Οι Εβραίοι στην Ελλάδα πριν το 1940

«Οι διώξεις και οι διακρίσεις των Εβραίων είναι παλιά υπόθεση, από τα χρόνια των  αυτοκρατόρων της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης. Από τον δωδέκατο ως τον δέκατο έκτο αιώνα έγιναν πρόσκαιρες ή οριστικές απελάσεις από μεγάλο τμήμα της δυτικής Ευρώπης. Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία, Ναβάρα, Ιταλικά κράτη. Οι εβραϊκές κοινότητες αναζήτησαν ασφαλή καταφύγια στα ανατολικά. Στην Πολωνία και στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Μεταξύ τους όσοι απελάθηκαν με το διάταγμα του Φερδινάνδου και της Ισαβέλλας, στα 1492, πολλοί από τους οποίους κατέληξαν στη Θεσσαλονίκη»

Τεκμηριωμένα… δωσίλογος. Η περίπτωση Χρυσοχόου και η ονοματοδοσία ενός δρόμου της Θεσσαλονίκης

Ο στρατηγός Αθανάσιος Χρυσοχόου μαζί με τον καθηγητή Περικλή Βιζουκίδη, τον περίφημο Φον Βιζουκίδη, υποδέχονται τους Γερμανούς. Παρ’ όλα αυτά μέχρι σήμερα, οδοί της Θεσσαλονίκης συνέχιζαν να έχουν τα ονόματα των δύο ανδρών!

*

Απόστολος Λυκεσάς

Μία από τις πιο σημαντικές «οδομαχίες» μνήμης δόθηκε στη Θεσσαλονίκη και ειδικότερα στην αρμόδια επιτροπή ονοματοθεσιών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης, η οποία πριν από οκτώ μήνες είχε μπλοκάρει για τυπικούς λόγους τη μετονομασία της οδού στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου σε Αλμπέρτο Ναρ.

Η μετονομασία της οδού «πέρασε» με τρεις ψήφους υπέρ και μία κατά, γεγονός που δεν έμεινε ασχολίαστο από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Τριαντάφυλλο Μηταφίδη.

Οι άτακτοι συνεργάτες των Γερμανών

Από την επίσκεψη στη Βιέννη. Τρίτος από δεξιά ο Μιχάλαγας, δίπλα του ο Κισά Μπατζάκ. 

(Από τον «Ερμή»)

«Ο κόσμος της υπαίθρου μίσησε βαθιά τα Τάγματα γιατί λόγω της απειθαρχίας τους λειτουργούσαν ως ανεξέλεγκτοι σχηματισμοί λεηλασιών και βίας. Παρόλο που είχαν αξιωματικούς ως επικεφαλής και διμοιρίτες. Υπήρχαν όμως και άλλες ομάδες ενόπλων, που δρούσαν με ακόμα λιγότερους περιορισμούς, καθώς αποστολή τους ήταν να ξεκαθαρίσουν την ύπαιθρο από τους κομμουνιστές, μέσω της γενικευμένης τρομοκρατίας. Μια τέτοια ομάδα στη Θεσσαλία ήταν ο Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομουνιστικής Δράσεως, ΕΑΣΑΔ, που εμφανίστηκε την άνοιξη του 1944»

Επέτειος

Σε ερωτεύτηκα αμέσως μόλις σε είδα. Ένα παλικαράκι που δεν είχε κλείσει τα δεκαεφτά ήμουνα τότε. Εσύ μεγάλη, σαγηνευτική, γεμάτη υποσχέσεις. Νόμισα πως μ’ αγάπησες και συ – ιδέα μου. Μπορεί, κιόλας. Με τα θηλυκά δε βγάζεις άκρη.

Ο Εμφύλιος στη Θεσσαλονίκη

(Από τον «Ερμή»)

«Στη Θεσσαλονίκη;»

«Εκεί  η Κομματική Οργάνωση είχε παραλύσει ουσιαστικά από το 1947, μετά την εξάρθρωση του δικτύου της Στενής Αυτοάμυνας που είχε δολοφονήσει τρεις αεροπόρους, στις 30 Απριλίου. Συνελήφθησαν πενήντα επτά άτομα και τα περισσότερα εκτελέστηκαν μετά τη δίκη τους, τον Οκτώβριο του 1947. Ακολούθησαν οι εξαρθρώσεις της Μαζικής Λαϊκής Αυτοάμυνας και των Λαϊκών Εκδικητών. Στη δίκη της Μαζικής Αυτοάμυνας, από τους εξήντα τέσσερις κατηγορούμενους, καταδικάστηκαν σε θάνατο οι τριάντα ένας και εκτελέστηκαν τελικά πολύ λιγότεροι. Από τους Λαϊκούς Εκδικητές δεν εκτελέστηκε κανένας»

Σαν σήμερα δολοφονήθηκε από όργανα της Χούντας ο Γιάννης Χαλκίδης

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1967, την ώρα που η χουντική κυβέρνηση εγκαινίαζε τη ΔΕΘ, το «Πατριωτικό Μέτωπο» Θεσσαλονίκης ανατίναξε κολόνα της ΔΕΗ, βυθίζοντας στο σκοτάδι το χώρο της έκθεσης. Τρεις μέρες αργότερα, τα ξημερώματα της 4ης προς 5η Σεπτεμβρίου 1967, η γιάφκα της οργάνωσης, ένα μικρό διαμέρισμα στην οδό Φιλελλήνων 65, δέχτηκε την επιδρομή και τα πυρά πάνοπλων ασφαλιτών.

Οι τρεις αγωνιστές που βρίσκονταν μέσα επιχειρούν να διαφύγουν. Ο αιμόφυρτος Γιάννης Χαλκίδης εκτελείται εν ψυχρώ από τον ασφαλίτη Λεπενιώτη, ενώ τραυματίζεται στο πόδι από σφαίρα ο Γρηγόρης Παντής. Ο τρίτος της ομάδας, ο Νάντης Χατζηγιάννης, θα συλληφθεί στο σημείο όπου έπεσε ο Χαλκίδης και θα βασανιστεί άγρια.

Η επιλεκτική μνήμη στην Ευκαρπία δεν χώρεσε τους γερμανοντυμένους

Απόστολος Λυκεσάς

Μερικές λέξεις εξέρχονται δύσκολα από το στόμα των αρχών στην περιοχή της Θεσσαλονίκης όταν αναφέρονται σε δραματικά περιστατικά της γερμανικής κατοχής.

Λέξεις όπως «ταγματασφαλίτες» και «γερμανοντυμένοι», αλλά και το «ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ» απουσιάζουν από το λεξιλόγιο των επίσημων τελετών.

Σήμερα στη Νέα Ευκαρπία έγινε το μνημόσυνο των 14 εκτελεσθέντων του μπλόκου που έγινε στην κοινότητα στις 31 Ιουλίου 1944.

Ποιοι έκαναν αλήθεια το μπλόκο και ποιοι τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις;

Είναι σωστό αυτό που αναγράφεται στο μνημείο ότι εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς;

Χωρίς πρώτες ύλες και με μικρές πιστώσεις η βιομηχανία στον Εμφύλιο

Οι καταστρεπτικές συνέπειες για τη βιοµηχανία της Βόρειας Ελλάδας, η «απογύµνωση» των τοπικών βιοµηχανιών και οι πρωτοβουλίες του ΣΒΒΕ.

Θεσσαλονίκη: 7 εγκλήματα που συγκλόνισαν και σόκαραν τους κατοίκους της πόλης

Πυροβολισμοί, μαχαιριές, ανεξιχνίαστες υποθέσεις και εγκλήματα που σόκαραν τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης.

Ο Αλέξανδρος Μυροφορίδης, μεταξύ άλλων, καθηγητής δημιουργικής γραφής, συγγραφέας και αφηγητής στις περιπατητικές διαδρομές των dot2dot, μας ξεναγεί σε μία ιστορική noir διαδρομή στα στενά της πόλης. Γεμάτη θρύλους, ψιθύρους και αίμα.

Η Θεσσαλονίκη στα χρόνια της Επανάστασης του 1821

Η σφαγή των χριστιανών (Ελλήνων) της Θεσσαλονίκης παραμένει ουσιαστικά άγνωστη – ακόμα και στους σύγχρονους Θεσσαλονικείς, οι οποίοι έχουν μαύρα μεσάνυχτα για την Ιστορία της πόλης τους. Κι όμως, οι συνέπειές της φτάνουν πολύ μακρύτερα από τον μαύρο Μάιο του 1821. Η αφήγηση είναι του Χρήστου Ζαφείρη. ΑΛΛΑ…
…όλ’ αυτά αμφισβητούνται, ως κατασκευασμένα παραμύθια. Δείτε στα σχόλια!

Τον πρώτο χρόνο του εθνικού ξεσηκωμού, το 1821, πάνω από 3.000 Ελληνες, ιδίως γυναικόπαιδα και γέροντες σφαγιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη. Οι πτυχές του εθνικού δράματος στην πόλη ξεχάστηκαν και παραμένουν σχεδόν άγνωστες. Με την έκρηξη της επανάστασης στη Χαλκιδική την άνοιξη του 1821, η Θεσσαλονίκη μεταβάλλεται σε απέραντο σφαγείο υπόπτων και αμάχων. Η κινητοποίηση και ο πατριωτικός ενθουσιασμός συνείχε την πόλη πολύ πριν από την έναρξη της επανάστασης.