«Τον Αύγουστο του 1947 με κάλεσαν στο κέντρο βασικής εκπαιδεύσεως. Παρουσιάστηκα. Είχε δοθεί τότε η εντολή από το κόμμα όλοι οι νεοσύλλεκτοι να παρουσιάζονται στα κέντρα τους. Αυτό ήτανε ένα από τα λάθη του Ζαχαριάδη, γιατί κατ’ αυτόν τον τρόπο έστειλε τους επονίτες να παρουσιαστούν στα κέντρα και να εξουδετερωθούν…
Πήγα κι εγώ στο κέντρο βασικής εκπαιδεύσεως του Ηρακλείου. Μέχρι να παρουσιαστώ, αμφιταλαντευόμουν. Όλοι ρωτούσαμε: «Να πάμε ή να μην πάμε;» Και η απάντηση ήταν: «Να πάτε». Εμένα μάλιστα μου λέγανε: «Πρέπει να πας, Λεωνίδα, ο πατέρας σου έχει μια δραστηριότητα στην ηγεσία του <ΕΑΜ>, αν δεν πας, θα γεννηθούν ερωτήματα και θα μπει σε κίνδυνο η ίδια η νομιμότητά μας». Συνέχεια ανάγνωσης «Λεωνίδας Κύρκος: Το παγκόσμιο πείραμα στη Μακρόνησο «