Σε προηγούμενη ανάρτηση είδαμε τα τρία γράμματα του Ζαχαριάδη με τον τρόπο που τα διαβάζει το ΚΚΕ (1) Ας δούμε τα τρία γράμματα σε μια ελεύθερη ανάγνωση.
Καταρχήν να σημειώσουμε ότι ο «χαφιές» (κατά τον Ζαχαριάδη) Λιανόπουλος, ο φοιτητής που «έβγαλε» το τρίτο γράμμα, δεν καθυστέρησε καθόλου την παράδοσή του: αμέσως μετά την αποφυλάκισή του το παρέδωσε στο στέλεχος του Κόμματος Τρικαλινό και παρουσιάστηκε για να υπηρετήσει τη θητεία του. Συνεπώς οι ευθύνες για την προσωρινή εξαφάνιση του τρίτου γράμματος θα πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Προξενεί εντύπωση όμως το γεγονός ότι τόσες δεκαετίες μετά προσπερνιέται χωρίς σχολιασμό η απόφανση του Ζαχαριάδη, δηλαδή γίνεται δεκτός, ο χαρακτηρισμός «χαφιές». Ωστόσο ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει μια εντελώς διαφορετική αφήγηση για τον Λιανόπουλο και την παρέα του (2)
Εκείνα τα χρόνια το ΚΚΕ ήταν μέλος της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ) και ακολουθούσε την πολιτική της. Έως και τον Σεπτέμβριο του 1939 ίσχυε η πολιτική γραμμή που είχε καθοριστεί στο 7ο Συνέδριο της ΚΔ, στα 1935: Ο σημαντικότερος κίνδυνος ήταν ο φασισμός. Η πιο αντιδραστική εκδήλωση του φασισμού ήταν η γερμανική. Ο γερμανικός φασισμός χαρακτηριζόταν ως ο βασικός υπεύθυνος του (επικείμενου) ιμπεριαλιστικού πολέμου. Η ΚΔ απεύθυνε κάλεσμα συνεργασίας μεταξύ των κομμουνιστικών κομμάτων και των αστικών δημοκρατικών και φιλελεύθερων δυνάμεων, ώστε να γίνει πραγματικότητα η συγκρότηση ενός ισχυρού αντιφασιστικού μετώπου. Το ΚΚΕ χαρακτήριζε τον ιταλικό φασισμό ως τον σημαντικότερο εξωτερικό κίνδυνο για την Ελλάδα, ενώ στο εσωτερικό τασσόταν εναντίον του Μεταξά, ακόμα και πριν αυτός καταλάβει την εξουσία (3) Από το Σεπτέμβρη του 1939 και μετά άλλαξαν πολλά πράγματα, καθώς είχε υπογραφεί το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ (4) Ήταν μια συμφωνία άκρως επωφελής και για τις δύο πλευρές: Ο Χίτλερ εξασφάλιζε τα ανατολικά του σύνορα και μπορούσε απερίσπαστος να εισβάλει στην Πολωνία, ενώ κατοχύρωνε την τροφοδοσία της πολεμικής του βιομηχανίας με πολύτιμες πρώτες ύλες από τη Σοβιετική Ένωση. Ο Στάλιν έπαιρνε το μερτικό του από την Πολωνία (στην οποία εισέβαλε λίγες μέρες μετά τον Χίτλερ), εισέβαλε στη Φινλανδία, ενσωμάτωνε τις Βαλτικές Δημοκρατίες στην ΕΣΣΔ, προσαρτούσε εδάφη της Βεσσαραβίας κλπ, τα οποία προστέθηκαν στην Ουκρανία. Επιπλέον εξασφάλιζε «μη επίθεση» από τη Γερμανία και ωθούσε τις «ιμπεριαλιστικές δυνάμεις» να φαγωθούν μεταξύ τους. Η θεωρία πως όλ’ αυτά έγιναν μόνο για «για να κερδηθεί χρόνος» ώστε η ΕΣΣΔ να προετοιμαστεί καλύτερα για την μελλοντική σύγκρουση με τη Γερμανία είναι αδύνατη: τα δεδομένα (επαναχάραξη συνόρων, οικονομική συνεργασία) δείχνουν ότι μάλλον ο Στάλιν θεωρούσε το Σύμφωνο ως μια στρατηγική επιλογή με βάθος χρόνου. Σ’ αυτό συνηγορούν δύο γεγονότα: η ΕΣΣΔ αιφνιδιάστηκε από την επίθεση των Γερμανών το καλοκαίρι του 1941. Και κανείς δεν περιγράφει με πειστικότητα τι ακριβώς συνέβη στην ΕΣΣΔ στον ενάμιση χρόνο που μεσολάβησε από την υπογραφή του Συμφώνου ως την «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα» ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένη η χώρα των Μπολσεβίκων για τη Γερμανική εισβολή.
Ο ενάμιση χρόνος που μεσολάβησε είναι μια μαύρη τρύπα στη διεθνή πολιτική της ΕΣΣΔ, της ΚΔ αλλά και του ΚΚΕ. Κι αυτό γιατί μετατέθηκε το κέντρο βάρους από τον φασιστικό κίνδυνο, που αντιπροσώπευε η Γερμανία και ο Άξονας, στην υπεράσπιση του Συμφώνου: πρακτικά αυτό σήμαινε ότι η Αγγλία και η Γαλλία δεν ήταν πια δυνητικοί σύμμαχοι κατά του ναζισμού αλλά δυνάμεις που έθεταν εν αμφιβόλλω την στρατηγική συμμαχία που υπηρετούσε το Σύμφωνο. Με απλά λόγια, η ναζιστική Γερμανία και η «κομμουνιστική» ΕΣΣΔ εμφανίστηκαν στα έκπληκτα μάτια των λαών της Ευρώπης ως δυνάμει σύμμαχοι. Κι αυτό συνεχίστηκε και μετά την κατάληψη της Γαλλίας, του Βελγίου, της Σερβίας, της Ελλάδας κλπ από τα χιτλερικά στρατεύματα.
Ήταν φυσικό να προκληθεί αναταραχή στα Κομμουνιστικά κόμματα της Δυτικής Ευρώπης, ενώ στα ΚΚ της Γαλλίας και της Αγγλίας υπήρξε διαρροή στελεχών, ώσπου οι ηγεσίες των κομμάτων αυτών προχώρησαν στη χάραξη πολιτικής με γνώμονα το εθνικό και το κομματικό τους συμφέρον, παρά την ξαφνική αναθεώρηση της σοβιετικής πολιτικής (5)
Στο ΚΚΕ η κατάσταση ήταν συγκεχυμένη και εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν υπήρχε πλέον τακτική επαφή με την ΚΔ, καθώς το σύνολο των στελεχών του Κόμματος βρισκόταν στις φυλακές και οι μηχανισμοί του είχαν εξαρθρωθεί ή διαβρωθεί από την Ασφάλεια. Το ΚΚΕ θα έπρεπε να αποφασίσει σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες αν ο πόλεμος ήταν ιμπεριαλιστικός ή αμυντικός και σε ποια κατηγορία ανήκε καθένας από τους εμπολέμους. Πολύ δύσκολο καθήκον, καθώς δεν υπήρχε ουσιαστικά συντεταγμένη και «υπεράνω υποψίας» κομματική δομή: οι ηγέτες ήταν στις φυλακές ή τις εξορίες, οι ελάχιστοι που έμειναν έξω είχαν συστήσει τη λεγόμενη «Παλιά» Κεντρική Επιτροπή (που ο Ζαχαριάδης θεωρούσε σφηκοφωλιά χαφιέδων), ο Μανιαδάκης είχε στήσει με τέως στελέχη του ΚΚΕ τη δική του «Προσωρινή Διοίκηση» (την οποία εμπιστευόταν ο Ζαχαριάδης μέχρι τους πρώτους μήνες του 1941), ενώ στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη δρούσαν «ανεξάρτητες» κομματικές οργανώσεις (για τον φόβο της ασφάλειας).
Φυσικά υπήρξε ένας μεγάλος κύκλος έντονων συζητήσεων μέσα στις φυλακές. Ο Παύλος Νεφελούδης περιγράφει τις ζυμώσεις που έγιναν στην Κέρκυρα, όπου βρισκόταν και ο Ζαχαριάδης (6). Ο Ζαχαριάδης, σύμφωνα με τον Παύλο Νεφελούδη, υποστήριξε ότι ο πόλεμος ήταν ιμπεριαλιστικός και πως διεξαγόταν ανάμεσα σε δυο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα. Ευθυγραμμιζόταν δηλαδή με τη νέα θέση της ΕΣΣΔ και της ΚΔ. Αντίθετα ο Βασίλης Νεφελούδης (αδελφός του Παύλου) υποστήριξε πως αφού το ένα από τα δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα ήταν φασιστικό, στη περίπτωση μιας υποθετικής ιταλικής επίθεσης κατά της Ελλάδας ήταν υποχρέωση του ΚΚΕ να αγωνιστεί για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Επίσης, ότι πρωταρχικό καθήκον των κομμουνιστών κατά τη διάρκεια του πολέμου θα έπρεπε να είναι η δραστηριοποίησή τους για την ήττα της χιτλερικής Γερμανίας. Ο Β. Νεφελούδης στηριζόταν σε παλαιότερες (1935) αποφάσεις του ΚΚΕ, οι οποίες ήταν ακόμα εν ισχύει. Αποτέλεσμα ήταν να χαρακτηριστεί η θέση του ως σοσιαλπατριωτική και να απειληθεί από τον Ζαχαριάδη με διαγραφή, εφ’ όσον δεν αναγνώριζε τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου και από τις δύο πλευρές. Σύμφωνα με τον Π. Νεφελούδη ο Ζαχαριάδης είχε ενημερωθεί για τη νέα γραμμή της ΚΔ, σύμφωνα με την οποία ο κυριότερος εχθρός του κομμουνιστικού κινήματος ήταν και εξακολουθούσε να παραμένει ο αγγλικός ιμπεριαλισμός.
Αντίστοιχες συζητήσεις έγιναν στις υπόλοιπες φυλακές και τους τόπους εξορίας. Παρά τις επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν το σύνολο των στελεχών και των μελών του ΚΚΕ στις φυλακές και τις εξορίες αποδέχτηκε τη νέα γραμμή της ΚΔ για τον «ιμπεριαλιστικό πόλεμο». Οι θέσεις αυτές έγιναν δεκτές και από την «Παλιά» ΚΕ και εκφράστηκαν μέσω του «Ριζοσπάστη» (7): Σε άρθρο της 12ης Σεπτεμβρίου 1939 εξαπολυόταν σφοδρή επίθεση κατά της Πολωνίας, ως χώρας που συντηρούσε επεκτατικές βλέψεις έναντι των Βαλτικών χωρών, της Δυτικής Ουκρανίας και της Λευκορωσίας. Αυτές οι επεκτατικές βλέψεις προβαλλόταν ως η αιτία της πολωνικής άρνησης για τη σύναψη μιας πολωνοσοβιετικής συμμαχίας καθώς και για την άρνηση της Πολωνίας να δεχτεί τη βοήθεια του Σοβιετικού στρατού. Την επόμενη μέρα (13 Σεπτεμβρίου) ήρθε η σειρά των Άγγλων και των Γάλλων: ο Ριζοσπάστης έγραφε πως οι Αγγλογάλλοι μεγιστάνες πολεμούν για τα κεφαλαιοκρατικά και ιμπεριαλιστικά συμφέροντά τους ενάντια σε όλο τον κόσμο, ο οποίος με τη σειρά του έχει συμφέρον να στραφεί εναντίον τους. Παρόμοια, ο Γ. Σιάντος σε δύο άρθρα του (13 και 30 Οκτωβρίου 1939) κατάγγειλε Πολωνούς και Αγγλογάλλους ως στυγνούς ιμπεριαλιστές, ενώ επαινούσε τη μεγάλη φιλειρηνική δύναμη ΕΣΣΔ. Σ’ αυτό το πνεύμα κινήθηκε το ΚΚΕ μέχρι τον Ιούνιο του 1941, όταν ο Χίτλερ επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ. Εμφάνισε δηλαδή ταύτιση απόψεων με τον Μολότωφ, ο οποίος σε ομιλία του στο Ανώτατο Σοβιέτ είχε πει πως η Γερμανία ήταν η χώρα που πάσχιζε για τον τερματισμό του πολέμου ενώ έλεγε για τους Αγγλογάλλους ότι επιθυμούν τη συνέχιση του πολέμου και αντιτίθενται στη διαπραγμάτευση μιας συνθήκης ειρήνης. Ο Ζαχαριάδης δεν αποτέλεσε παραφωνία – εκτός από το πρώτο γράμμα. Μια εξαίρεση που δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητη από τα κομματικά στελέχη, με χαρακτηριστική περίπτωση τον (μετέπειτα χαφιέ της Ασφάλειας) Νίκο Πλουμπίδη (1)
Είχε απήχηση στις λαϊκές μάζες το πρώτο γράμμα; Η ερώτηση αφορά αποκλειστικά το πρώτο, καθώς το τρίτο και το δεύτερο δημοσιεύτηκαν κατόπιν εορτής, στα 1942 και 1947 αντίστοιχα (1) Μια κατηγορία συγγραφέων υποστηρίζει ότι το γράμμα προξένησε λαϊκό ενθουσιασμό και συνέβαλε τα μέγιστα στη μεγάλη προσπάθεια του ελληνικού λαού κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Η κοινή λογική πάντως, συνεκτιμώντας την πολιτική και οργανωτική κατάσταση του ΚΚΕ εκείνη την περίοδο, μας υποδεικνύει ότι το γράμμα πέρασε μάλλον αδιάφορα για τον κόσμο – με εξαίρεση τα κομματικά μέλη και στελέχη, τα οποία απελευθέρωσε από τη γραμμή της ΚΔ και τους επέτρεψε να συντονιστούν με τη διάθεση του κόσμου. Αυτό ακριβώς ήταν που ανέδειξε το γράμμα σε σπουδαία ιστορική παρέμβαση, γιατί χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε στέρεη ιδεολογική και πολιτική βάση αργότερα, όταν τα μέλη του ΚΚΕ πρωταγωνιστούσαν στο ΕΑΜ και την Εθνική Αντίσταση. Με αυτή την οπτική, ο Μεταξάς πρόσφερε μια μοναδική ευκαιρία πολιτικής και ιστορικής ανάδειξης (ή ανάστασης) στους χειρότερους εχθρούς του, τους οποίους νόμιζε ότι είχε κατατροπώσει οριστικά.
Αλλά πως εξηγείται το περιεχόμενο του πρώτου γράμματος, αφού όπως είδαμε και πριν αλλά και μετά (β’ και γ’ γράμμα) ο Ζαχαριάδης είχε διαφορετικές απόψεις για τον πόλεμο (από ιμπεριαλιστικός σε εθνικοαπελευθερωτικός και πάλι ιμπεριαλιστικός), συνεπώς και για τα καθήκοντα του ΚΚΕ; Μια εξήγηση, ελάχιστα πειστική, δίνουν οι κομματικοί αρθρογράφοι (1) Έχουν διατυπωθεί πλήθος άλλες ερμηνείες, από εχθρούς και φίλους του Ζαχαριάδη. Ούτε ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, σε κατοπινές παρεμβάσεις του, μπόρεσε να εξηγήσει πειστικά το πρώτο γράμμα. Και πως εξηγούνται οι θέσεις του δεύτερου γράμματος (26 Νοεμβρίου) όπου προτείνει α. επιστροφή στα σύνορα της 28ης Οκτωβρίου, β. απομάκρυνση των Αγγλικών δυνάμεων από την ελληνική επικράτεια και γ. επιδίωξη μεσολάβησης της ΕΣΣΔ για ειρήνη, με βάση τους δύο πρώτους όρους. Τις ίδιες θέσεις, με βασική προσθήκη το κάλεσμα για ανατροπή του Μεταξά, περιέχει και το τρίτο γράμμα (15 Ιανουαρίου 1941).
Οι θέσεις αυτές και η διατύπωσή τους τις συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, όταν ο ελληνικός στρατός έχει ανατρέψει την ιταλική επίθεση και προχωρά στο Αλβανικό έδαφος, προκαλώντας γενικό λαϊκό ενθουσιασμό είναι πολιτικά ανεξήγητες. Εξηγούνται όμως αν λάβουμε υπόψη ότι η διαφαινόμενη ελληνική επιτυχία ισοδυναμεί με επιτυχία των Άγγλων, οι οποίοι ήταν η βασική ιμπεριαλιστική χώρα – εχθρός της ΕΣΣΔ. Οι νίκες του ελληνικού στρατού ήταν οι πρώτες νίκες εις βάρος του Άξονα στον Β’ ΠΠ. Και έδιναν την ευκαιρία για επέκταση της Αγγλικής στρατιωτικής παρουσίας στα Βαλκάνια, πιθανότητα που έβρισκε αντίθετα τόσο τα Γερμανικά όσο και τα Σοβιετικά συμφέροντα. Άλλωστε και ο Μεταξάς είχε πλήρη επίγνωση της επερχόμενης εμπλοκής της Γερμανίας στα Βαλκάνια και την Ελλάδα, γι’ αυτό φαίνεται ότι προσπαθούσε να διερευνήσει τις δυνατότητες για παύση του πολέμου με την Ιταλία, με Γερμανική μεσολάβηση (8)
Και η λογική – εσωτερική αντίφαση με το πρώτο γράμμα; Είναι δεδομένη, αλλά θα πρέπει να πάμε πάλι σε μια σειρά υποθέσεων για να μπορέσουμε να την ερμηνεύσουμε: η άμυνα για την προάσπιση των συνόρων δεν ενοχλούσε κανέναν, αντιθέτως ήταν αρεστή και στην ΕΣΣΔ η οποία δεν ήθελε ιταλική επέκταση στα Βαλκάνια (όπως δεν ήθελε και Αγγλική, λίγες βδομάδες αργότερα). Η προοπτική να απελευθερωθούν για να πολεμήσουν τα φυλακισμένα στελέχη του ΚΚΕ χωρίς να χρειαστεί να υπογράψουν δήλωση μετανοίας είναι μια άλλη παράμετρος – την οποία ακύρωσε το καθεστώς Μεταξά που επέμεινε ότι για να ικανοποιηθεί το αίτημα των κομμουνιστών να πολεμήσουν θα έπρεπε να προηγηθεί δήλωση μετανοίας.
Είναι ενδιαφέρον να δούμε τις θέσεις που διατύπωσε η «Παλιά» ΚΕ, στις 7 Δεκεμβρίου 1940, λίγες μέρες μετά το δεύτερο γράμμα, με τη λογική του οποίου ταυτίζεται (9) Το μανιφέστο της «Παλιάς» ΚΕ με τίτλο «απευθύνεται στους φαντάρους, τους ναύτες, στους εργάτες, στις μάνες και στα αδέρφια των στρατευμένων. Διακηρύσσει ότι ο πόλεμος προήλθε από την σπείρα του βασιλιά και του Μεταξά, έπειτα από εντολές των Άγγλων. Δεν έχει καμιά σχέση με την υπεράσπιση της πατρίδας. Καλεί τους στρατιώτες ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρα από τα ελληνικά σύνορα. Συγκρίνει τις παρούσε συνθήκες μ’ εκείνες της εκστρατείας στο Σαγγάριο. Προτείνει ειρήνη χωρίς προσαρτήσεις και αποζημιώσεις, υπό την αιγίδα της ΕΣΣΔ. Και δείχνει τον τρόπο για το πώς θα επιτευχθούν όλ’ αυτά:
Παίρνοντας αυτή την απόφαση, οι πολεμιστές μας να υποβάλουν στους αντιπάλους απέναντι τους προτάσεις ειρήνης δίχως προσαρτήσεις και αποζημιώσεις. Να παρουσιαστούν ομαδικά κ’ ένοπλα στους ανωτέρους τους ζητώντας συμμετοχή στις προσπάθειες τους. Να στείλουν τελεσίγραφο στην πουλημένη ιμπεριαλιστική κυβέρνηση ζητώντας την ειρήνη και θυμίζοντας της πως τους κάλεσε στα όπλα μονάχα για να διώξουν απ’ τα ελληνικά εδάφη τον ιταλό καταχτητή.
(…)
Καλούμε όλη την εργατική τάξη σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές να εφαρμόσει το πιο φαρδύ Ενιαίο εργατικό φιλειρηνικό μέτωπο στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, με τους αρχηγούς και με τη βάση, με όλους όσους συμφωνάνε για το γκρέμισμα της βασιλομεταξικής σπείρας, τη σύναψη ειρήνης και τον προσανατολισμό προς τη Σοβιετική Ένωση και να παλαίψουν με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, με μαζικές απεργίες, οικονομικές και πολιτικές. Ιδιαίτερα οι εργάτες μεταφορών, ναυτεργάτες, σιδηροδρομικοί, αυτοκινητιστές να σαμποτάρουν με κάθε τρόπο τη μεταφορά πολεμοφοδίων κ’ οι εργάτες των πολεμικών εργοστασίων να κωλυσιεργήσουν όσο μπορούν την παραγωγή.
Η «Παλιά» ΚΕ κυκλοφόρησε μια ακόμα προκήρυξη στις 18 Μαρτίου 1941 (10) Σ’ αυτήν επαναλαμβάνονται οι θέσεις της 7ης Δεκεμβρίου (9) και επιπλέον καλούνται οι Έλληνες να ακολουθήσουν το παράδειγμα του βουλγαρικού λαού, ο οποίος λίγες βδομάδες πριν είχε υποδεχτεί με λουλούδια και καλοσωρίσματα τις γερμανικές μεραρχίες που εισέρχονταν στο βουλγαρικό έδαφος.
Την ίδια περίοδο (Μάρτιος 1941) σε μια προσπάθεια αποδόμησης του πρώτου γράμματος ο Νίκος Πλουμπίδης με άρθρο του στο Ριζοσπάστη ισχυριζόταν ότι το γράμμα ήταν πλαστό. Θέση που προσπάθησε να δικαιολογήσει σε κομματικό σημείωμα του 1946 (1)
Όλα άλλαξαν μετά την εισβολή των Γερμανών στην ΕΣΣΔ. Ως δια μαγείας ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος έγινε, οριστικά αυτή τη φορά, αντιφασιστικός και εθνικοαπελευθερωτικός. Κύριος εχθρός έγινε πάλι ο φασισμός, ενώ οι ιμπεριαλιστές Αγγλογάλλοι μετατράπηκαν σε «Συμμάχους». Όχι μόνο για το ΚΚΕ, αλλά για ολόκληρη την ΚΔ.
Σημειώσεις
- https://greekcivilwar.wordpress.com/2016/07/25/gcw-362/
- https://greekcivilwar.wordpress.com/2016/01/28/gcw-12/
- Κουσουλίνης Παναγιώτης, Το ΚΚΕ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από την υπογραφή του Γερμανοσοβιετικού Συμφώνου έως και την Γερμανική εισβολή στην ΕΣΣΔ. Θεσσαλονίκη, 2007, σελ. 18-9. Στο διαδίκτυο: http://ikee.lib.auth.gr/record/100429/files/gri-2007-919.pdf
- http://www.sansimera.gr/articles/969
- Σπύρος Λιναρδάτος, Ο Ιωάννης Μεταξάς και οι Μεγάλες Δυνάμεις (1936-1940). Αθήνα, 1993, σελ. 94
- Παύλος Νεφελούδης, Στις πηγές της κακοδαιμονίας. Τα βαθύτερα αίτια της διάσπασης του ΚΚΕ (1918-1968). Αθήνα, 1974, σελ. 139 κ.ε.
- Κουσουλίνης, ο.π, σελ. 29-30
- https://greekcivilwar.wordpress.com/2016/06/28/gcw-276/
- https://stratistoria.wordpress.com/1940/12/07/19401207-kke-ke-manifesto/
- Κουσουλίνης, ο.π, σελ. 59-60
*
Εικονογράφηση: http://atexnos.gr/%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%B6%CE%B1%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84-2/#prettyPhoto
Σημειώσεις για τον Εμφύλιο 
Ο χαφιές Λιανόπουλος
Αγαπητέ «Ριζοσπάστη»,
Στη «Μάχη» της 1 του Νοέμβρη ο κ. Γ. Λιανόπουλος διαμαρτύρεται γιατί τόνε λες χαφιέ ! Είναι το θράσος του χαφιέ που τον κάνει ξετσίπωτο. Ο Λιανόπουλος, γιος διευθυντή στο υπουργείο των Εσωτερικών και επί Μεταξά, έκανε και μέσα στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας το χαφιέ σε βάρος μου. Ανάμεσα στα άλλα βρήκε κάτι χαρτιά που είχα κρυμμένα και τα παρέδωσε στους Παξινό – Χαραλαμπίδη, που σαν όργανό τους ενεργούσε. Το γραμμα μου της 15/1/41 το παρέδωσε στους Παξινό – Χαραλαμπίδη και όχι στην κομματική φοιτητική οργάνωση. Απ’ την ασφάλεια απολύθηκε ύστερα από παρουσίαση στο Μανιαδάκη και ύστερα από δήλωση. Το γραμμα μου το έδωσε στην Κ.Ε. όταν πια έχασε την επικαιρότητά του, όταν εγώ βρισκόμουνα πια στη Γερμανία και ο Λιανόπουλος ζητούσε να «αποκατασταθεί» για να συνεχίσει το χαφιέδικό του έργο σαν επίσημος τώρα πράκτορας ξένης μυστικής υπηρεσίας. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία για τη χαφιέδικη υπόσταση του υποκειμένου αυτού.
Αθήνα, 2 Νοέμβρη 1945
Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
http://zaxariadis.blogspot.gr/2011/12/blog-post_2908.html
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
https://stratistoria.wordpress.com/1940/12/07/19401207-kke-ke-manifesto/
Μανιφέστο Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε,7 Δεκ 1940
«Τον πόλεμο τον διέταξαν οι εμπόλεμοι εγγλέζοι πλουτοκράτες. Η πολιτική τους «είχε και έχει σκοπό να παρασύρει στον πόλεμο όσο μπορεί μεγαλύτερο αριθμό κρατών κ’ εθνών έγραφε κ’ η «Ισβέστια» οτις 23 Αυγούστου 1940.Έτσι μετάβαλαν και τη χώρα μας σε προχωρημένο τους φυλάκιο αφού έβαλαν τους λαούς της Πολωνίας, Νορβηγίας, Βελγίου, Ολλανδίας, Γαλλίας, να σκοτωθούν και να υποδουλωθούν για τα συμφέροντα τους. Μα ο σκοπός τους σήμερα πηγαίνει πολύ πιο μακρυά: ελπίζουν πως μεταφέροντας στην Ελλάδα τον πόλεμο θα μπλέξουν στο μακάβριο χορό και τ’ άλλα Βαλκάνια, ακόμα και τη Σοβιετική Ένωση.»
«Με ραδιουργίες, απάτες, πλαστογραφώντας το τιμημένο όνομα του Κ.Κ.Κ. και τις υπογραφές των φυλακισμένων ηρωικών ηγετών του σ.σ. Ζαχαριάδη, Νεφελούδη, Παρτσαλίδη, Σιάντου, πλαστογραφώντας το όργανο του το «Ριζοσπάστη», σας τραβάνε να χύνετε, δίχως να το καταλαβαίνετε, άδικα το αίμα σας, ενώ ταυτόχρονα σκοτώνονται οι γονιοί και τα παιδιά σας στα μετόπισθεν κ’ η πατρίδα σας ρημάζει απ’ την μιαν άκρη ως την άλλη.»
«Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρ’ απ’ τα σύνορα της πατρίδας μας, Τι ζητάμε στην Αλβανία; Πού μας πάνε; Ο λαός μας δε θέλει δεύτερο Σαγγάριο!»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο Μανουήλσκι της ΚΔ, μόλις έμαθε για το 1ο γράμμα του ΝΖ, είπε: «Όλοι μπαταρδέψανε στο ΚΚΕ!».
Ο ΝΖ ήταν σαφώς εκτός γραμμής τής ΚΔ.
Υπάρχει στο ζήτημα αυτό και μια άλλη (πολύ ενοχλητική για το ΚΚΕ) διάσταση:
Τον Οκτώβριο του 1945 έγινε γνωστό ότι μαζί με το 1ο γράμμα ο ΝΖ είχε στείλει στον Μεταξά σημείωμα με προτάσεις τού ΚΚΕ, προκειμένου να υπάρξει «κοινή, λαϊκή – πατριωτική – εθνική πάλη κατά της φασιστικής επιδρομής».
Στις προτάσεις αυτές, η κυβέρνηση Μεταξά «δεν απάντησε».
Οι προτάσεις – όροι του ΚΚΕ ήταν:
1.- Το ΚΚΕ θα τηρήσει τη γραμμή τού «ανοικτού γράμματος» (1ου) του ΝΖ ως το τέλος τού πολέμου.
2.- Η κυβέρνηση θα δώσει γενική αμνηστία
3.- Θα ξαναβγεί ο «Ριζοσπάστης»
4.- Τα μέλη τού ΚΚΕ που θα διαφωνούν με τη γραμμή τού «ανοιχτού γράμματος», θα διαγράφονται.
(Ν. Ζαχαριάδης, Ριζοσπάστης 28.10.1945)
Σημειωτέον ότι από τον Ιανουάριο του 1940, ο ΝΖ έχει μεταφερθεί από τις φυλακές τής Κέρκυρας που ήταν, στην Αθήνα.
Δεν είναι καθόλου απίθανο να υπήρξε κάποιου είδους μυστική συμφωνία / συναλλαγή μεταξύ τού ΝΖ και της κυβέρνησης Μεταξά, την οποία η τελευταία δεν τήρησε εξ ολοκλήρου.
Πιθανολογείται ότι ο ΝΖ έγραψε το 1ο (εθνικοπατριωτικό και φιλομεταξικό) γράμμα γνωρίζοντας καλά ότι ήταν εκτός τής νέας γραμμής τής ΚΔ, (την οποία γραμμή είχε μάθει ο ΝΖ στις φυλακές τής Κέρκυρας τον Νοέμβριο τού 1939), ως αντάλλαγμα για την ποδοχή από την κυβέρνηση Μεταξά των παραπάνω σημείων – όρων…
Κι αυτό διότι ο ΝΖ επειγόταν να βγουν οι κομμουνιστές από τις φυλακές και να αποκτήσουν ελευθερία δράσης, έτσι ώστε να μπορέσουν να αξιοποιήσουν αγωνιστικά τις ευκαιρίες που τους έδινε ο πόλεμος…
Με άλλα λόγια, το 1ο γράμμα μπορεί να ήταν τακτικός ελιγμός τού ΝΖ. Και όταν το πράγμα «στράβωσε», όταν δηλαδή ο Μεταξάς δεν τήρησε την υποτιθέμενη μυστική συμφωνία, ο ΝΖ επανήλθε στη γνωστή του επίσημη γραμμή τής ΚΔ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο γνωστος ερασιτεχνης ιστορικος σε βιβλιοκριτικη του σημειωνει:
«Ποιόν, όμως, πείθει για τον «πατριωτισμό» του Ζαχαριάδη; Όταν κάποτε δημοσιευθούν από τον γράφοντα, τμήματα του αρχείου Μανιαδάκη, θα πληροφορηθεί και εκείνη (αν το αγνοεί) ότι η βασική του «πατριωτική» επιστολή (αλλά και η πρωτοδημοσιευόμενη από την ίδια) αποτέλεσαν προϊόν παραπλάνησης του «Μεγάλου Αρχηγού» από τις Αρχές Ασφαλείας του Μεταξά, που, γι’αυτό τον σκοπό, τον μετέφεραν από την Κέρκυρα στην Αθήνα.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Grenade
1) Αυτό, όμως, το μανιφέστο τής ντροπής, (εννοώ το Μανιφέστο τής Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. τής 7.12.1940) που ανεβάσατε, (και μπράβο σας γι αυτό), δεν το μνημονεύουν ποτέ οι επαγγελματίες παραχαράκτες τής ιστορίας μας!
Μόνο το 1ο γράμμα τού μεγάλου πατριώτη και Αρχηγού Ζαχαριάδη επιδεικνύουν…
2) Ποιος είναι ο «γνωστος ερασιτεχνης ιστορικος» και ποια είναι «εκείνη»;
(…θα πληροφορηθεί και εκείνη…)
Ευχαριστώ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ερασιτεχνης ιστορικος=Π Μακρης Σταικος ενταξει αυτον εννοω οταν γραφω για ερασιτεχνη ιστορικο κτλπ
εκεινη= Ι. Παπαθνασιου
ολοκληρο το κειμενο με τιτλο Ιστορία ή κύκνειο άσμα της αριστερής μυθοπλασίας; στο blog
istorikatekmiria.blogspot . gr
Για τις (υποτιθεμενες;)προτασεις του Ζ υπαρχει ποστ στο Blog παραρτημα Ζαχαριαδης, «Οι 4 προτάσεις του σ. Ζαχαριάδη»
Βαζω και εδω ενα σχετικο λινκ
Η στάση και οι θέσεις του ΚΚΕ για τον πόλεμο της Ελλάδος εναντίον του Άξονα (1940-1941) | Πάρε-Δώσε http://www.pare-dose.net/4999
Η «Προσωρινή Διοίκηση», στις 3 Δεκεμβρίου 1940, με μια επιστολή της, προσπάθησε να πείσει τον Ζαχαριάδη πως κάνει λάθος, θεωρώντας τον πόλεμο «κατακτητικό» και μη «δίκαιο». Ο Ζαχαριάδης, μπρος στην άρνηση της «Προσωρινής Διοίκησης» να δημοσιεύσει την επιστολή του, καθώς κι από την απάντησή της, αρχίζει να υποψιάζεται ότι η «Προσωρινή Διοίκηση» είναι όργανο του Μανιαδάκη. Σε μια οργισμένη μακροσκελή ανταπάντησή του, στις 6 Ιανουαρίου 1941, ο αρχηγός του ΚΚΕ γίνεται πραγματικά αποκαλυπτικός όσον αφορά το σκεπτικό του και τις πραγματικές του προθέσεις, οι οποίες δεν έχουν καμμία σχέση με το περιεχόμενο της πρώτης ανοικτής επιστολής. Γράφει, μεταξύ άλλων, ο Ζαχαριάδης:
« Θα τα πω έξω απ’ τα δόντια. Δεν είμαστε παιδιά για να λέμε και ξελέμε. Όσα είπα ήταν καλώς ειπωμένα. Μάλιστα, η «επιχειρηματολογία» σας με κατέπεισε ολοκληρωτικά ότι έχω 100% δίκιο!…
Λέτε: Η είσοδος της Ελλάδας στον πόλεμο μετάτρεψε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε αντιφασιστικό(!) για την ελευθερία της Ελλάδας, των Βαλκανίων, της ΕΣΣΔ και…βάλε! Μη χειρότερα!
Λέτε: Ο λαός κάνει αντιφασιστικό πόλεμο. Μα ο Μεταξάς; Κατά την ίδια λογική, επειδή και για τα εσωτερικά ελληνικά ζητήματα ο λαός είναι αντιφασιστικός στην Ελλάδα, δεν έχουμε μοναρχοφασιστική διχτατορία μα λαοκρατία!
Όσο για τον ενθουσιασμό τον λαού (αυτά που λέτε θυμίζουν αρθρογραφία «Εστίας» και Σία), δεν ξέρετε τι γίνεται ούτε στο Μέτωπο ούτε στα μετόπισθεν. Γενικά τα επιχειρήματά σας είναι «πιστόν αντίγραφον» με τον αντιφασισμό κ.λπ. που κοπανάει τόσο ο Μεταξάς και Σία, όσο και ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός. (Τώρα βλέπω ότι τα λάθη στην αρθρογραφία του «Ρίζου» και αλλού -που παρά τις συστάσεις μου δεν διορθώσατε- δεν ήταν τυχαία)…
Στραβοκαταλάβατε απόλυτα τη γραμμή της Κομμουνιστικής Διεθνούς και του ΚΚΕ. Το βασικό δεν είναι αν η Ελλάδα βρίσκεται στην Αλβανία, μα ποια Ελλάδα βρίσκεται στην Αλβανία και γιατί. Η Ελλάδα αυτή, είναι του Μεταξά και του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού και τους καταχτητικούς φασιστικούς σκοπούς της τους ξεκαθάρισε και πάλι ο Μεταξάς (πρωτοχρονιάτικα διαγγέλματά του και συνέντευξη του).
Η πολιτική του ΚΚΕ απόβλεπε στο ν’ αποσπάσει την Ελλάδα απ’ την Αγγλία και να την προσεγγίσει στην ΕΣΣΔ μαζί με εσωτερικές αλλαγές. Αυτού απόβλεπε και το «ανοιχτό γράμμα» μου της 31 Οχτώβρη (που τη δημοσίευσή του, την αποστολή του, έτσι όπως ήταν γραμμένο, την υπαγόρευσε κυρίως και η εσωτερική κρίση του ΚΚΕ και η ανάγκη να δοθεί σ’ όλους τους κομμουνιστές της Ελλάδας έγκυρη ενιαία κατεύθυνση). Πάντως το γράμμα εκείνο, καμουφλαρισμένο, τα ‘λεγε όλα και μιλούσε για εξόντωση και του εσωτερικού φασισμού. Το γράμμα εκείνο ήταν μονάχα μια προσπάθεια που προϋπόθετε όλους τους κατοπινούς ελιγμούς που θα γινόταν αναγκαστικά. (Εσείς, αντίθετα δένετε οριστικά το ΚΚΕ στο Μεταξά και στο σοσιαλσωβινισμό και έτσι παθαίνει το μεγαλύτερο ΑΙΣΧΟΣ στην Ιστορία του). Τα πράγματα είναι καθαρά: Ο λαός θέλει μόνο τη λεφτεριά και ανεξαρτησία του, εσωτερική και εξωτερική. Αυτό είναι δυνατό μόνο με εσωτερική αντιφασιστική στροφή και σύμπραξη με ΕΣΣΔ…
Καθήκον του ΚΚΕ: Να ζητήσει η Ελλάδα να μεσολαβήσει η ΕΣΣΔ για έντιμη ειρήνη. Ο πόλεμος στα χέρια στρατού-λαού: Ανατροπή Μεταξά. Αυτός είναι ο κύριος εχθρός! Λαϊκή δημοκρατική εξουσία. (Αν, όπως λέτε, ο λαός είναι με τον Μεταξά, τότε το ΚΚΕ πρέπει να πάει ενάντια στο ρέμα. Απ’ την Κορυτσά και πέρα, οι στρατιώτες μας σφάζονται άδικα, για ξένα συμφέροντα). Αυτή είναι η γνώμη μου. «Παλιός» μαρξισμός θα πείτε. Ναι, μα όχι σοσιαλσωβινισμός.
Και έχετε υποχρέωση τιμής, τη γνώμη μου αυτή, δηλαδή το ανοιχτό γράμμα που δεν δημοσιεύσατε και το σχέδιο απόφασης που σας πρότεινα και πιστή απόδοση αυτού εδώ του γράμματος, να τα δημοσιεύσετε στον «Ριζοσπάστη», συνοδεύοντάς τα με όλες τις αντιρρήσεις σας κ.τ.λ., αν δεν πειστείτε ότι έχω δίκιο. (Κοκορεύεστε ότι ανακαλύψατε το «νέο» και όμως δεν βλέπετε το ΝΕΟ στην κατάσταση που επιβάλλει τη στροφή που σας προτείνω. Δίχως τη στροφή αυτή, και το «ανοιχτό γράμμα» μου της 31 Οχτώβρη καταντά ένα σοσιαλπατριωτικό προδοτικό ντοκουμέντο).
Έχετε υποχρέωση τιμής να κάνετε αμέσως τις δημοσιεύσεις που ζητώ πιο πάνω. Αλλιώς, θα πεισθώ τελειωτικά ότι πίσω απ’ την Π.Δ. κρύβεται ύποπτη βρωμοδουλειά του Μανιαδάκη και της Ασφάλειας… »
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις.
Φωτοτυπία τής επιστολής αυτής του Ζαχαριάδη, («Θα τα πω έξω απ’ τα δόντια. Δεν είμαστε παιδιά για να λέμε και ξελέμε….), που κονιορτοποιεί όλη την κομμουνιστική μυθολογία για την τάχα πατριωτική στάση τού ΚΚΕ την εποχή εκείνη, είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο τού Α. Παυλόπουλου «Εθνοπροδοσίαι και ψευδολογίαι του ΚΚΕ», (εκδ. «Ελληνική Σκέψις», Αθήνα 1963, σελ. 148-151).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
https://stratistoria.wordpress.com/1940/10/01/19401001-zahariadis-epistoli-metaxa/
Επιστολή Ζαχαριάδη προς Μεταξά, 1 Οκτ 1940
1940-10-01
ΜΕΤΑΞΑΝ , Πρωθυπουργόν.
Αθήνα
Το Κ.Κ.Ε πάντα έβαζε και βάζει τα συμφέροντα του Λαού πάνω απόλα .
Σήμερα η φασιστική Ιταλία και ο άξονας Βερολίνου-Ρώμης , έχουν ουσιαστικά αποφασίσει να καταργήσουν την ανεξαρτησία της Ελλάδας και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή γι’ αυτούς για να δράσουν . Την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία μας μόνο δυο πράγματα μπορούν να την σώσουν . 1) Η πανελλαδική παλλαϊκή πανστρατιά με το λαό πραγματικό αφέντη στον τόπο του και στη δουλειά του . Αυτό απαιτεί αμείλιχτο χτύπημα των πλουτοκρατικών παρασίτων και των πραχτόρων του άξονα και της Αγγλίας στην Ελλάδα . 2) Ολοκληρωτικό πολιτικό και οικονομικό προσανατολισμό προς τη Σοβιετική Ρωσία , τη μόνη μεγάλη δύναμη που υπερασπίζεται τους μικρούς λαούς και που μπορεί να μάς εξασφαλίσει αποτελεσματικά. Η Ελλάδα πρέπει να δουλέψει με όλες τις δυνάμεις της για να πάρουν και οι άλλες βαλκανικές χώρες τον ίδιο προσανατολισμό . Το Κ.Κ.Ε δεν αρνιέται σε κανένα το δικαίωμα να ενδιαφέρεται για τον τόπο του , με τον όρο όμως τα έργα να ακολουθούν τα λόγια . Με βάση την πιο πάνω γραμμή , το Κ.Κ.Ε ξεχνόντας το παρελθόν , πέρνει τη θέση του στη γραμμή του πυρός για την εθνική ανεξαρτησία και ακεραιότητα κάτω απ’ τις διαταγές σας .
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Γραμματέας της Κ.Ε του Κ.Κ.Ε.
Σημείωση: Δημοσιεύθηκε στον Ριζοσπάστη της Προσωρινής Διοίκησης την 1η Οκτωβρίου 1940. Ο Ριζοσπάστης αυτός , όπως και η Προσωρινή Διοίκηση ελέγχονταν από την Ασφάλεια. Αν κάποιος δει τα φύλλα του εντύπου αυτού θα διαπιστώσει κάποιες μικρές παραλλαγές από τον γνήσιο Ριζοσπάστη που εξέδιδε η Παλιά Κεντρική Επιτροπή (π.χ «Προλετάριοι όλου του κόσμου …» αντί του «Προλετάριοι όλων των χωρών Ενωθείτε» , κλπ). Ο Νίκος Ζαχαριάδης με γνώση της πλαστότητας του εντύπου , το χρησιμοποιούσε ενίοτε ώστε να έρθει σε επαφή με τα μέλη του κόμματος.
Το γράμμα αυτό, το πιο παλιό , ένα μήνα πριν την έναρξη του πολέμου στην Αλβανία, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο του Γιάννη Πετσόπουλου «ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ» το 1946 . Δεν διαψεύστηκε ποτέ από κανέναν , ούτε από το ΚΚΕ , ούτε και από τον ίδιο το Ζαχαριάδη αργότερα. Δεν υπάρχει φωτοτυπία του πρωτότυπου σημειώματος . Αναπτύσσει τις ίδιες περίπου απόψεις με το γράμμα που δόθηκε στην δημοσιότητα από τον νόμιμο τύπο. (Ελέυθερον Βήμα – Σάββατο 2 Νοεμβρίου 1940).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
το υπομνημα των κομμουνιστων κρατουμενων της ακροναυπλιας προς την κυβερνηση με ημερομηνια 29/10/1940, δημοσιευμενο στο Ριζοσπαστη της προσωρινης διοικησης (διαβρωμενης απο το Μανιαδακη). Υπογραφουν οι Ιωννιδης, Θεος, ζητουν να πολεμησουν κτλπ βεβαια θετουν σαν ορο:
« Εφόσον η κυβέρνησή σας είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει μέχρι τέλους την ακεραιότητα, την ανεξαρτησία και την ύπαρξη του έθνους, οφείλει να ζητήσει αμέσως την υποστήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και να προσανατολίσει την χώρα μας πολιτικά και οικονομικά προς την μεγάλη αυτή προστάτρια των μικρών λαών.
Με βάση την παραπάνω πολιτική, εμείς οι κομμουνιστές, ξεχνώντας το παρελθόν, παίρνουμε την θέση μας στην πρώτη γραμμή του πυρός κάτω από τις διαταγές σας για την συντριβή των φασιστών επιδρομέων και την υπεράσπιση της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας της χώρας μας.»
συμφωνα με τον Παπαναγιωτου δεν ειχε σωθει ολοκληρο το υπομνημα εκτος απο την τελευταια παραγραφο
σχετικα με την επιστολη Ζαχαριαδη με 1/10/1940 (δειτε το απο πανω σχολιο και το σχετικο ποστ στο μπλογκ οπου συμφωνα με τον ιστορικο Πετροπουλο ειναι πλαστη) ο χρηστης που ποσταρε τη φωτογραφια με το φυλλο του Ρ γραφει:
«Ο Πέτρος Ανταίος λέει ότι είναι αυθεντικό.
Και η Ιωάννα Παπαθανασίου και κάποιοι από τα ΑΣΚΙ (αν κατάλαβα καλά) λένε ότι είναι αυθεντικό. Αναδημοσιεύτηκε επίσης εδώ:
1940-12-05-Δελτίο Οργανο κομμουνιστικής φράξιας πολιτικών εξορίσων Ανάφης – Νίκος Ζαχαριάδης – Ανοιχτό γράμμα προς τον Μεταξά (Ενδέχεται να είναι 1940-11-05)»
Ο Πετσοπουλος στο γνωστο του βιβλιο «ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ» τη θεωρει αυθεντικη και συμπληρωνει οτι ο Κτιστακης της Παλιας Κεντρικης Επιτροπης τη δημοσιευσε στον αληθινο Ριζοσπαστη σαν δειγμα πλαστοτητας και κακοηθειας του Μανιαδακη και των αρχηγων της προσωρινης διοικησης
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
http://pandemos.panteion.gr/index.php?op=record&type=0&q=%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF%201939%E2%80%931941&page=1&scope=0&lang=el&pid=iid:20309
Τίτλος: Το ΚΚΕ κατά την περίοδο 1939-1941: η παλιά κεντρική επιτροπή και η προσωρινή διοίκηση
Κύρια Υπευθυνότητα: Γκουντουβάς, Σωτήριος Χ.
«Το Γ΄ γράμμα δημοσιεύτηκε στην ΚΟΜΕΠ στην Κατοχή τον Ιούνιο του 1942, (τεύχος 2) και θεωρήθηκε το δεύτερο γράμμα του Ζαχαριάδη, αφού το πραγματικό δεύτερο δεν είχε δημοσιευτεί και αγνοούσαν την ύπαρξή του. Το Γ΄ γράμμα είχε δημοσιευτεί στην ΚΟΜΕΠ με ένα προλογικό σημείωμα, πιθανόν γραμμένο από τον Σιάντο και χωρίς το αρχικό κομμάτι «Για την κομμουνιστική φοιτητική οργάνωση (ΚΚΕ και ΟΚΝΕ κλπ μέχρι Αθήνα, 15 Γενάρη 1941, Ν. Ζαχαριάδης».
Τα κύρια σημεία του προλογικού σημειώματος είναι τα εξής: α) Ο Ζαχαριάδης καθόρισε μόνος του την πολιτική του ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο με το Α΄ ανοιχτό γράμμα που καλούσε τον ελληνικό λαό να πολεμήσει τον ξένο επιδρομέα και έθετε σαν προϋπόθεση για τη νίκη την αποκατάσταση των λαϊκών ελευθεριών στο εσωτερικό και τον προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας προς τη Σοβιετική Ένωση και τα ουδέτερα τότε βαλκανικά κράτη. β) Ο ελληνικός λαός και στρατός έκαναν το καθήκον τους και έδιωξαν έξω από τα σύνορα της χώρας τους Ιταλούς, αλλά παρότι ο πόλεμος συνεχιζόταν στην Αλβανία ο Μεταξάς ούτε αποκατάστησε τις λαϊκές ελευθερίες, ούτε προσανατολίστηκε για την υπογραφή μιας έντιμης ειρήνης προς τη Σοβιετική Ένωση. γ) Τότε δεν είχε επιτεθεί ακόμη η Γερμανία στην ΕΣΣΔ και ο πόλεμος δεν είχε πάρει τον σημερινό του αντιφασιστικό χαρακτήρα και ότι τότε ακόμη η Αγγλία δεν ήταν σύμμαχος της ΕΣΣΔ. δ) Την εποχή εκείνη η Ασφάλεια με τη βοήθεια των προβοκατόρων Μάθεση–Παπαγιάννη είχε συλλάβει όλα τα καθοδηγητικά στελέχη του ΚΚΕ και είχε εγκαταστήσει δύο καθοδηγήσεις μία με τους Παπαγιάννη–Κτιστάκη που αυτοτιτλοφορούνταν ΠΚΕ και μία του Μιχαηλίδη–Κουτσογιάννη–Μιχελίδη που αυτοτιτλοφορούνταν ΠΔ.
Κλείνει το προλογικό σημείωμα ως εξής:
Τώρα ο καθένας μπορεί να καταλάβει την αξία που θα είχε για τη χώρα μας και το λαό μας μια υπογραφή ειρήνης που υποστήριζε ο σ. Ζαχαριάδης, τότε που ο ελληνικός στρατός ήταν ακόμα στην Αλβανία και η κλίκα Τσολάκογλου δεν είχε κάνει την προδοσία, όσο και το ρόλο που έπαιζαν οι προβοκάτορες που είχαν μπει στην κεντρική καθοδήγηση του Κομμ. Κόμματος απ’ τον ίδιο τον Μανιαδάκη. Όσο για τον Νεφελούδη ο σ. Ζαχαριάδης δεν ήξερε ότι αυτός απ’ τις αρχές του 1940 είχε αρχίσει διαπραγματεύσεις συνθηκολόγησης με τον Μανιαδάκη.»
ριζοσπαστης της πκε
5) Φύλλο 67 (14-4-1941)
Το φύλλο αυτό κυκλοφόρησε μετά την είσοδο των Γερμανών στη Θεσσαλονίκη στις 9 Απριλίου και ενώ οι Γερμανοί κινούνται για την κατάληψη της υπόλοιπης Ελλάδας. Στην πρώτη σελίδα ακριβώς κάτω από τους τίτλους υπάρχει το παρακάτω κείμενο:
ΕΛΛΗΝΕΣ! Να οι καρποί του πολέμου. Χάσαμε τη Σαλονίκη κι εκατομμύρια Έλληνες πέσαν στη μαύρη ξενική σκλαβιά! Ο θάνατος κι η αιχμαλωσία βρήκαν δεκάδες χιλιάδες παλληκάρια μας! Η διχτατορία ετοιμάζεται να εγκαταλείψει και την Ήπειρο! Η ίδια τύχη περιμένει όλους μας, ο υπόλοιπος στρατός μας απειλείται να εξοντωθεί, οι πολιτείες μας θα γίνουν στάχτη – αν δεν προλάβουμε να κερδίσουμε την ΕΙΡΗΝΗ ΔΙΩΧΝΟΝΤΑΣ πρώτ’ απ’ όλα την ΑΓΓΛΟΔΟΥΛΗ ΣΠΕΙΡΑ που μας έφερε τον ΠΟΛΕΜΟ! Σε λίγες μέρες θα είναι πολύ αργά! ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΤΕ για το ΨΩΜΙ και τις ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ σας! ΠΑΛΑΙΨΤΕ για την ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ μας και για ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ με τη ΣΟΒ. ΕΝΩΣΗ! Από άκρου σε άκρο της χώρας απ’ τους δρόμους και τις πλατείες, απ’ τα χαρακώματα ας αντηχήσει το σωτήριο σάλπισμα: ΚΑΤΩ Η ΔΙΧΤΑΤΟΡΙΑ! ΖΗΤΩ Η ΕΙΡΗΝΗ!
Η ΠΚΕ, κι ενώ η μισή Ελλάδα έχει καταληφθεί από τους Γερμανούς, πιστεύει ακόμη ότι είναι εφικτή μια ειρήνη με τον Άξονα με τη μεσολάβηση της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτή η πεποίθηση απορρέει από την πολιτική του συμφώνου Ρίμπεντροπ–Μολότωφ, στην οποία η ΠΚΕ είναι σταθερά προσηλωμένη.
Το κεντρικό άρθρο έχει τίτλο «Η ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ» με αφορμή μια δήλωση του τούρκου αντιπροέδρου της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Άγκυρας, Ατάτ. Η δήλωση ήταν:
Την στιγμήν αυτήν επίθεσις κατά της Ελλάδος θα έχει ίσως τας αυτάς συνεπείας, τας οποίας είχε το επεισόδιον της Λουζιτάνιας εις τον πόλεμον 1914-1918. Η μάρτυς Ελλάς θα εκλόνιζε ούτω ισχυρώς τον Νέον κόσμον.
Το άρθρο επιχειρηματολογεί για να αποδείξει ότι η επίθεση του Χίτλερ κατά της Ελλάδας μπορεί να έχει σαν συνέπεια την είσοδο της Αμερικής στον πόλεμο, όπως ακριβώς στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο η βύθιση του πλοίου Λουζιτάνια είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Οι Αμερικανοί οικονομικοί μεγιστάνες για να διατηρήσουν τις προπολεμικές αγορές τους, που κινδυνεύουν από τον Άξονα, ψάχνουν αφορμή για να εισέλθει στον πόλεμο η Αμερική ώστε να συμβάλλουν στην ήττα του Χίτλερ. Όμως η νεολαία της Αμερικής σήμερα καθοδηγούμενη από το ΚΚ Αμερικής είναι κατά του πολέμου για να διατηρήσουν τα κέρδη τους οι καπιταλιστές. Στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν πείσει τον αμερικανικό λαό ότι λόγοι ανθρωπισμού επέβαλλαν την τιμωρία του Κάιζερ για τον τορπιλισμό της Λουζιτάνιας. Σήμερα επέλεξαν την Ελλάδα. «Να όμως που και σήμερα βρίσκουν ένα θύμα κατάλληλο – τη δυστυχισμένη πατρίδα μας!»
Και δυστυχώς η Ελλάδα, αντί να επιζητήσει ειρήνη με τον Άξονα με τη βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης σύρεται από την «αγγλόδουλη κυβερνητική σπείρα» σε καταστροφικό πόλεμο με τον Άξονα, ενώ στο εσωτερικό της η 5η φάλαγγα οργιάζει υπέρ των Γερμανών και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να αντικαταστήσουν την κυβέρνηση Γλύξμπουργκ–Κορυζή–Μανιαδάκη.
το παραπανω χαρακτηριστικο δειγμα της «πατριωτικης» στασης των κομμουνιστων φαντασου ποια θα ηταν η δραση τους αν δεν ειχε διαλυθει ο κομματικος μηχανισμος και να δεν ειχαν συλληφθει σχεδον ολα τα ηγετικα στελεχη και ολοι οι «αγωνιστες» να κυκλοφορουσαν ελευθεροι
τελος ενα ενδιαφερον στοιχειο το τελευταιο φυλλο του ριζοσπαστη της ΠΔ (δηλ της ασφαλειας) κυκλοφορησε τον Αυγουστο του 1941 με καθαρα πατριωτικο περιεχομενο
Μου αρέσει!Μου αρέσει!