Tρεις αμερικανοί πρέσβεις καυτηριάζουν τις επιθέσεις στο άγαλμα του Τρούμαν

Η φωτογραφία του Τζέφρι Πάιατ δίπλα στα πριονισμένα πόδια του 33ου προέδρου των ΗΠΑ έγινε αντικείμενο σχολιασμού από τους προκατόχους του στην αμερικανική πρεσβεία

Advertisements

21η Απριλίου 1967: Η κατάληψη της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο

Ήταν βράδυ της 28ης Απριλίου του 1967. Μια ολόκληρη εβδομάδα μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα και στην οδό Upper Brook του Λονδίνου -διεύθυνση της ελληνικής πρεσβείας- κανείς δεν είχε υποπτευθεί το φορτηγό – βαν που σταματά μπροστά στην ελληνική πρεσβεία.

Η μεγάλη αρπαγή των αρχαιοτήτων στην Κατοχή

«... Αι γερμανικαί αρχαί διά του αρχαιολόγου Dr von Schonebeck, πρώτον, είτα δε διά του καθ. Kraiker επίεζον και συνέθλιβον την αρχαιολογικήν υπηρεσίαν του ελληνικού κράτους, άλλοτε μεν ίνα προστατεύωσιν αρχαιοκαπήλους, άλλοτε δε ίνα συγκαλύψωσι καταστροφάς υπό στρατιωτικών ομάδων προξενηθείσας, άλλοτε ίνα μη δυνηθή το κράτος να παρακολουθήση τυχαίαν ανεύρεσιν αρχαίων και την ενέργειαν στρατιωτικών έργων και άλλοτε ίνα αρνηθώσιν εις το κράτος το δικαίωμα της ασκήσεως κυριότητος επί των ανεσκαμμένων αρχαιοτήτων…»*

Tο δραματικό εμφυλιοπολεμικό τετραήμερο 23-26 Δεκεμβρίου του 1947, στην περιοχή Καλλιθέας (Προστοβάς) – Δρυμώνα (Μπερίκου) – Θέρμου Τριχωνίδας – Νέα και Ειδήσεις για το Αγρίνιο και την Αιτωλοακαρνανία

(Ένα ιστορικό σχεδίασμα του Σπύρου Α. Θεοδωρόπουλου).

Είναι γνωστό ότι ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος άρχισε ουσιαστικά το 1943, (εν μέσω Κατοχής δηλαδή), και τελείωσε το 1949.

Τον Δεκέμβριο του 1947, η τελευταία φάση τής απαίσιας εκείνης αδερφοσφαγής, («ανθρωποκτόνο παράκρουση» την χαρακτηρίζει ο καθηγητής Χ. Δ. Γούδης), βρισκόταν στο αποκορύφωμά της.

Ένας «άλλος» Καρανίκας…

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος (από το fb)

Στην Αθήνα, επί της Λεωφόρου Μεσογείων, (στο ύψος τού Νοσοκομείου Παίδων και λίγο πριν από το πάρκο τών πρώην Σχολών Χωροφυλακής), υπάρχει ακόμα η γνωστή στάση «Καρανίκα».
Η στάση αυτή οφείλει το όνομά της σε έναν Παναγιώτη Καρανίκα από το Λιδωρίκι, ο οποίος είχε στο σημείο αυτό ονομαστή ταβέρνα, εγκατεστημένη εκεί από τα τέλη του 19ου αιώνα. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ταβέρνα αυτή, (εμβληματική για την περιοχή, όπως και το αφεντικό της), έγινε λέσχη (σφαιριστήριο).

Η Δύση χάνει τη δύναμή της; Τόσο το καλύτερο!

Μαρκ Μαζάουερ (2015)

Πνευματική νωθρότητα και απαρχαιωμένες βεβαιότητες καθιστούν την παγκόσμια κυριαρχία της Δύσης παρελθόν, γράφει ο Μαρκ Μαζάουερ. Αντί να θρηνεί γι’ αυτό, όμως, η Δύση πρέπει να αδράξει την ευκαρία και να διευρύνει τους ορίζοντές της.

Ενώ η Ευρώπη πασχίζει να παραμείνει ενωμένη και τα εθνικιστικά κόμματα κηρύττουν και πάλι τις αρετές του πάλαι ποτέ έθνικού κράτους, φαίνεται πως βρισκόμαστε και πάλι σε ένα σημείο της Ιστορίας ανατριχιαστικά οικείο. Για ακόμα μία φορά είμαστε κάτοικοι ενός κόσμου όπου οι μεγάλες δυνάμεις κονταροχτυπιούνται στο παιχνίδι της μεγαλύτερης παγκόσμιας επιρροής.

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων

Αντίποινα (για την εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων), ή προσχεδιασμένο έγκλημα;

(Αντίλογος στα γραφόμενα για το ζήτημα αυτό στο βιβλίο τού κ. Β. Λάζαρη, «Η Αχαΐα στην Κατοχή 1941-1944»).

Του Σπυρίδωνα Α. Θεοδωρόπουλου