Μισώ. Ένα ποίημα του Κίτσου Μαλτέζου

Μισώ (1943)

Μισώ το γερασμένο το κορμί.

Το κρύσταλλο ζηλεύω που πριν παλιώσει σπάει.

Τις πεταλούδες  που πεθαίνουνε

τη μέρα που γεννιούνται

Τον νέο, που πριν γεράσει ξεψυχάει και πάει

Το κάθε τι που χάνεται πριν χαλάσει

Πως τ’ αγαπώ!

Όποιους λυγίζει

και τους σκύβει

και τους σπάει η ζωή

Μισώ.

Και τους μισώ.

Ω τους μισώ

Στην όψη τους το βλέμμα μου γλιστράει

Στην όψη τους την όψη μου κοιτώ

Και τους μισώ.

*

Το βρήκα στο βιβλίο του Μανώλη Νταλούκα «Ελληνικό Ροκ», σελ. 55. Ο Νταλούκας διατυπώνει μιαν εύστοχη παρατήρηση, ότι ένα στοιχείο της κοινής αργότερα νεανικής διάθεσης «ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος» εμφανίζεται στο ποίημα του Μαλτέζου. 

*

Για τον νεαρό αστό ποιητή και επαναστάτη, δείτε εδώ:

Κίτσος Μαλτέζος 

Έλληνες μικροαστοί, αστοί και μεγαλοαστοί στην υπηρεσία της προλεταριακής Επανάστασης

Γράφει ο Βλαδίμηρος Λένιν για τον Κάρολο Μαρξ:

Ο Καρλ Μαρξ γεννήθηκε στις 5 του Μάη 1818, με το νέο ημερολόγιο, στην πόλη Τριρ (παραρήνια Πρωσία). Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος, εβραίος· το 1824 ασπάστηκε τον προτεσταντισμό. Η οικογένεια του ήταν εύπορη, καλλιεργημένη, όχι όμως επαναστατική.

(…)Το 1843 ο Μαρξ παντρεύτηκε στο Κρόιτσναχ την Τζένη φον Βεστφάλεν, παιδική του φίλη που την είχε αρραβωνιαστεί, όταν ήταν ακόμη φοιτητής. Η γυναίκα του προερχόταν από μια αντιδραστική αριστοκρατική οικογένεια της Πρωσίας.