Η δράση των Ταγμάτων – Μέρος Δεύτερο

(Από τον «Ερμή», υπό επεξεργασία)

Εύβοια

«Στην Εύβοια είχε τοποθετηθεί νομάρχης ο στρατηγός Λιάκος, ο οποίος ανασυγκρότησε την Εθνική Πολιτοφυλακή για να καταπολεμήσει το ΕΑΜ, σε συνεργασία με τους Γερμανούς. Μαγιά ήταν οι ογδόντα Ταγματασφαλίτες που έφερε μαζί του από την Αθήνα, τις τελευταίες μέρες του 1943. Μια από τις πρώτες ενέργειες του Λιάκου ήταν να συλλάβει εκατόν πενήντα ομήρους και να τους στείλει στην Αθήνα, για να χρησιμοποιηθούν ως δεξαμενή εκτελέσεων σε αντίποινα για μελλοντικές απώλειες του Τάγματος. Ως το τέλος Ιανουαρίου η δύναμή του έφτασε τους τετρακόσιους άνδρες και το καλοκαίρι ίσως είχαν ξεπεράσει τους χίλιους πεντακόσιους. Ο Λιάκος όμως είχε σκοτώθηκε σε μια σύγκρουση με τον ΕΛΑΣ και από τον Μάιο του ’44 τον διαδέχτηκε ο υποστράτηγος Παπαθανασόπουλος, ιδρυτικό μέλος του ΕΔΕΣ και εξέχων στέλεχος του προδοτικού ΕΔΕΣ της Αθήνας»

Κρήτη, Κεφαλλονιά, Λευκάδα και Εύβοια

(Από τον «Ερμή»)

«Η Κρήτη είχε το δικό της μερτικό στον Εμφύλιο. Ωστόσο, η συμμετοχή της ήταν αναλογικά μικρή. Και χρονικά ο Εμφύλιος στην Κρήτη ήταν περιορισμένος, όλα άρχισαν τον Μάιο του ’47 και είχαν τελειώσει τον Οκτώβριο του ’48. Ωστόσο στο μεγάλο νησί  δεν έλειψαν οι θάνατοι, ούτε οι αγριότητες με τα κομμένα  κεφάλια και την έκθεση των πτωμάτων. Η Κρήτη όμως δεν γνώρισε έναν γενικευμένο ανελέητο εμφύλιο, όπως η Πελοπόννησος ή η Μακεδονία»