Δημοσιεύτηκε από Πάνος
Έστησα μια καλύβα ψηλά στο βουνό - στη διάθεση κάθε οδοιπόρου. Φτιάξτε καφέ, ανάψτε τη σόμπα αν κάνει κρύο, ξεσκεπάστε το κοφίνι αν πεινάτε. Σα στο σπίτι σας! Όπου κι αν τριγυρίζω, δε θ' αργήσω πολύ.
Προβολή όλων των δημοσιεύσεων από Πάνος
Σημειώσεις για τον Εμφύλιο 
https://rwf-archive.gr/episode1.php?id=168&interview=1&interview_id=413
εδω ολοκληρη η συνεντευξη του Φαρμακη στον Κουλογλου.
«Έφτασα εκεί, του έδωσα τα πυρομαχικά, καθίσαμε είπαμε πέντε κουβέντες και ξαφνικά ακούμε να πέφτει μια χειροβομβίδα και δεύτερη χειροβομβίδα. Παίρνω εγώ το ποδήλατο, αρχίζω να κατεβαίνω τη Βασιλίσσης Σοφίας, γεια σου Νίκο, γεια σου Νίκο, και βλέπω έναν κόσμο συγκεντρωμένο στη Βασιλίσσης Σοφίας έξω από το σπίτι του Παπανδρέου. Ήταν ή 10 ή 14, δε θυμάμαι. Υπάρχει η πολυκατοικία ακόμα εδώ.
Προφανώς εκεί είχε πέσει η χειροβομβίδα, διότι άρχισαν πυροβολισμοί να ανταλλάσσονται, κι ήταν μία περίεργη φρουρά που είχε ναυτικού και στρατού, διότι φαινότανε ένας Αξιωματικός του ναυτικού με ένα πιστόλι στο χέρι»
« Ο όγκος ήτανε ακόμα εκεί που είναι το King George ας πούμε σήμερα. Και ξαφνικά εγώ κοίταγα δεξιά μου, που ήτανε η Αστυνομική Διεύθυνση και στο μπαλκόνι ήτανε ο Έβερτ ασκεπής -εγώ ήξερα τον Έβερτ οπτικώς, διότι ήτανε χαρακτηριστικό μουστάκι, μαύρος σκελετός γυαλιών και τα λοιπά- με τρεις τέσσερις άλλους Αξιωματικούς. Βέβαια αυτοί δεν έβλεπαν το Σύνταγμα, ήτανε μέσα. Αλλά προφανώς είχαν επικοινωνία με τον Διοικητή τον δικό μας που ήτανε στα παλιά ανάκτορα. Και με σκουντάει ο Χωροφύλακας και μου λέει «για κοίταξε εκεί τι γίνεται». Κοιτάω εγώ και βλέπω ένα χέρι κομμένο στον αέρα. Μου λέει «αυτό είναι το δεύτερο χέρι». Ξανακοιτάω, βλέπω ένα πόδι, άλλο ένα πόδι και το σώμα. Και τότε στο πόδι μάλλον επειδή οι Αστυφύλακες τότε φορούσαν κάτι ιδιότυπες γκέτες δερμάτινες, κατάλαβα ότι είναι Αστυφύλακας τον οποίον είχανε τεμαχίσει. »
Για τη χειροβομβιδα στο σπιτι του πρωθυπουργου υπαρχουν και αλλες μαρτυριες.
Για διαμελισμενο αστυφυλακα μαλλον οχι. Τι υποστηριζει αλλος αυτοπτης μαρτυρας ο Ζαμπετας (για μενα απο τα καλυτερα ποστ του μπλογκ και απο τις καλυτερες και αυθεντικοτερες μαρτυριες για την περιοδο):
«Μπροστά μας στην πλατεία είναι αμέτρητοι αστυνόμοι αι διάφοροι γαλονάδες. Οπότε φωνάζουμε εμείς «Λαοκρατία και όχι Βασιλιά», αυτοί μας λένε να φύγουμε. Εμείς είμαστε πολύ προκλητικοί. Συνέχεια προκαλούμε.
Σε μια στιγμή πάμε να τους αρπάξουμε τους αστυνομικούς, να τους λιανίσουμε. Σε λίγο όμως φέρνουνε έναν με τέσσερα γαλόνια, αξιωματικό, πηγμένο στη μούρη και παντού στο αίμα. Τον βλέπουνε οι αστυφυλάκοι κι αγριεύουνε, αρπάζουνε τ’ αυτόματα κι αρχίζουν να ρίχνουν.
Μπορεί να ρίχναν στον αέρα μπορεί πάνω μας, δεν ξέραμε. Έγινε ένα αλαλούμ. Τρέχαμε, ποδοπατιόμασταν να φύγουμε.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!