ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΩΣΙΛΟΓΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΣΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, (ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1943);

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος

Τον Δεκέμβριο του 2005, σε ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ*, είχε υποστηριχτεί η άποψη ότι στην πασίγνωστη φρικώδη καταστροφή / σφαγή τών Καλαβρύτων και των γύρω χωριών, μέσα στο πρώτο 15νθήμερο του Δεκεμβρίου τού 1943, είχαν λάβει μέρος και πάρα πολλοί «γερμανοντυμένοι» Έλληνες συνεργάτες τών Γερμανών…

Κατά το δημοσίευμα αυτό, σύμφωνα με (κατατεθείσα το 1988) μαρτυρία τού Γιάννη Λαμπρόπουλου, (φερομένου ως διερμηνέα-μεταφραστή τών Γερμανών στην περιοχή Αιγίου), επρόκειτο για 300 άνδρες (Έλληνες) του δωσιλογικού τάγματος «Λεωνίδας» (του Λεωνίδα Βρεττάκου) από τη Λακωνία.

Σύμφωνα με την ίδια μαρτυρία, εκτός από τους ως άνω «300» άνδρες (του τάγματος «Λεωνίδας»), στη γερμανική στρατιωτική Επιχείρηση «Καλάβρυτα», υπό τον αντισυνταγματάρχη Βέλφινγκερ, έλαβαν μέρος, (παραταχθέντες περιμετρικά τής περιοχής, μαζί με τους Γερμανούς), και 1500 (!!) ακόμα «γερμανοντυμένοι» Έλληνες «ταγματασφαλίτες», προερχόμενοι από την Αρκαδία (Μεγαλόπολη), την Ηλεία, την Κορινθία, τη Βοιωτία (Θήβα) και την Αττική (Μέγαρα)….

Οι δεχόμενοι αυτήν την -εθνικά οδυνηρότατη- άποψη, (την άποψη, δηλαδή, ότι στην απαίσια και ολέθρια εκείνη γερμανική στρατιωτική επιχείρηση, έλαβαν μέρος και Έλληνες), στηρίζονται εν πολλοίς σε -παρατιθέμενο στο δημοσίευμα αυτό των ΝΕΩΝ- «τηλεγράφημα» με αποστολέα τη βρετανική πρεσβεία στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση του Καΐρου (R. Leeper), και αποδέκτη το υπουργείο εξωτερικών τής Μεγάλης Βρετανίας (Λονδίνο)**. Το «τηλεγράφημα» αυτό (στο «πρωτότυπο») μπορεί κανείς να το διαβάσει ευκολότερα (προς το τέλος τού κειμένου), εδώ: https://www.kalavrytanews.com/2013/04/blog-post_29.html , όπου και -όχι απολύτως ακριβής- μετάφρασή του.

*****

Θέλοντας να σιγουρευτώ απολύτως για την γνησιότητα / αυθεντικότητα αυτού τού -σημαντικού για την ιστορική έρευνα- ντοκουμέντου, απευθύνθηκα ηλεκτρονικά στα Εθνικά Αρχεία (National Archives) της Μεγάλης Βρετανίας. Ύστερα από την ανταλλαγή αρκετών ηλεμηνυμάτων, αφού χρειάστηκε να πληρώσω περίπου 110€ ως τέλη αναζήτησης, και ύστερα από εξαιρετικά φιλότιμη προσπάθεια του αρμοδίου υπαλλήλου των βρετανικών National Archives , το ντοκουμέντο αυτό, στο πρωτότυπο, εντοπίστηκε και βρίσκεται ήδη στα χέρια μου υπό μορφή pdf***.

Στοιχεία εντοπισμού τού ως άνω ντοκουμέντου στα National Archives:

PERIODICAL INTELLIGENCE SUMMARY No 10 of DECEMBER 22nd, 1943.

FO 371: Foreign Office: Political Departments: General Correspondence from 1906-1966

Subseries within FO 371: POLITICAL: SOUTHERN: Greece

FO 371/43674: Situation in Greece: assistance to Greek resistance movements. Code 19 file 9 (to paper 491).

Το παρατεθέν παραπάνω «τηλεγράφημα» του πρεσβευτή Leeper, είναι στην πραγματικότητα η παράγραφος 7 του υπ’ αριθμόν 10, από 22.12.1943 -άκρως απορρήτου- «περιοδικού περιληπτικού δελτίου πληροφοριών» τής βρετανικής πρεσβείας στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση στο Κάιρο, προς το υπουργείο εξωτερικών τής Μεγάλης Βρετανίας στο Λονδίνο. Στο pdf που μου έστειλαν τα βρετανικά National Archives, περιλαμβάνεται ολόκληρο το δελτίο αυτό (το υπ’ αριθμόν 10), το οποίο αποτελείται από δέκα συνολικά παραγράφους (δύο σελίδες).

Το ακριβές κείμενο στο επίμαχο σημείο τού δελτίου, έχει ως εξής:

#D. THE PELOPONNESE

7. The German drive, assisted by Greek Security Troops, has succeeded in cleaning up the Kalavryta region and has destroyed everything in its wake-men, houses and property- with unprecedented savagery.#

Και η (δική μου) -ακριβής κατά το δυνατόν- μετάφραση:

«Δ: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

7. Η ισχυρή γερμανική επίθεση, υποβοηθούμενη από ελληνικές Δυνάμεις [Στρατό] Ασφαλείας, πέτυχε να ‘καθαρίσει’ την περιοχή τών Καλαβρύτων και έχει καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμά της -ανθρώπους, σπίτια, περιουσίες- με αγριότητα άνευ προηγουμένου.»

«Φωτογραφία» τού αποσπάσματος αυτού, του συγκεκριμένου πρωτοτύπου εγγράφου τών βρετανικών National Archives, παρατίθεται (σε κόκκινο πλαίσιο) στο τέλος τού παρόντος.

Αν δεν κάνω λάθος, η «εικόνα» αυτή τού πρωτοτύπου τού εν λόγω βρετανικού ιστορικού ντοκουμέντου, δημοσιεύεται -για πρώτη φορά- εδώ.

*****

Η άποψη ότι στην καταστροφή / σφαγή τών Καλαβρύτων και των γύρω χωριών από τους Γερμανούς κατακτητές, είχαν λάβει μέρος και πάρα πολλοί «γερμανοντυμένοι» Έλληνες συνεργάτες τους, κατά τη γνώμη μου ΔΕΝ ευσταθεί.

Κατ’ αρχάς, από καμία σοβαρή -βιβλιογραφική ή άλλη- πηγή (απ’ όσες τουλάχιστο έχω υπ’ όψιν μου), δεν προκύπτει ότι στην Πελοπόννησο έδρασαν ποτέ «γερμανοντυμένοι» Έλληνες, δηλαδή Έλληνες με γερμανική στολή. Η στολή τών αποκληθέντων «τσολιάδων» τής Βόρειας Πελοποννήσου, (Πάτρα, Πύργος, Αίγιο, Κόρινθος, Ναύπλιο…), ήταν παραπλήσια με τη γνωστή στολή τών «τσολιάδων» τής Αθήνας, η οποία δεν είχε καμία απολύτως σχέση με την τότε γερμανική στολή.

Εξάλλου, η στολή τών «ταγματασφαλιτών» τής Νότιας Πελοποννήσου (Β΄Αρχηγείο Χωροφυλακής) ήταν ελληνική, και μόνο τα άρβυλα ήταν γερμανικά…

Πέραν αυτού, τον Δεκέμβριο του 1943, δεν υπήρχαν στην Πελοπόννησο ένοπλοι συνεργάτες τού κατακτητή, με εξαίρεση το τάγμα εθελοντών Λακωνίας «Λεωνίδας», του οποίου η πρώτη μαγιά τοποθετείται μόλις στις 11-13 Νοεμβρίου 1943. Ο σχολαστικότατος και εγκυρότατος Χ. Μάγερ****, αναφέρει ότι η πρώτη συμμετοχή δυνάμεως του τάγματος αυτού σε γερμανική επιχείρηση, ήταν τον Ιανουάριο του 1944, στην επιχείρηση «Κότσυφας», και δεν αναφέρει το παραμικρό για συμμετοχή Ελλήνων στο αποτρόπαιο εκείνο ολοκαύτωμα (των Καλαβρύτων και των γύρω οικισμών). Τέλος, οι φανατικοί Έλληνες αντικομμουνιστές του τάγματος «Λεωνίδας», δεν είχαν κανένα λόγο να φερθούν τόσο κτηνωδώς στους Καλαβρυτινούς, που ήταν γνωστοί, γνωστότατοι για τον συντηρητισμό τους και για την απροθυμία τους να πλαισιώσουν τον ΕΛΑΣ… Όταν, λίγο μετά τη Συμφορά, πήγε στα ρημαγμένα Καλάβρυτα ο καπετάν Γλαράκης (του ΕΛΑΣ), και οι χαροκαμένες Καλαβρυτινές τον πήραν με τις κατάρες και επιχείρησαν να τον σκοτώσουν, αυτός τους είπε: «Τι να σας κάνουμε, προλάβανε οι Γερμανοί, αλλιώς, θα το είχαμε κάνει εμείς»*****.

Τα περί συμμετοχής σ’ εκείνη τη ολέθρια και απαίσια γερμανική επιχείρηση, (πέραν των υποτιθεμένων «300» «γερμανοντυμένων» τού τάγματος εθελοντών «Λεωνίδας»), και άλλων «1500» (!!) επίσης «γερμανοντυμένων» Ελλήνων «ταγματασφαλιτών» από την Αρκαδία (Μεγαλόπολη), την Ηλεία, την Κορινθία, τη Βοιωτία (Θήβα) και την Αττική (Μέγαρα), είναι -κατά τη γνώμη μου- χονδροειδές αριστερό μύθευμα! Το πρώτο 15νθήμερο του Δεκέμβριο του 1943, που έγινε το μεγάλο εκείνο κακό, οργανωμένοι ταγματασφαλίτες στην Πελοπόννησο, ΔΕΝ υπήρχαν******. Το πρώτο τάγμα ταγματασφαλιτών εγκαταστάθηκε στην Πάτρα την 18.1.1944, ένα μήνα και πλέον μετά το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων. Από πού, επομένως, ξεφύτρωσαν αυτοί οι 1800 (300+1500) «γερμανοντυμένοι» «ταγματασφαλίτες» που αναφέρει το δημοσίευμα αυτό των ΝΕΩΝ;

Οι μόνοι Έλληνες που πιθανολογώ ότι βοήθησαν τους Γερμανούς στην απαίσια εκείνη επιχείρησή τους, μπορεί να ήταν κάποιοι οδηγοί χώρου (αναγκαστικά ή και εθελοντικά), κάποιοι μουλαράδες, και, ενδεχομένως, κάποιοι -οπωσδήποτε μεμονωμένοι- καταδότες…

Οι πληροφορίες στις οποίες φαίνεται ότι στηρίχτηκε το ως άνω δελτίο πληροφοριών του Leeper, ή του «πασαρίστηκαν» εντέχνως από κάποια ελληνική αριστερή πηγή για λόγους προφανείς, ή του διοχετεύτηκαν σκοπίμως από την Ελλάδα στο πλαίσιο της γνωστής «κόντρας» μεταξύ τών τότε απεσταλμένων στην Ελλάδα από τη Μεγάλη Βρετανία, στρατιωτικών και πολιτικών (Foreign Office) στελεχών, ή, απλούστατα, οι πληροφορίες αυτές ήταν εκτός πραγματικότητος…

(*) https://www.tanea.gr/…/prodotes-sti-sfagi-twn-kalabrytwn/

(**) Από προφανές μεταφραστικό λάθος, στο δημοσίευμα των ΝΕΩΝ αναφέρεται ότι το τηλεγράφημα αυτό απευθυνόταν από τον Βρετανό πρεσβευτή στο Κάιρο R. Leeper, προς την εκεί εδρεύουσα εξόριστη ελληνική κυβέρνηση, με σκοπό την ενημέρωσή της για το αποτρόπαιο εκείνο Ολοκαύτωμα…

(***) Πραγματικά θαύμασα και ζήλεψα το πόσο οργανωμένα, μεθοδικά, υπεύθυνα, αποτελεσματικά και γρήγορα λειτουργεί η βρετανική κρατική μηχανή!

(****) Χ. Μάγερ, «Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα», Εστία 2003.

(*****) Χ. Μάγερ, ό.π. σελ. 424

(******) Με εξαίρεση το -τότε υπό οργάνωση- τάγμα εθελοντών Λακωνίας «Λεωνίδας», για το οποίο έγινε λόγος παραπάνω.

Πάτρα, 28.3.2022

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος