Γράμμα του Οδυσσέα Ανδρούτσου προς τους Γαλαξιδιώτες – 22 Μαρτίου 1821
Αγαπητοί μου Γαλαξιδιώται,
Ήτανε βέβαια από τον Θεόν γραμμένο να δράξωμεν τα άρματα μία ημέρα και να χυθούμε καταπάνω στους τυράννους μας, που τόσα χρόνια ανελεήμονα μας τυραγνεύουν. Τι τη θέλουμε, βρε αδέρφια, αυτήν την πολυπικραμένη ζωήν, να ζούμε αποκάτω στην σκλαβιά και το σπαθί των Τούρκων να ακονιέται εις τα κεφάλια μας; Δεν τηράτε που τίποτα δεν μας απόμεινε; Αι εκκλησίαι μας γενήκανε τζαμιά και αχούρια των Τούρκων, κανένας δεν μπορεί να πή, πως τάχα έχει τίποτα εδικό του, γιατί το ταχύ βρίσκεται φτωχός, σά διακονιάρης στην στράτα. Αι φαμελιές μας και τα παιδιά μας είναι στα χέρια και στη διάκρισι των Τούρκων. Τίποτα αδέλφια, δεν μας έμεινε. Δεν είναι πρέπον να σταυρώσωμεν τα χέρια και να τηράμε τον ουρανόν. Συνέχεια ανάγνωσης «Τον Γκούρα να τον αγαπάτε. Είναι παιδί δικό μας και καλό παλληκάρι»
Σημειώσεις για τον Εμφύλιο 