και πήρα δίπλα τα βουνά κι ορθά τα κορφοβούνια.
Ακούω (‘κούω) τα πεύκα που βροντούν και τις οξιές που τρίζουν
Και τα γιατάκια των κλεφτών που κλαιν τον καπετάνιο.
Ακούω (‘κούω) που βόγκαε κι έκλαιγε (κ’ έλεγεν) ο Γιώτης ο Μπαρτζώκας
Πού ’στε παιδιά μ δεν φαίνεστε τρεις μέρες και τρεις νύχτες
Ο Λόρδος Μπάυρον του Δεκέμβρη ’44 λεγόταν Johnny και ξεκίνησε από την Κεϋλάνη
Η Κεϋλάνη ήταν Ολλανδική αποικία. Αλλά ο Ναπολέων έλεγχε την Ολλανδία και οι Βρετανοί φοβήθηκαν ότι η Γαλλία θα βάλει χέρι στην Κεϋλάνη. Ξεκίνησαν λοιπόν έναν πόλεμο για την κατάκτηση του νησιού, ο οποίος ξεκίνησε το 1796 και τελείωσε το 1815.
Με το τέλος του πολέμου ο στρατιώτης Johnny επέστρεψε στην πατρίδα του Ιρλανδία, σακατεμένος. Οι φίλοι του τον είδαν και με το ζόρι τον αναγνώριζαν, έτσι όπως είχε καταντήσει. Κάποιος, τότε, έγραψε ένα τραγούδι γι’ αυτόν.
Οι στίχοι:
Συνέχεια ανάγνωσης «Ο Λόρδος Μπάυρον του Δεκέμβρη ’44 λεγόταν Johnny και ξεκίνησε από την Κεϋλάνη»
Το τραγούδι του καπετάν Κώστα Γαρέφη και του καπετάνιου Άρη Βελουχιώτη
Πολλοί νομίζουν ότι το τραγούδι του Μικρού Χωριού ή του Άρη δημιουργήθηκε αμέσως μετά τη μάχη του Μικρού Χωριού, μεταξύ ΕΛΑΣ και Ιταλών, στις 18 Δεκεμβρίου 1942. Και ότι τους στίχους έγραψε η Ναυσικά Φλέγγα – Παπαδάκη, ενώ «αργότερα» το μελοποίησε ο συνθέτης Αλέκος Ξένος.
https://ethniki-antistasi-dse.gr/mikro-xorio.html
Το τραγούδι ακούστηκε και διαδόθηκε αμέσως.
Ακούγεται ακόμα και γνωρίζει νέες εκτελέσεις. Για πρώτη φορά δισκογραφήθηκε από το Νότη Μαυρουδή, στα 1974, με ερμηνευτή τον Πέτρο Πανδή.
Συνέχεια ανάγνωσης «Το τραγούδι του καπετάν Κώστα Γαρέφη και του καπετάνιου Άρη Βελουχιώτη»
Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Α. ΣΤΕΡΓΙΑΔΗ ΜΕ ΤΟΝ Κ. ΟΥΡΑΝΗ (1927)
Γράφει ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος
(Ολόκληρο το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ», της 7.4.1927)
Ένα ακόμα, σχεδόν άγνωστο στους πολλούς, ιστορικό κείμενο.Οι εδώ φίλοι μου θα ξέρουν ότι έχω πολλές φορές ως τώρα ασχοληθεί με τον Αριστείδη Στεργιάδη, τον τραγικό Ύπατο της (κάποτε «ελληνικής») Σμύρνης.Και αυτό, ακριβώς επειδή τον θεωρώ τον Μεγάλο Αδικημένο τής ΝΕ Ιστορίας.
Εντελώς αβάσιμα και άδικα, όλοι, Βενιζελικοί και Αντιβενιζελικοί, ιδίως οι Πρόσφυγες, βρήκαν στο πρόσωπό του τον «ιδανικό» αποδιοπομπαίο τράγο, και του φόρτωσαν όλες τις αμαρτίες που οδήγησαν στη Μικρασιατική Συμφορά… Αυτός, είπαν, ήταν ο μεγάλος (υπ)αίτιος του ξερριζωμού τού Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Συνέχεια ανάγνωσης «Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Α. ΣΤΕΡΓΙΑΔΗ ΜΕ ΤΟΝ Κ. ΟΥΡΑΝΗ (1927)»
ΜΙΑ (ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΗ) ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Σπύρος Α. Θεοδωρόπουλος
Ολόκληρη η από 5 Μαρτίου 1968 επιστολή τού Πέτρου Γουναράκη, διατελέσαντος Γενικού Γραμματέα τής Ύπατης Αρμοστείας Σμύρνης, προς την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, (η οποία δεν την δημοσίευσε ποτέ)…
Μια συγκλονιστική συνηγορία υπέρ τού τραγικού Υπάτου Αρμοστού Σμύρνης Στεργιάδη, του Μεγάλου αυτού Αδικημένου της ΝΕ Ιστορίας, τον οποίον πάρα πολλοί Έλληνες θεωρούν, ακόμα σήμερα, εντελώς άδικα, ως ένα εκ των μεγάλων υπαιτίων τού ξερριζωμού τού Μικρασιατικού Ελληνισμού…
Ο Μέγας αλλά ατυχής Αριστείδης Στεργιάδης (1861-1949), ο εκλεκτός τού Ελευθερίου Βενιζέλου αλλά και των (φιλοβασιλικών) διαδόχων του (μετά την μοιραία εκείνη για τον Ελληνισμό τής Ανατολής ήττα του στις εκλογές τού Νοεμβρίου 1920), ο άνθρωπος που έφαγε τη Μικρασιατική Επιχείρηση με το κουτάλι από την αρχή ως το πικρό τέλος (Μάιος 1919-Αύγουστος 1922), που τη γνώριζε όσο ελάχιστοι, και έδωσε και την τελευταία του ικμάδα του για την επιτυχία της, δεν έγραψε και δεν μίλησε, ουσιαστικά, γι’ αυτήν ποτέ!
Συνέχεια ανάγνωσης «ΜΙΑ (ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΗ) ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ»
